Wat is het stil! Heeft niemand meer iets te melden?

Hey Jippi,

blijverrast door je bericht, want ik vond het ook al erg stil! Met Max gaat het hier erg goed, hij is nu 6m1w. Het eerste tandje is hier vorige maand doorgebroken, eigenlijk zonder dat we het gemerkt hebben, hij zat er gewoon opeens. Verder is de borstvoeding ondertussen helemaal afgebouwd. Ik heb hem vorige week maandagochtend voor het laatst aan de borst gehad en sindsdien eigenlijk nog geen stuwing ondervonden. Wel benieuwd of dat nog komt, denk van niet eigenlijk.
Max kan al mooi rechtop zitten, omrollen doet ie alleen van rug naar buik, en schaterlachen, dat is echt genieten. Hij krijgt fruit en groente hap maar wel nog steeds 5 flessen. Moet volgende week met het CB eens kijken hoe we dat verder af moeten bouwen. En een keer met brood beginnen maar dat vind ik nog wel spannend. Kortom het gaat heel goed en we hebben het heerlijk met hem.'Tis een heerlijk vrolijke kerel.
Hoe is het met jou en Matilda, Jippi? En hoe is het met de rest van onze babyvriendjes? Benieuwd of anderen hier ook nog wel eens kijken ;)

 
Hoi Dames,

Hier is het de afgelopen tijd vrij hectisch geweest. Met Evi gaat het eigenlijk best goed op haar oogjes na.
Haar pupillen staan laag in haar oog. Zelfs onder het onderste ooglid. Twee weke n geleden in het ziekenhuis bij de oogarts geweest. Deze verwees ons die dag nog naar de kinderarts. Deze heeft een echo laten maken van haar hoofdje. Het kan namelijk wijzen op druk in haar hoofdje. Op de echo was niets zichtbaar. Nu zijn we aan het wachten op de MRI. De kinderarts vertrouwde het niet. Hij heeft contact gezocht met het Wilhelmina Kinderziekenhuis en die adviseerden de MRI.
Verder gaat het goed met Evi. (7,5 maand) Inmiddels als 2,5 tand. Tanden poetsen vindt ze erg leuk.
Het eten gaat hier goed. Nog maar 3 flessen en fruit, boterham en groentehap. Ze tijgert/rolt het hele huis door. En het babbelen is erg gezellig. Papa zeggen dat lukt al, mama is wat moeilijker.

liefs
 
Ik kijk regelmatig en ben een heel drukke mamaclub gewend bij de oudste. Vind het ook jammer dat hier weinig gemeld wordt. Het is hier ook een gekkenhuis geweest. Koen is een hele lastige eter/drinker. Flessen gaan met gebruiksaanwijzing naar binnen, de bijvoeding krijg ik niet opgestart omdat hij overal op lijkt te reageren.onze oudste zoon heeft 13 november een schedeloperatie gehad. Koen zit, rolt alle kanten op, begint te kruipen, zegt mama, heeft 2 tandjes en wil het liefst staan. 14 januari terug naar de kinderarts en diëtiste over hoe we het aan gaan pakken met Koen. Als ze het niet weten, wil ik door naar het WKZ. Hij krijgt nog steeds 4 flessen allergy care en heeft nog steeds last van zware reflux. Ondanks 2 soorten medicijnen en 3 schepjes nutriton, spuugt hij nog vaak. Hij krijgt wel genoeg binnen. Is inmiddels 77 cm en 8500 gram.
 
Hey supertje,

breek even in, zit op juli forum terwijl mijn dochter juni is geboren...haha maar ja was officieel in juli uitgerekend.

Michelle was ook vanaf geboorte zo aan t spugen en sinds 3 maanden hebben wij de Nutriton vervangen door Rijstebloempap. Sindsdien is zij veel beter gaan groeien en minder gaan spugen. Misschien een tip? Michelle reageerde niet zo best op de Nutriton, dus ik was blij met deze oplossing...lekker licht verteerbaar.

Verder qua bijvoeding start ik elke keer met 1 nieuw ding een aantal dagen, nog geen vlees, vis of ei, want dat durf ik nog niet. Michelle krijgt namelijk ook speciale melk Neocate (koemelkvrij)...ben overigens wel langzaam terug aan t proberen te gaan naar de Pepti...

Oh ja medicijnen heeft Michelle ook gehad, Losec en Nexium...ik heb ondervonden dat ze hierdoor zelfs meer ging spugen, nu dus zonder en dat scheelt een heleboel, hoe raar dit ook klinkt..

Qua fles ben ik overgestapt naar Dr Brown's, ideaal! Michelle krijgt nu bijna geen lucht naar binnen en flessen gaan veel beter erin.

Ik weet dat niet elk kindje hetzelfde is, maar wellicht heb je hier iets aan...ben zelf ook aan t zoeken geweest en de kinderartsen wisten t ok niet...

Enne bij t juliforum wordt ook weinig geschreven, vind ik jammer...ben natuurlijk t wat als t langer duurt forum gewend en daar werd veel geschreven...

Jemig een schedeloperatie van je andere kindje, wat was er aan de hand dan?? Pfff heftig hoor, alles goed gegaan?

gr Yosha

 
Hey Yosha,

Ik ken je inderdaad nog van het als het nog langer duurt forum. Rijstebloem waren we met 7 weken al begonnen omdat hij toen even onverzadigbaar leek. Het is daarna alleen maar bergafwaarts gegaan. Waarschijnlijk heeft hij ook geen koemelkallergie maar lactose intolerantie. De medicijnen hebben we al een paar keer proberen stop te zetten. Dat gaf helaas alleen maar meer problemen. Maar bedankt in ieder geval voor het meedenken. Het flesdrama ken ik nog van de oudste. Had nu dus ongeveer elke verkrijgbare fles in huis. Ik heb difrax wat vervloekt, maar bij Koen doet die het weer het beste. Ik wil nu ook door naar een academisch ziekenhuis, tenzij ze hier nu wel alles uit de kast gaan trekken. Pepti zit lactose in, dus hier voorlopig nog allery care. Neocate is weer een stap hoger. Maar misschien dat we daar nog naar overstappen.

De oudste bleek craniosynostose te hebben. Te vroeg gesloten schedelnaden. Is pas heel laat ontdekt. Maar alles is goed verlopen. Wel heftig geweest. Zeker als ze dan op de ic liggen.
 
Ik vind het ook wel jammer dat er zo weinig op dit forum gebeurt.

Hier is het ook behoorlijk een gekkenhuis.
Isabella is nu 6 maanden en 1 week. Isabella heeft veel last van obstipatie gehad, maar sinds we 2 maanden geleden begonnen met groente hap zijn alle problemen verdwenen. Ze is zo veranderd! Het is zo'n vrolijk meisje geworden, echt om van te genieten.

Helaas gaat de relatie tussen mij en de vader van Isabella erg moeizaam. En ben ik nu sinds enkele weken ook echt een alleenstaande moeder geworden.
Hij heeft hoogst waarschijnlijk een zware burnout, en zorg ik nu eigenlijk al 5 maanden alleen voor ons dochtertje. Hij woont ook al die tijd bij zijn moeder, en op de dagen dat het goed met hem ging kwam hij bij ons. Maar nu gaat het alleen maar slechter met hem, en kan hij alleen maar zo nu en dan een enkel uurtje op haar passen. Dit brengt natuurlijk de nodige spanningen met zich mee. Vooral dat hij er niet voor haar kan zijn, doet mij erg pijn.

Wel hoop ik dat als het uiteindelijk beter met hem gaat, wij het weer voorzichtig aan kunnen proberen een gezinnetje te zijn.

Ondanks anders kan Isabella voor de volle 100 % op mij rekenen en zorg ik dat zij niets te kort komt. Ik wist altijd wel dat moeder gevoel zo diep zou zitten, maar zo diep?!
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan