wat gebeurt er allemaal?

[Anoniem]

He meiden,

ik had hier een paar weken een berichtje geschreven dat ik met 26 weken opgenomen was in het ziekenhuis met een volledige verweekte baarmoedermond en 2 cm ontsluiting,na een week ziekenhuis rust mocht ik naar huis en ben 10 dagen thuis geweest en toen moest ik voor controle en toen was het naar 4 cm ontsluiting dus mocht weer blijven.

Nou is het dus best raar gegaan omdat er zoveel zaalartsen en gyns werken,dat iedereen wat anders vertelde.De dokter die mij opnam vertelde dat het eerst even met bedrust gingen proberen,en smiddags kwam er een andere dokter en die zette me gelijk aan de weeenremmers en gaf me longrijpingsinjecties.

na 2 dagen werden de remmers weer gestopt en gingen we aankijken wat er ging gebeuren.Paar dagen daarna mocht ik weer wat meer bewegen,3x een kwartier per dag.En mn buik bleef rustig.En toen moest ik weer aan de remmers!dus ik vroeg waarom,nou het was pure voorzorg zeiden ze.

En na 7 dagen zeiden ze als het morgen nog rustig is en je hebt niet meer ontsluiting dan mag je weer naar huis,maar wel met weeenremmers totdat je 32 weken bent.
Dus volgende dag inwendig onderzoek en er was gelukkig nix verandert,dus mocht naar huis,maar nu hadden ze weer besloten zonder weeenremmers.
Ik werd er helemaal gek van.

Nou tot nu toe heb ik 1 controle gehad en dat was goed.
Maar nu heb ik vanaf maandag vaak harde buiken,en savonds veel krampen erbij.Ik ben maar in bed gaan liggen en toen namen de krampen af,wel harde buiken maar niet regelmatig.

dinsdag had ik ontbeten en toen kreeg ik echt menstruatiekramp in mn rug,op een gegeven moment ben ik een warme douche gaan nemen,mn benen werden ook een beetje slap.en ben ik op bed gaan liggen en had nog wel last van harde buiken.

Gister ging het redelijk goed.

alleen vandaag weer een beetje diaree buikkramp,mar ik hoef niet naar de wc,ook harde buiken,en mn vagina voelt als een blauwe plek.ik heb ook het gevoel alsof er wat uit loopt maar dat is niet zo.En de baby is ook megadruk.

sorry dat het z'n lang verhaal is geweest maar ik vraag me af wat jullie nou van die harde buiken vinden.

Ik wil niet voor nix het ziekenhuis bellen omdat het daar allemaal zo rommelig verloopt.
En ik zou graag jullie mening hierover lezen..

liefs kimberley
31 weken zwanger

 

[Anoniem]

Bellen!
Je buik is onrustig en met jouw voorgeschiedenis is het denk ik wijs om door een arts gezien te worden..........hoeft niets aan de hand te zijn en als dat zo is ben je zo weer thuis, als die kleine zich wel aan gaat dienen daarentegen, ben je lekker dicht bij goede zorg......
Niet twijfelen, je ziet die mensen nooit meer, ze worden er voor betaald, en het is jouw lijf en kindje! Bellen!

Liefs Rimke
33+5 weken.

 

[Anoniem]

hoi
Nou ik heb al die tijd wel je verhalen gevolgd maar nooit geschreven.
Lees meer mee als dat ik mee schrijf, maar nu ik dit lees dacht ik, hier ga ik even op reageren
Ten eerste: zeker een rommeltje in dat ziekenhuis zeg, dan wel dit en dan weer niet, je weet ook niet waar je aan toe bent dan.
En ten tweede: na dat ik dit verhaal lees kan ik maar 1 ding zeggen, en dat is BELLEN.
Je kan beter 10 keer voor niks bellen en gecontroleerd worden. En je geeft best wel wat klachtjes aan die heel goed op voortekenen van  weeen kunnen zijn.
Ik zou niet twijfelen. De dokters zijn er toch voor om je te helpen.

Heel veel succes verder.
En ik hoop dat het allemaal meevalt en snel weer weg trekt dat je er nog een paar weken langer zwanger kan zijn.

liefs jolanda 22+5weken

 

[Anoniem]

ik weet eigenlijk ook wel dat ik moet bellen,maar als hetvals alarmis dan moet ik alsnog blijven,en dan is de kans groot dat ik tot 34 weken in het ziekenhuis moet blijven.
en echt gelukkig word je daar ook niet.want je ligt daar maar..ze doen geen controles nix niet.en dan krijg je kamergenotes die dan 38 weken zijn ofzo en die dan zooo erg klagen,terwijl bij hun eigenlijk geen risico erachter zit,maar alleen wachten op de weeen..

dat is gewoon echt deprimerend.en ik ben al zo snel emotioneel,als er al een zuster naar me snauwt dan ga ik al huilen..
ik voel me gewoon echt heel rot daar..

begrijp me niet verkeerd hoor,ik wil niet mn kindje in gevaar brengen,maar als ik me zo rot voel is dat ook niet fijn voor mn kindje denk ik..

sorry hoor voor me gezeur en getwijfel...

liefs kimberley.

 

[Anoniem]

Net als de vorige dames, BELLEN!!!
Je kan beter 10x voor niks bellen!! Het is misschien niet leuk in het ziekenhuis maar het is voor je kleine gewoon beter als het zo lang mogelijk nog blijft zitten!!
 Heel veel sterkte!  

 

[Anoniem]

Hoi hoi,
wat vervelend dat je al zo'n tijd in het zh heb moet liggen. ik kan me voorstellen dat dat geen pretje geweest is. ik had zelf 3 keer vals alarm met harde buiken, bloedverlies en verliesen van prop. ook ik ben 2 keer naar huis gestuurd omdat alles weer rustig was. ik voelde me zo knullig om weeeeer te bellen omdat ik dezelfde klachten had die altijd tussen 12 en 3 's ochtends begonnen.

ik heb het uiteindelijk toch gedaan en ja hoor bij aankomst weer alles rustig net zoals de andere 2 keren. weer aan de ctg gelegd (2 uur ipv 30 min omdat ze me vergeten waren) en gekeken of ik al meer ontsluiting had (had al 2 cm). toch hebben ze besloten om me toen op te nemen omdat het toch rustiger is dat alle kennis en hulp voor jou en de kleine binnen een paar minuten aanwezig zijn als het nodig is en je niet ook nog de auto in moet.

ik kan me ook heeeeel goed voorstellen dat je er geen zin in hebt om het iemand die eigenlijk al mag bevallen op de kamer komt te liggen en zeker als die nog gaat klagen ook.
kan je niet vragen of je een kamer voor jou alleen kan krijgen omdat je gestrest raakt van het hebben van een kamergenoot? heb ik na de bevalling  gehad (lucky me, er was nergens anders plaats) en dat was heerlijk. soms wel een beetje saai omdat je niemand hebt om mee te praten, maar mijn eerste kamergenote (voor de bevalling) kreeg de hele dag door bergen met bezoek en de 2e kamergenote (voor de bevalling) zat bijna 24 uur p/d aan de telefoon en dus ook snachts.  

dus gewoon bellen en kijken wat zij er van vinden. je zit al op 4 cm en na de eerste 5 cm kan het heeeel snel gaan....

Succes ermee!
Groetjes,
Sara

 

[Anoniem]

Ik ben ruim 10 weken terug bevallen van een tweeling en lees geregeld nog even mee.
Mijn advies: bel aub het ziekenhuis.
Ze hebben mij altijd gezegd beter voor niets bellen dan te laat bellen.

En wat betreft in het ziekenhuis liggen.
Ik heb met 24 weken een aantal dagen in het ziekenhuis gelegen, daarna thuis op bed in de kamer tot dat ook niet meer ging.
Ik ben met 34 weken opgenomen in het ziekenhuis en ze hebben de kindjes met exact 37 weken gehaald d.m.v. een keizersnede, daarna nog 5 dagen in het ziekenhuis gebleven.

Ik lag op een 1 persoonskamer, lekker rustig, soms wel een beetje eenzaam.
Ik zag altijd wel uit naar het bezoekuur. Ik lag echter wel tegenover de verpleegsters kamer en naast de receptie, er liepen dus altijd mensen langs mijn kamer.
De verpleging kwam ook geregeld even buurten en als je zolang in het ziekenhuis ligt ken je op een gegeven moment ierdereen.
De voedingsassistenten namen geregeld iets extra's voor mij mee, mijn man kreeg ook altijd koffie terwijl dat eigenlijk niet gebruikelijk was.
Ik moet zeggen dat mijn tijd in het ziekenhuis prettig was, nou ja voor zover je het prettig kunt noemen dan.

Ik heb zolang mogelijk geprobeerd om thuis te blijven, ik heb ernstige bekken instabiliteit, zat in een rolstoel en kon bijna niet meer lopen, maar de kindjes gingen mij boven alles.
Als je kindje(s) er eenmaal zijn vergeet je gelukkig en heleboel hoor!

Dus..
Bellen dat ziekenhuis!
Mocht er iets gebeuren dan ben je in ieder geval al op de juiste plek als ze je opnemen.

Sterkte!

Groetjes Patricia

 

[Anoniem]

he meiden,

ik heb net het ziekenhuis gebeld,en ze deden echt,nou ja als jij denkt dat het nodig is dan kom je maar.
dus mijn man komt zo en dan gaan we..

dat bedoel ik dus van de ''vriendelijkheid'' hier in het ziekenhuis..

dus ik hoop jullie op de hoogte te houden..vind het wel spannend..

liefs kimberley..