nu 4 maanden bezig in het ziekenhuis, nog geen behandelingen gehad, alleen nog maar zaad onderzoek en echo bij mij, om te kijken of ik een eisprong heb, maar na het harde bericht over het zaad, wat echt mega slecht is, zijn wij een beetje teneer geslagen, erg pijnlijk dit bericht, maar nu was vorige week woensdag mijn 10de dag, volgens de gyn dan binnen 24 uur een eisprong, dus wij geklust, wat dan eigenlijk volgens de gyn niet zou helpen vanwege het slechte zaad, maar gisteren weer geklust en daarna een bloeding, erg vreemd wat ik gebruik nu clomid en volgens de gyn moet dat ook mijn cyclus weer normaal krijgen, ik snap er niks van, we moeten pas de 2de week an april weer terug naar de gyn, maar wat moet ik nu doen? wie heeft dit ook gehad, en wie is ondanks het slechte zaad toch zwanger geworden??
wat nu?? wie kan ons helpen!!!!
- Onderwerp starter ANONYMOUS_USERNAME
- Startdatum
hoi,
Ik denk niet echt dat ik je verder kan helpen. Bij mij ligt het aan m'n eisprong en wij zijn ook nog met clomid bezig. Ik denk dat als je man/vriend slecht zaad heeft je dan over moet stappen op IUI of ICSI. Maar ik denk dat je dat het beste met je gyn kan overleggen of dat opties zijn. Wel raar dat de gyn zegt dat klussen niet veel zin heeft, maar dan ook niet verteld wat je dan anders zou moeten doen.
groet,
Sas
P.S. ik hoop dat het klussen geholpen heeft ;-)
Ik denk niet echt dat ik je verder kan helpen. Bij mij ligt het aan m'n eisprong en wij zijn ook nog met clomid bezig. Ik denk dat als je man/vriend slecht zaad heeft je dan over moet stappen op IUI of ICSI. Maar ik denk dat je dat het beste met je gyn kan overleggen of dat opties zijn. Wel raar dat de gyn zegt dat klussen niet veel zin heeft, maar dan ook niet verteld wat je dan anders zou moeten doen.
groet,
Sas
P.S. ik hoop dat het klussen geholpen heeft ;-)
quote: danielle1984 schreef document.write(friendlyDateTimeFromStr('19-03-2008 11:16:01&apos
);
Hoi Danielle,
Het is niet leuk dat je elke keer moet wachten totdat je terug naar de arts moet!Ik weet er alles van, als je graag zwanger wilt worden duurt elke maand weer erg lang!
Ik weet verder niet wat clomid is , wel allemaal over gehoord op dit forum!Maar klussen kan nooit geen kwaad, er hoeft er maar 1 goed te zwemmen en dan kun je al zwanger zijn.
Een vriendin van mij, en haar man die had ook echt heel erg superslecht zaad die heeft een tweeling gekregen via IVF en ze is nu op een natuurlijk wijze zwanger!Dus alles is mogelijk!De wonderen zijn de wereld nog niet uit!
Bij ons is ook het zaad van mijn vriend niet echt goed, maar wij mogen nu gaan beginnen met IUI, en we lopen sinds december in het ziekhuis, dus dat gaat allemaal vlotjes zat!Misschien aan de arts vragen waarom het allemaal zo lang moet duren??!
En weet je je moet altijd hoop blijven houden, want hoop doet leven!
Ik hoop dat je net als de rest hier, snel zwanger mag worden.
Trieske
nu 4 maanden bezig in het ziekenhuis, nog geen behandelingen gehad, alleen nog maar zaad onderzoek en echo bij mij, om te kijken of ik een eisprong heb, maar na het harde bericht over het zaad, wat echt mega slecht is, zijn wij een beetje teneer geslagen, erg pijnlijk dit bericht, maar nu was vorige week woensdag mijn 10de dag, volgens de gyn dan binnen 24 uur een eisprong, dus wij geklust, wat dan eigenlijk volgens de gyn niet zou helpen vanwege het slechte zaad, maar gisteren weer geklust en daarna een bloeding, erg vreemd wat ik gebruik nu clomid en volgens de gyn moet dat ook mijn cyclus weer normaal krijgen, ik snap er niks van, we moeten pas de 2de week an april weer terug naar de gyn, maar wat moet ik nu doen? wie heeft dit ook gehad, en wie is ondanks het slechte zaad toch zwanger geworden??
); Hoi Danielle,
Het is niet leuk dat je elke keer moet wachten totdat je terug naar de arts moet!Ik weet er alles van, als je graag zwanger wilt worden duurt elke maand weer erg lang!
Ik weet verder niet wat clomid is , wel allemaal over gehoord op dit forum!Maar klussen kan nooit geen kwaad, er hoeft er maar 1 goed te zwemmen en dan kun je al zwanger zijn.
Een vriendin van mij, en haar man die had ook echt heel erg superslecht zaad die heeft een tweeling gekregen via IVF en ze is nu op een natuurlijk wijze zwanger!Dus alles is mogelijk!De wonderen zijn de wereld nog niet uit!
Bij ons is ook het zaad van mijn vriend niet echt goed, maar wij mogen nu gaan beginnen met IUI, en we lopen sinds december in het ziekhuis, dus dat gaat allemaal vlotjes zat!Misschien aan de arts vragen waarom het allemaal zo lang moet duren??!
En weet je je moet altijd hoop blijven houden, want hoop doet leven!
Ik hoop dat je net als de rest hier, snel zwanger mag worden.
Trieske
nu 4 maanden bezig in het ziekenhuis, nog geen behandelingen gehad, alleen nog maar zaad onderzoek en echo bij mij, om te kijken of ik een eisprong heb, maar na het harde bericht over het zaad, wat echt mega slecht is, zijn wij een beetje teneer geslagen, erg pijnlijk dit bericht, maar nu was vorige week woensdag mijn 10de dag, volgens de gyn dan binnen 24 uur een eisprong, dus wij geklust, wat dan eigenlijk volgens de gyn niet zou helpen vanwege het slechte zaad, maar gisteren weer geklust en daarna een bloeding, erg vreemd wat ik gebruik nu clomid en volgens de gyn moet dat ook mijn cyclus weer normaal krijgen, ik snap er niks van, we moeten pas de 2de week an april weer terug naar de gyn, maar wat moet ik nu doen? wie heeft dit ook gehad, en wie is ondanks het slechte zaad toch zwanger geworden??
Hoi,
Ik wil wel even op je verhaal reageren.
Wij zijn in februari 2006 voor het eerst bij de fertiliteitsarts geweest.
We waren al jaren aan het "klussen", was ook al 2 keer geopereerd aan mijn buik i.v.m. endometriose.
In februari 2006 zijn dus de onderzoeken gestart, in november 2006 hebben wij onze 1e IUI behandeling ondergaan.
Er kunnen dus maanden overheen gaan voordat ze eventuele behandelingen starten.
Uit onderzoeken bleek dat mijn eisprong heel onregelmatig was en dat mijn man's zaad van slechte kwaliteit was.
Het was bijna onmogelijk om op natuurlijke wijze zwanger te worden.
We hebben 4 IUI pogingen gehad, allemaal mislukt, en we hadden er op een gegeven moment ook geen vertrouwen meer in.
We mochten door naar de IVF, eerst weer allerlei onderzoeken gehad voor de IVF.
Augustus 2007 mochten we starten met de hormoonbehandeling, 31 augustus de punctie gehad.
Eitjes waren van slechte kwaliteit, de embryo's die eruit ontstonden ook.
Toch hebben ze 2 slechte embryo's op 4 september 2007 terug geplaatst en ik ben nu 31 weken zwanger van een tweeling.
Wat de IVF arts voor onmogelijk had gehouden, we kregen keer op keer te horen dat we er rekening mee moesten houden dat het niet ging lukken.
Zo zie je maar weer geduld is een schone zaak.
Na ruim 9 jaar is het bij ons toch nog gelukt en gaan wij als alles goed blijft gaan binnenkort de trotse ouders worden van een zoon en een dochter.
Wij hebben zo vaak op het punt gestaan dat we de moed op wilden geven en dat we er helemaal mee wilden stoppen, maar we zijn blij dat we hebben doorgezet.
Dus meid, ga er voor en houd er rekening mee dat het allemaal erg lang kan duren.
Ik weet dat het frustrerend is en dat je er soms heel kwaad over kunt zijn, vertel dan hier je verhaal of ergens anders.
Er zijn zoveel meiden zoals wij hoor er reageert altijd wel iemand, al kan het soms wat langer duren.
Dat hele fertiliteits gebeuren is een heel zwaar iets en kost je veel energie en tijd.
Ik wens jullie het allerbeste en houd moed hoor!!!!
Groetjes Patricia
Ik wil wel even op je verhaal reageren.
Wij zijn in februari 2006 voor het eerst bij de fertiliteitsarts geweest.
We waren al jaren aan het "klussen", was ook al 2 keer geopereerd aan mijn buik i.v.m. endometriose.
In februari 2006 zijn dus de onderzoeken gestart, in november 2006 hebben wij onze 1e IUI behandeling ondergaan.
Er kunnen dus maanden overheen gaan voordat ze eventuele behandelingen starten.
Uit onderzoeken bleek dat mijn eisprong heel onregelmatig was en dat mijn man's zaad van slechte kwaliteit was.
Het was bijna onmogelijk om op natuurlijke wijze zwanger te worden.
We hebben 4 IUI pogingen gehad, allemaal mislukt, en we hadden er op een gegeven moment ook geen vertrouwen meer in.
We mochten door naar de IVF, eerst weer allerlei onderzoeken gehad voor de IVF.
Augustus 2007 mochten we starten met de hormoonbehandeling, 31 augustus de punctie gehad.
Eitjes waren van slechte kwaliteit, de embryo's die eruit ontstonden ook.
Toch hebben ze 2 slechte embryo's op 4 september 2007 terug geplaatst en ik ben nu 31 weken zwanger van een tweeling.
Wat de IVF arts voor onmogelijk had gehouden, we kregen keer op keer te horen dat we er rekening mee moesten houden dat het niet ging lukken.
Zo zie je maar weer geduld is een schone zaak.
Na ruim 9 jaar is het bij ons toch nog gelukt en gaan wij als alles goed blijft gaan binnenkort de trotse ouders worden van een zoon en een dochter.
Wij hebben zo vaak op het punt gestaan dat we de moed op wilden geven en dat we er helemaal mee wilden stoppen, maar we zijn blij dat we hebben doorgezet.
Dus meid, ga er voor en houd er rekening mee dat het allemaal erg lang kan duren.
Ik weet dat het frustrerend is en dat je er soms heel kwaad over kunt zijn, vertel dan hier je verhaal of ergens anders.
Er zijn zoveel meiden zoals wij hoor er reageert altijd wel iemand, al kan het soms wat langer duren.
Dat hele fertiliteits gebeuren is een heel zwaar iets en kost je veel energie en tijd.
Ik wens jullie het allerbeste en houd moed hoor!!!!
Groetjes Patricia
hoi danielle
ik zit nog steeds op het zwanger worden forum. We zijn ook al een jaar bezig. Ik ken je nog van dat forum.
Ik wou ff zeggen dat ik al veel verhalen heb gelezen over meiden die spontaan zwanger worden. Ook al had de man slecht zaad. Ik zou gewoon lekker doorklussen hoor. Ook al zegt de gyn dat het niet zal helpen!! Wat is dat nou voor iets! Hij/zij moet je juist een beetje steunen vind ik.
Dus geef de moed niet op. Het kan echt zomaar ineens raak zijn hoor!
groetjes Inge
ik zit nog steeds op het zwanger worden forum. We zijn ook al een jaar bezig. Ik ken je nog van dat forum.
Ik wou ff zeggen dat ik al veel verhalen heb gelezen over meiden die spontaan zwanger worden. Ook al had de man slecht zaad. Ik zou gewoon lekker doorklussen hoor. Ook al zegt de gyn dat het niet zal helpen!! Wat is dat nou voor iets! Hij/zij moet je juist een beetje steunen vind ik.
Dus geef de moed niet op. Het kan echt zomaar ineens raak zijn hoor!
groetjes Inge
bedankt voor jullie reacties, ik zie het allemaal niet zo meer zitten, mijn vriend is er zo positief over en zegt dat zijn gevoel zegt dat we dit jaar zwanger zijn, maar ik geloof hier echt niet meer in, sinds dat ik weet dat het zaad zo slecht is, heb ik ook heel weinig behoefte aan sex, klinkt misschien gek, maar het idee van het komt toch niet spontaan, en als ik geen sex heb weet ik zeker dat ik ongi word, dan is het niet steeds een teleurstelling!! ik ben het zo zat, bij mij is alles goed, en bij mijn vriend, die overigens nogsteeds rookt en drinkt is het zaad super slecht, ik vind het zo oneerlijk straks worden bij mij die slopende behandelingen gedaan, en mijn vriend steekt gewoon weer een sigaret op, of drinkt gewoon weer bier, ik zou zo graag willen zeggen, dat hij moet kiezen, of zijn sigaretten en bier of mij!!! ik vind het zo vreemd dat hij een sigaret en een fles bier boven alles stelt, en steeds mij het gevoel geeft dat ik er alleen voor sta, dit is al zo slopend, hoe moet het dan ooit nog goed komen!!?? we hebben net een huisje ingericht, en de dozen met babyspullen die ik in bijna 2 jaar gespaard heb staan alleen maar te verstoffen!! doet echt pijn om steeds weer die teleurstelling te moeten verwerken, en uit alle verhalen hier, begrijp ik dat dit alleen nog maar slopender en pijnlijker word!!! ik zie het niet meer zitten
hoi Danielle,
in je verhaal klinkt een beetje door dat jouw kinderwens veeeeel groter is dan die van je vriend. Jij lijkt er meer voor te willen doen.
Het lijkt mij het beste om hier eerst met hem goed over te praten. Weet hij al dat het jouw zoveel pijn doet dat hij maar doorrookt en drinkt, terwijl dit zijn sperma aantast?
Ik denk dat het traject inderdaad loeizwaar is. (zit er zelf (nog?) niet in) Als je dan samen niet op 1 lijn staat, kost dit energie die je niet kan missen. Ik denk dat het ook nodig is dat je samen op 1 lijn staat. Het is niet zomaar een traject dat je ingaat. Beiden moeten daarachter kunnen staan. Hoe moeilijk het ook is. MIsschien is je vriend er nog niet klaar voor? Ik neem aan de gyn ook tegen hem gezegd heeft dat hij beter kan stoppen met roken en drinken?
NOu ja ik snap je gevoelens wel, maar probeer erover te praten met hem. Als je alles binnen houdt, vreet het veel meer energie dan dat je erover praat,
sterkte
Patricia mama van Bas*
in je verhaal klinkt een beetje door dat jouw kinderwens veeeeel groter is dan die van je vriend. Jij lijkt er meer voor te willen doen.
Het lijkt mij het beste om hier eerst met hem goed over te praten. Weet hij al dat het jouw zoveel pijn doet dat hij maar doorrookt en drinkt, terwijl dit zijn sperma aantast?
Ik denk dat het traject inderdaad loeizwaar is. (zit er zelf (nog?) niet in) Als je dan samen niet op 1 lijn staat, kost dit energie die je niet kan missen. Ik denk dat het ook nodig is dat je samen op 1 lijn staat. Het is niet zomaar een traject dat je ingaat. Beiden moeten daarachter kunnen staan. Hoe moeilijk het ook is. MIsschien is je vriend er nog niet klaar voor? Ik neem aan de gyn ook tegen hem gezegd heeft dat hij beter kan stoppen met roken en drinken?
NOu ja ik snap je gevoelens wel, maar probeer erover te praten met hem. Als je alles binnen houdt, vreet het veel meer energie dan dat je erover praat,
sterkte
Patricia mama van Bas*
Ik moet zeggen dat ik het vreemd vind dat je vriend nog rookt en drinkt. Misschien moet je hem duidelijk zien te maken wat het met jou doet. Ik denk dat het echt zal helpen als hij stopt met roken en drinken. Het is natuurlijk ook niet eerlijk dat jij alles moet ondergaan en hij er niets voor wil doen of laten. Ik hoop dat je dat hem duidelijk kunt maken.
groet,
s
groet,
s