Wat moet ik hier nu weer mee?

A

ANONYMOUS_USERNAME

Tja schoonouders.... pfff
Ik weet dat er wel vaker een topic over is geweest (in ieder geval wel bij het maart-forum)
maar toch word ik weer moedeloos van ze.

Ik weet ook wel dat ik me niets van ze aan moet trekken, maar inmiddels ben ik toch best pissig. Het probleem is alleen dat mn vriend het wel met me eens is en nu ook liever niet naar zn ouders gaat. Maar een keer flink de waarheid zeggen moet ik niet doen volgens hem.

Het probleem? IK! Want door mij is hij een uur rijden bij zn ouders vandaan gaan wonen en we gaan NO-WAY daar ooit nog terug heen. En we hebben een meisje gekregen. Vinden ze heel leuk, maar toch iedere keer die loze opmerkingen.
- Tja ik weet niet hoe ik dr moet verschonen, want ik heb alleen jongens gehad.
- (Als Myrthe moe is en huilt op schoot bij oma) bij dr andere oma doet ze dat niet hoor, maar ja die kent ze ook en  mij niet
- (bij fruithapje geven) ik weet niet hoe dat moet hoor, ik ken haar niet.

Ik word ook nooit gebeld hoe het gaat met haar en als ik ns een keer bel om bv te laten horen wat voor "mmm" geluidjes ze maakt bij eten, word ik afgekapt omdat ze moet opruimen!
Maar toen ze allbei depri waren en het tussen hun heel slecht ging, konden ze wel iedere dag bellen.

Ik weet het, ik moet me er niet druk om maken en alles negeren, maar inmiddels zit het erg hoog bij mij en moest ik het even kwijt haha.
Tja schoonouders, pffff. Ik kon goed met ze overweg totdat ik zwanger raakte.
Nou ik hoop dat er vele zijn die wel goed met ze (vooral schoonmoeder) overweg kunnen.
Gelukkig heb ik wel een hele lieve moeder die echt dol is op dr kleindochter en er ook alles voor doet.

Liefs Reneke
 
He Renneke,

Heb geen tips, maar ik wilde je wel even een hart onder de riem steken! Kop op, je zegt het zelf al, niets van aantrekken! Hoe moeilijk ook.

Door de geboorte van een kind veranderen nou eenmaal de verhoudingen. Ik zou de "verplichte"bezoekjes doen en het verder even van hen laten afhangen. En natuurlijk wil je dat je dochter een goede band krijgt met opa en oma, maar goed het moet wel van twee kanten komen!!!!

Sterkte

Carina
 
Hoi Reneke,

Af en toe he die schoonmoeders...

Inmiddels ben ik op een punt, dat ik het wel naast me neer leg.. hoe moeilijk soms ook!!!

Mijn schoonmoeder heeft ook allerlei dingen beweert "mijn kinderen deden dit en dat toen ze zo oud waren en ik gaf toen en toen fruit en groente".. moedeloos!

Ten eerste denk ik dat ze het echt niet allemaal meer weet en ten tweede dat bemoeizuchtige gedoe..
Gelukkig is mijn man het met me eens en zegt ook vaak, je weet hoe ze is, laat het lekker, veranderen zal ze toch niet. En daar heeft hij gelijk in.
Maar afgeven op het feit dat ze iets nog nooit gedaan heeft omdat ze alleen maar jongens heeft is natuurlijk flauwe kul.. Toch?? Je kunt het toch ook proberen..

Of geeft ze nog even een flinke steek onder water om het feit dat jullie niet naast de deur wonen??

Doe lekker wat je zelf wil meid, en leg de verplichte bezoekjes af. In discussie gaan met schoonmoeder kan soms nog meer een averechts effect hebben heb ik gemerkt. (ze is zich dan van geen kwaad bewust) !!!! Nou dan heb je me helemaal hoor!!

Succes,

Liefs,

Suus
 
Moeilijk is het soms he al die meningen en al die goed bedoelde raad die je liever niet wilt horen en/of krijgen. ik wordt er vaak ook helemaal tureluurs van. Mijn schoonouders leven geloof ik nog in een tijd dat het allemaal anders ging en zo uiten ze zich dan ook vaak. Hebben jullie dat ook dat je dan van die kado's krijgt dat je denkt WAT MOET IK ERMEE. Zij vinden het helemaal geweldig maar het is echt niet je smaak. Ik merk dat ik vaak op die manier bots met mijn schjoonouders, maar heb vanaf het begin besloten dat ik er gewoon wat van ga zeggen als ik het e rniet meen eens ben of iets anders zie. Anders lopen ze zo over mij heen met al hun meningen. dat heeft wel geholpen want elke keer als zij iets vonden dat niet waar was lieten ze het rusten toen ik uitlegden dat het met mijn kindje anders is (het is hun tweede kleinkind).

Maar het is soms heel moeilijk, gelukkig heb ik mijn moeder waar ik alles mee kan delen inclusief het borstvoedingsleed van toen der tijd. Zij begrijpt precies hoe alles iwerkt en ik probeer maar zoveel mogelijk daar mijn raad vandaan te krijgen. Voor de rest laat ik alles maar gaan en probeer ik lekke rvan mijn gezinnetje te genieten.

Ik begrijp je
Liefs van Mariska en Zifjon
 
Hallo
Ik heb helaas niet echt de ervaring want mijn schoonmoeder woont in afrika we hebben wel telefonisch contact maar dat is ook alles.Ik denk dat je gewoon een middenweg moet vinden zoals er al meer aangeven   ja en elk mens is anders. Het is de oma van je kind en de moeder van je man het is toch iets belangrijks vind ik persoonlijk iedereen heeft een goede en een slechte kant .Je mist iets pas als je het niet meer heb mijn kinderen zullen nooit een opa hebben van beide kanten niet en de twee tantes die ze hie hadden is er ook maar een van overgebleven want mijn zus is gestorven toen ik zwanger van milton was ze was toen ook nog maar 32 . Ja probeer een middenweg te zoeken . Maar de opvoeding van je kind is jou zaak en moet je doen zoals jij het goed vind en voor de rest moet je ze dan laten kletsen commentaar krijg je toch altijd wel. De gewoonte in afrika is dat ze hun kind besnijden maar ik heb gelijk gezegd daar begin ik niet aan het is mijn kind en dat bepaal ik traditie of niet hier hebben we andere tradities en het word gedeeltelijk wel gerespecteerd maar ook niet helemaal  en dat is dan hun probleem niet de mijne zo moet je het maar zien  ik zou zeggen succes groetjes lisette
 
He Reneke,

Ja die schoonmoeders he. Het is me toch wat, maar gelukkig hebben we er allemaal maar 1!
Ik kan me je  gevoel helemaal voorstellen, maar ik zou inderdaad gewoon de verplichte bezoekjes afnemen en het dan naast je neer leggen. Het moet inderdaad van twee kanten komen. Zij moeten ook het contact met je dochtertje willen.
En dat van het verschonen vind ik gewoon superonzin hoor. Mijn schoonmoeder heeft ook alleen maar jongens gehad en wij hebben een meisje. Maar die verschoont haar ook gewoon.

Mijn schoonouders passen 1 dag in de week op onze dochter. Wat bij ons erg geholpen heeft is duidelijk afspraken met elkaar maken. De dingen die wij belangrijk vinden moeten ze volgen, doen ze dit niet dan spreek ik haar daar ook op aan. Verder heb ik gemerkt dat mijn schoonmoeder sommige dingen gewoon moet ondervinden. Als ik zeg dat onze dochter 's middags om 13. 00 uur weer in bed moet liggen omdat ze dan doodmoe is gelooft ze me niet. Nu is ze daar laatst geweest en lag ze bijna een uur later in bed. Mevrouw heeft toen de hele tijd liggen te huilen en was niet te genieten. Mijn schoonmoeder vertelde dit dus en toen heb ik haar dus gezegd dat die dingen gebeurde als ze zich niet aan haar schema hield. Conclusie is nu dat onze dochter altijd netjes op tijd in bed ligt.
Ik maak me ook om de kleinste dingen druk en kan me ook op heel veel dingen ergeren. Maar ik weet ook dat ik er weinig mee opschiet. Voor mijn man is het ook niet leuk als ik steeds over zijn moeder begin te zeuren.
Dus een beetje geven en nemen. Maar ik ben wel duidelijk in het feit dat het mijn kind is en dat ik dus ook beslis wat er goed of slecht voor haar is.

Veel sterkte
Groetjes Anne
 
He anne,

Je hebt helemaal gelijk!!! Ben ook blij dat ik er maar een heb.
De band met de mijne is ook veranderd.
Ik wil niet in details treden, maar zie (helaas) veel overeenkomsten.
Ga binnenkort ook goede afspraken maken.
Liefs en heel veel sterkte,
Karlien
 
Hee Reneke,

Ik herken je verhaal wel, alleen bij mij gaat het over mijn eigen moeder,
We wonen in Brabant en zij wonen in zuid limburg dat is minstens anderhalf uur van ons vandaan ( gulukkig! )
Maar bij ieder telefoon gesprek laat ze het even duidelijk weten dat ze haar kleindochter bijna nooit ziet, en als we dan een keer naar ze toe gaan of hun komen hierheen is het altijd gezeik over dat ze geen band met haar heeft en dat Noa niet eens weet dat zei dr oma is en ..... grrrrr ik word er gek van!!!!
En dan de verjaardagen nog, dan claimt ze Noa en maakt me dan weer zeer duidelijk dat ze met mijn neefje meer contact heeft dus die ziet haar wel als oma
Zaterdag zijn ze weer bij ons en ik zie nu al de bui weer hangen....pffff

Zo ik ben het weer ff kwijt.

Groetjes Chantal mama van Noa
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan