Wat moet ik daar nou mee???

A

Anoniem

Guest
oke, sorrie, maar ik moet weer even een zeur-verhaaltje kwijt hier ....

Het zit zo:
We hebben een heel goed contact met de buurd, zijn echt allemaal mensen waar je op kunt rekenen als je ze nodig hebt, en we (oke, ik nog niet tot nu toe..) brengen zelfs onze kinderen even naar elkaar toe als iemand onverwachts even snel wegmoet.
Ook lekker samen barbequen, of pizza bestellen en dat soort dingen.
Je kunt ze ook altijd bellen, ook al is het midden in de nacht!
Super fijn dus, een lekker veilig gevoel om zo te wonen.
In de winter is het contact meestal wat minder, maar in de zomer.....word ik er af en toe gek van eerlijk gezegt...
Vorig jaar zomer (lees: vanaf dag 1 dat de zon doorkwam!) zaten ze ELKE avond hier.
De eerste paar keer is dat leuk, maar het werd mij echt te veel.
Als ik van mijn werk af kom wil ik even lekker rust, maar vaak was dan al besloten wat WE zouden eten (terwijl ik dan hele andere plannen had..) en na het eten bleven ze dus plakken tot 23.00 of nog later.
Toen was ik zwanger, dus dacht ik dat ik er door al mijn hormonen misschien niet zo goed tegen kon, maar dit jaar gaat het dus weer precies hetzelfde..
Gisteren nog: ik denk, lekker zaterdagavond, kleine lekker in bed, op de bank hangen en filmpje kijken!
Niet dus, daar gaat de bel om 16.00 uur...hebben hier gezeten tot ongeveer 19.00 uur
Toen hebben we gegeten (eens een keer niet samen toevallig!) en rond 20.30 zijn ze gaan voetballen (ik zat tv te kijken..) en daarna weer hier buiten gezeten tot 1.30! Ik ben om 00.15 uur naar bed gegaan!
Ik vind het gewoon ook wel eens lekker om alleen te zijn, maar dat kan op deze manier dus bijna niet!
Ook als ik iets wil gaan doen (zoals gisteren, had laat gedouchd en wilde nog even een uurtje de stad in, en daar gaat de bel weer...) en hun horen dat, gaan ze mee...
Niet dat het dan niet gezellig is, maar ik wil ook wel eens wat samen met mijn vriend doen (en ons dochtertje natuurlijk)..

Nu heb ik dat vanmorgen eens tegen mijn vriend gezegt maar die snapt daar helemaal niks van! Die vind het kinderachtig dat ik zo doe. Hij zeg"t: waar maak je je druk om?? het is toch altijd gezellig!!"
Wat moet ik daar nou mee?!?! Stel ik me nu echt aan? Dat wil ik wel weten want dan moet ik echt iets aan mezelf gaan veranderen of me anders op gaan stellen ofzo?!
Dus als jullie eens een eerlijke reactie willen geven...

Nogmaals, sorrie voor mijn gezeur weer, ik heb op dit moment gewoon een hoop frustraties     en het doet me goed om dat hier even lekker weg te typen...
 
hoi 4 dec.

wij hebben precies hetzelfde gehad! toen wij nog op de flat woonde met onze buren, echt elke avond, tot een uur of 01.00 ik had daar op een gegeven moment ook echt genoeg van, dat begon in de zwangerschap, wij waren tegelijk zwanger en tussen onze kinderen zit ook maar 5 weken verschil( mijn 1e dan he) ik had gehoopt dat het wel minder zou worden na de bevalling want dan zouden we het toch te druk krijgen, maar het bleef gewoon hetelfde alleen nu werd de babyfoon meegenomen  mijn vriend dacht er net zo over als ik maar wij durfde eigenlijk allebei niet zo goed wat te zeggen, want we stonden wel altijd klaar voor elkaar en het was idd ook altijd wel gezellig alleen je wilt af en toe ook de tijd voor elkaar en jezelf, dus ik begrijp je heel goed, wij zijn na 2 jaar verhuisd en ik heb eerst heel erg moeten wennen, maar nu geniet ik echt van ons rust! en zou niet meer anders willen!

groetjes susanne
 
Tja dat is idd een probleem!
De buren zien meteen als je thuis bent dus kun je je ook niet eens ' verstoppen'.
(doen wij wel eens als we een avondje niks willen,deur op slot en wij zijn er niet)
Ook balen dus dat je vriend niet achter je staat!
Oh,ik kan me het zo goed voorstellen dat je ervan baalt!
Ik heb niet echt een oplossing,je zou kunnen vragen of je met elkaar voor op straat kunt afspreken zodat je zelf kunt bepalen of je er bij gaat zitten of niet.
Wij wonen op een pleintje en hier zitten elke avond wel mensen op straat,je eigen stoeltje + drankje mee naar voren dan kun je zelf bepalen of je er wel of geen zin in hebt.
Gewoon voor jezelf kiezen hoor! Jij hebt je rust ook nodig en je hebt idd je eigen gezin!
Maar dat gaat wel makkelijker als je man ook achter je staat,heel veel succes.
Ik ben benieuwd hoe het afloopt!

Groetjes Mikkie.
 
Ja, dat is ook het moeilijke..van de ene kant zou ik hier echt nooit weg willen, omdat het allemaal zo leuk is en je echt op iedereen kunt rekenen maar aan de andere kant: een beetje rust is af en toe ook wel eens lekker! Dit is (voor mij) een beetje teveel van het goede!
Een moeilijke situatie, want mijn vriend vind het dus wel allemaal prima zo en ik durf er ook (net als jullie toen) niet goed wat van te zeggen.
 
Ja, met buren kun je je niet goed verstoppen helaas! Hahaha!
Maar ik doe dat wel eens als ik alleen ben hoor: gordijnen dicht en lekker voor de tv ofzo en als dan iemand komt maak ik de deur gewoon niet open en zeg ik alter dat ik met de kleine bezig was of onder de douche stond ofzo..
Maar het is toch belachelijk eigenlijk, dat je smoesjes moet gaan verzinnen omdat je er gewoon eens geen zin in hebt?
En hier staan ze ook wel eens op straat bij elkaar, maar meestal eindigd dat dan hier achter in de tuin en dan kan ik weer koffie gaan zetten en voor iedereen drinken pakken en...pfff soms is het echt leuk maar soms...
Ik ben ook nog zo'n poets-gek, maar als ik net alles schoon heb en het hele huis zit weer vol kan ik de dag erna dus weer opnieuw beginnen omdat dan overal wel weer wat ligt..

Nu klinkt het misschien erger dan dat het allemaal is hoor, zoals ik het nu hier neer zet, maar ik erger me er gewoon aan af en toe.
 
Dat lijkt me idd een vervelende situatie.
Ik ben best sociaal, maar ik moet er ook niet aan denken om elke dag mensen over de vloer te hebben. Ik woon op een recreatie-park, wat een klein dorpje op zich is. En naast het park, ligt eenzelfde soort park. En daar zie ik ook altijd dat iedereen bij elkaar zit. Ik zei gisteren nog tegen mijn vriend; "Ik ben zo blij dat ik daar niet woon, moet er niet aan denken dat ik elke dag mensen over de vloer heb"

Ik ben wel zo dat ik heel goed duidelijk kan maken als ik iets niet leuk vind. Niet op een vervelende manier, maar door gewoon eerlijk te zeggen dat ik behoefte aan mijn rust heb. Ik weet niet of je buren van jullie situatie weten, maar misschien dat je dat een beetje globaal kan vertellen, zodat duidelijk wordt waarom die rust zo belangrijk is voor jullie.
Ik vind je zeker geen zeikerd en kan me goed voorstellen dat je hier niet op zit te wachten. Het is alleen jammer dat je vriend dat niet inziet.
Heel veel succes
Groetjes Sil
 
Ten eerste: je bent echt geen zeikerd. Ik zou er ook niet aan moeten denken en ik ben eigenlijk helemaal niet zo iemand die veel met buren doet. Elkaar gewoon gedag zeggen en als er wat is natuurlijk helpen, maar verder echt niet dus...
Vorige week heeft onze buurvrouw haar heup gebroken en nu loop ik ook elke dag wel even bij de buurman binnen (Is een man van 80).

Ik kan me ook wel voorstellen dat je het moeilijk durft te zeggen hoor, zou ik ook hebben.
Toch lijkt het me wel beter. Op een vriendelijke manier natuurlijk!
Of kunnen ze ook niet eens in een andere tuin gaan zitten???
 
hee mama

lijkt me inderdaad erg vervelende situatie

het enigste wat je eraan kunt doen is toch je eigen grenzen aangeven
gewoon eerlijk zeggen dat je het contact heel fijn vind maar dat je vaker wat tijd voor jezelf wilt hebben, dat het te veel is.

okee dat is misschien wel moeilijk en het is jammer dat je vriend er niet hetzelfde over denkt want dan zou je het samen kunnen zeggen
dan heb je tenminste steun aan elkaar

maar bij echt goed burencontact is er zeker ook ruimte om eerlijk te zijn
gewoon aangeven dat het te veel is

waarom zou je nog bang zijn om dit te zeggen?

En bovendien je bent zeker geen aansteller in mijn ogen

succes ermee!!


 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan