Wat merken jullie nu nog van de hormonen in je lijf??

A

ANONYMOUS_USERNAME

Ik vraag me af wat andere 'nieuwe mama's' nu van de hormonen in hun lijf merken?
Bij mij:
-vergeetachtigheid
- onzekerheid
- vermoeidheid
-duizelingen
Maar ook: piekeren. Ik vraag me dan opeens af 'of ik wel van mijn kindje houd' en daar kan ik dan zo twee dagen over nadenken, terwijl het antwoord duidelijk 'ja, heel veel' is. Hebben meer moeders dit, of ben ik de enige? Ook kan ik me afvrgen of ik wel goed ben voor mijn kindje (ja), maar vooral of ik dit wel blijf. Ik zie dan bijvoorbeeld iets op tv.  over probleemgezinnen en ik  betrek dit dan op  mezelf... Doodvermoeiend! Ben ik de enige??  
 
van mn hormonen heb ik het hele traject geen last gehad.ook geen kraamtranen o.i.d.
ik heb wel eens dat ik me vreselijk schuldig voel als ik eindelijk even lekker zit en boas gaat huilen en ik geen zin heb om op te staan.dan denk ik;wat voor een moeder ben ik!?!mn kind heeft me nodig en ik heb geen zin om omhoog te komen.maar hem missen kan ik niet,heb ik al ontdekt.gisteren liet ik hem bij oma achter en ik zat met tranen in mn ogen in de auto.
waar ik wel last van heb is van duizeligheid en lichte benauwdheid en koukleumerij omdat ik weer minder bloed in mn lijf heb.toen ik nog zwanger was had ik het erg warm en voelde ik mn hart bonzen.dit kwam volgens de vk door die extra liters bloed.en die mis ik nu!ik voel mn hart ook niet meer zo bonzen en dan ga ik echt zitten voelen of het nog wel goed klopt.echt zo stom.hebben jullie dat ook?
groetjes kari
 
hoi!
ik heb ook nog wel last geloof ik, ik ben nog vergeetachtig, begin aan het ene en ga plotseling verder met iets anders, waarna ik niet meer weet waarmee ik eerst bezig was. ik kan me ook niet lang concentreren. ik heb na de bevalling niet echt kraamtranen gehad maar ik voelde me wel een beetje neerslachtig af en toe. soms zelfs zo van: waar ben ik aan begonnen? waarna ik weer heel boos op mezelf werd: je mag in je handen knijpen dat je zo'n mooie en gezonde dochter hebt! maar ik merk dat nu ik wat meer slaap krijg het met mij ook beter gaat.

groetjes,
daphne
 
Ik kan niet zeggen dat ik nu nog veel van mijn hormonen merk, heb ook geen echte kraamtranen gehad. Ik voel me nu juist veel beter en energieker dan in de laatste 2 maanden van de zwangerschap! (die vond ik best zwaar, toch regelmatig huilbuien en emotioneel, maar de kraamtijd is mij 200% meegevallen). Ben zo blij dat de kleine geboren is.
Wel ben ik soms huiverig voor  na mijn  verlof, hoe moet het dan allemaal? Dan denk ik weleens, waar ben ik aan begonnen? Wilde ik misschien teveel tegelijkertijd? Kinderen en een drukke baan, opleiding, en binnenkort een verhuizing... Als ik maar niet overspannen word! (ben ik namelijk al  twee keer geweest, ben toch altijd bang dat  ik nu echt te veel hooi op mijn vork heb genomen en dat het terugkomt...) Ik probeer er niet te veel over te piekeren en me vast te houden aan de gedachte: zien we dan wel!! Het helpt niet dat mijn moeder telkens bedenkelijk uitstraalt dat ik alles onderschat en dat ze dus blijkbaar niet denkt dat ik het kan...

Groetjes, Karin
Mama van Christian (17-02-2007)
 
Ik merk ook dat ik het sneller koud heb. Heb nu 's nachts ook echt het winterdekbed nodig, wat bestaat uit 2 dunne dekbedden. Terwijl ik voorheen aan een zo'n dunne genoeg had. Ook moet de verwarming nu echt hoger.
Verder ben ik erg moe en dat terwijl Quinn prima doorslaapt. Maar ik slaap zelf toch wat slechter en vaak ook korter. Maar dat moe zijn komt niet door de hormonen denk ik hoor, maar gewoon van het nieuwe ritme en alles wat er op je af komt. Daar heb je van te voren echt geen weet van. Jeetje.....
Groetjes Veerle
Mama van Quinn 22-01
 
Hoi allemaal,

Ik heb nog af en toe wel eens een huilbui en vergeet van alles, maar dat komt volgens mij vooral door de gebroken nachten en de drukte. Dan sta ik met iets in mijn handen en dan begint Esther te huilen en dan leg ik het neer waar ik sta en ga ik eerst naar Esther toe. Om dan met iets anders verder te gaan. En zo vind je op de gekste plaatsen dingen terug...(glaswerk in de badkamer enzo, of sokken op de commode...)
Ik vind het wel echt héérlijk dat ik het niet meer zo warm heb. Ik had iedere ochtend opvliegers en liep meestal rond in mijn ondergoed tot ze voorbij waren, want anders kon ik me meteen weer omkleden. En nu kan ik weer lekker een trui aan zonder rood aan te lopen! Niet meer dat geplak, hoera!

Groetjes,

Eveline
 
He hallo, ik heb nog wel hormonen in mijn lichaam,
af en toe duizelig en veel vergeten.
Maar ik vindt het niet vervelend en heb er geen last van.
Wel voel ik mij soms schuldig als je idd even blijft zitten als
hij huilt, maar dan denk ik gelijk weer het is niet erg hij mag huilen.
En je hoort al snel of het echt sirieus is of niet.

Meiden succes met al die hormomen

trotse mama van Michael
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan