wat ik vandaag weer heb meegemaakt!!!

nou nou nou wat een middag,

Ben met een vriendin en mijn dochter even naar Roermond geweest naar mijn werk,ik moest mijn treinkaartjes nog even brengen...
Kom ik binnen zegt een collegaatje oh leef jij ook nog...
Mijn baas keek geschrokken en ben je weer beter zegt hij..
2 collega's zeggen niks.
En mijn bazin zegt alleen MOET JE IETS???
Nou toen had ik het even niet meer,sory hoor !!!
ik zeg tegen haar ik kom alleen even mijn treinkaartjes afgeven,zodat jullie die aan de boekhouder kunnen geven,oh dan geef dan maar hier zegt ze..
Ze heeft niet eens gevraagd hoe het met me gaat nu,is dit niet erg of stel ik me nu aan???

Er waren gelukkig 2 van mijn collega's die wel in me geinterreseerd waren,voelde ik me toch nog niet helemaal buitengesloten...

Ik ben nu sinds 3 weken thuis in de ziektewet en ze hebben me niet een keer gebeld of gesmst om te vragen hoe het met me gaat of zelf niet op facebook...

Ik weet nu heel zeker dat ik niet meer ga werken de komende 14 weken ik heb het nu helemaal gehad met ze...

sorry voor mijn geklaag,maar heb me de hele middag en avond rot gevoeld hierover...
 
Sommige mensen daar snap je echt niks van.. Wij hebben vrienden die we nooit horen en gaan klagen dat ze alles via facebook moeten lezen.. Tsja je zou ook eens kunnen bellen om te vragen hoe en wat.! Heb ze verwijderd op me facebook zodat ze niet meer kunnen klagen dat ze zo alles moeten lezen. Tis jammer dat het zo moet maar laat ze het lekker uitzoeken..
 
Jemig zeg, die mensen geven duidelijks niks om jou, maar alleen om zichzelf en hun zaak! Lekker in hun sop gaar laten komen en vooral goed voor jezelf zorgen en opkomen! Jij en je baby zijn het belangrijkst en hun moeten het zelf maar zien te redden!
 
Gelukkig had je nog 2 lieve collega's die even met je kwamen praten!
En laat de rest maar lekker lullen, jij weet zelf wat het beste voor jou en de kleine is.
 
Heel.slecht. Ik hoor dit soort verhalen wel vaker en ben blij dat ze bij ons op het werk niet zo zijn. Wat een rotsituatie voor jou zeg! Je weet gelukkig dat je in je recht staat en je laat je niet manipuleren om toch maar te werken...niet doen ook hoor! Gewoon genieten van de mensen die je wel.steunen en van die kleine in je buik...
 
Wil je absoluut niet bang maken, maar wees zuinig op het hebben van een baan hoor in deze tijd! Dit klinkt absoluut niet positief!

Mijn man is sinds januari ook opeens werkloos, omdat hij veel afwezig was geweest ivm de ziekte van onze zoon. Het is niet alleen financieel heel erg zwaar, maar de banen liggen ook echt niet voor het oprapen.

Sterkte!
 
Mams, daar heb je best gelijk in, maar als zwangere gaat de gezondheid van je kindje echt voor...en dat zouden ze op je werk ook gewoon moeten weten. Als je in de ziektewet zit (en ik neem aan dat dat niet voor niks is) als zwangere, krijgt je werk dat via het uwv weer terugbetaald, dus ze hebben ook nog eens geen enkele reden, anders dan je gewoon te narren...ik vind het zo laf om te proberen iemand zo te manipuleren om te werken terwijl , als je in het belang van j kind denkt, je thuis zou moeten zitten
Gewoon belachelijk. Ondanks de huidige maatschappij en economie, zo ga je niet met mensen om!
 
Het hangt wel erg van je opleiding af of je nu wel of niet makkelijk werk kan vinden. Maar in alle gevallen geldt natuurlijk: je kind gaat voor!
Je kan (afhankelijk van waarvoor je bent opgeleid) ook voor jezelf beginnen natuurlijk ;) Mijn vader is nu een zelfstandig belastingadviseur, een vriendin werkt voor zichzelf als kapster op haar vrije dagen, en andere vriendin maakt schoon en past op in verschillende huizen (en die heeft een dochter van 3).
Er zijn altijd mogelijkheden, laat de gezondheid van je kind(eren) nooit onder je baan lijden, of ze nu al geboren zijn of nog niet!
 
Terug
Bovenaan