Jeetje wat een heftige situatie! Toen ik erachter kwam dat ik zwanger was, werd ook ik ook even doodsbenauwd. En mijn man en ik waren op dat moment bewust bezig om zwanger te worden. Ik kan me dus niet voorstellen hoe jij je moet voelen, vooral omdat je het boek al voor jezelf had afgesloten.
Praat er goed over met anderen, misschien met de huisarts of een verloskundige? Die staan er buiten en die kunnen jullie misschien wel zelf helpen of wellicht helpen met doorverwijzen, mocht je er met je omgeving of met jezelf niet uitkomen.
Misschien zou je ook kunnen terug kijken waarom je vroeger kinderen wilde. Tien jaar proberen lijkt mij hartstikke heftig en houdt je niet zomaar vol. Die wens moet hartstikke groot geweest zijn. Probeer voor je zelf terug te halen waardoor je zo kon volhouden en kijk wat je daar nu bij voelt. Misschien helpt dat ook?
Nog een laatste ding. Knap dat je zoveel bent afgevallen! Ook dat (dit vul ik even in), zal niet makkelijk zijn geweest. Waarschijnlijk heb je veel moeten vechten daarvoor en misschien heb je hiervoor grote veranderingen moeten maken in je leven. Als onzekerheid je weerhoudt kun je misschien terug kijken naar deze periode en de kracht die je hierin hebt getoond met vallen en opstaan, en nog steeds elke dag toont. Die verlies je namelijk niet zomaar en dan lijkt het mij dat je in de toekomst nog hartstikke veel kan bereiken als jij je tanden erin zet!
