<p>Hoi, even van me afschrijven en ook zoekend naar geruststelling.</p><p>Onze boef van 22 maanden begon een maand of 2 ineens in de middag na een halfuur huilend wakker te worden. De nachten bleven ongeschonden. </p><p>Sinds een paar weken helaas de nachten ook niet meer vrij van ellende: huilend wakker worden ("zere tandjes", speen niet gelijk kunnen vinden, een knuffel mist, "nog een kusje", ze weet het zelf ook niet, etc.).</p><p>Nu gaat ze ook sinds een week of 2 moeilijker slapen. Begint na een paar minuten te huilen, met dezelfde redenen als wanneer ze huilend wakker wordt. </p><p>Vanavond deed papa haar op bed, en voor mijn gevoel is er daarna nog meer aan de hand dan normaal. </p><p>Hoe gaan jullie dreumesen/peuters slapen? Wat is normaal. Voor mijn gevoel moet dit een fase zijn... maar hij duurt al zolang! En ik krijg het er benauwd van, dat gehuil (om niks?). </p><p>Ik ben dan bang dat er teveel te verwerken is voor haar, maar ik hou de dagen al rustig. Of ik ben bang dat het avondritueel niet duidelijk genoeg is, terwijl die nagenoeg helemaal hetzelfde is altijd.</p><p>Oja, haar maar (gecontroleerd) laten huilen heeft een averechts effect. Alleen maar meer ellende. Plus, laten huilen past ook niet bij mij.</p><p>Hebben we te maken met een hardnekkige fase? Iets anders?</p>