Wat nu?

A

ANONYMOUS_USERNAME

Vandaag heb ik te horen gekregen dat het kindje in mijn buik is gestopt met groeien. Het zal dus hoe dan ook uitlopen op een miskraam (ben nu 8w6d). Ben er heel verdrietig over. Het kindje was niet gepland maar wel zeer welkom.

Nu hoop ik dat er hier dames zijn die mij kunnen vertellen wat hun ervaringen zijn van de eigenlijke miskraam. Heb verhalen gehoord van complete minibevallingen.

Hoe was dat bij jullie? Ik wil me graag een beetje voorbereiden op wat me te wachten staat.

En zijn er ook onder jullie die ervaring hebben met een curettage of tabletten die de miskraam op gang brengen?

Ik hoop op reacties!

Allemaal verder ook sterkte met alles natuurlijk...
 
Hoi Suzan,
wat vervelend dat je dit mee moet maken!
Ik denk dat ik je wel het e.e.a. vertellen kan want ik heb afgelopen jaar namelijk 2 miskramen gehad. De eerste is vanzelf opgang gekomen en vond plaats bij 8 weken zwangerschap, ongeveer zolang al nu jij dus. Bij mij is deze vanzelf op gang gekomen en ik heb, behalve wat bloedverlies, nergens last van gehad!! Ik heb uiteindelijk wel het vruchtje gezien, maar ik zou het zeker geen minibevalling noemen!
De 2ex kreeg ik bij 10 wkn te horen, bij de echo, dat het vruchtje niet meer leefde, waarschijnlijk al 5 wkn niet meer. Zware telleeurstelling dus weer. Ik had toen de keuze's wachten, pillen of curretage. Die pillen heb ik hele nare verhalen over gehoord en zelf mij VK zei dat je 9 van de 10 keren daarna alsnog gecurreteerd moet worden omdat niet alles weg was. Omdat "mijn kindje" al zo lang in mijn buik zat zonder te leven en er niet vanzelf uit gekomen is heb ik vrijwel direct besloten dat ik gecurreteerd wilde worden. ik moet je zeggen dat ik er eigenlijk ook helemaal klaar mee was. De curretage is mij 100% meegevallen! Kheb heerlijk geslapen en na het ontwaken eigenlijk heel weinig last van krampen gehad. Mijn buik voelde vanbinnen wel beurs en ja kheb wat bloedverlies gehad, maar niet vreselijk veel, zeg maar een menstruatie.
Ik weet niet hoe lang "jouw kindje" al levenloos in jouw buikje zit, maar ik kan me voorstellen dat het een lastige beslissing voor je is. Je moet goed weten dat mijn verhaal geen garantie voor jou is, jij bent natuurlijk een ander. Maar als ik je een tip mag geven...begin NIET aan die pillen! En als je al langer dan 2 wkn zo rond loopt.......kies dan voor een curretage. Je kan daarna weer verder me leven en de toekomst, tenminste zo heb ik het ervaren.
Sterkte meid, maar maak jezelf het niet te moeilijk he! Als je nog wat wilt weten of kwijt wilt, laat maar horen.
Liefs,
Sandra
 
Hoi Suzan,

ik heb in oktober een miskraam gehad. Ik begon na 9 weken en 5 dagen te vloeien.
Mijn gevoel zei dat het niet goed was. Bleek helaas zo te zijn. Ik (wij mijn man en ik) wilde het afwachten tot het vanzelf kwam. Wij hadden zoiets van als de natuur heeft besloten dat het niet goed is dan mag deze het ook afmaken. Maar ik kreeg na een dag of 4 weeen. Zo'n gevoel was het. Ik denk dat gewone weeen beter te verdragen zijn omdat je weet dat je wat voor terug krijgt. Ik ben na een aantal onderzoeken toch nog gecurriteerd. Volgens de gyneacoloog zat het ook zo vast dat de natuur het nooit zelf had los kunnen maken.
Ik vond de curretagen al met al meegevallen. Wel een beetje beurs gevoel vanbinnen.
Ik ben van de narcose wel dagenlang moe geweest. Heb toen erg veel geslapen.
Wij zijn weer aan het klussen voor de volgende, we hebben al een zoontje van twee en een half.

Sterkte,
Groetjes Miranda
 
Hoi Suzan,

Ik heb ook een miskraam gehad in oktober. Ik had een zogehete missed abortion. Een leeg vruchtzakje.
Ik ben toen naar de gynaecoloog geweest en hij heeft me  de verschillende opties voorgelegd. Wachten tot het vanzelf los zou komen maar de vraag is dan wanneer dat zou kunnen gebeuren. Tweede optie waren de pillen. Echter, net zoals Sandra hierboven zegt, zei de gynaecoloog ook dat er een kans is dat dan niet alles los komt. Ik heb uiteindelijk voor de derde optie, de curretage gekozen. Het is me heel erg meegevallen omdat je onder volledige narcose wordt gebracht. Dus als je dan wakker wordt, is alles al voorbij.
Ik heb die dag nog wel gevloeid en daarna een week nog een beetje (zoals de laatste dagen van je menstruatie). Verder heb ik nergens last van gehad.
Dus ik kan je de curretage adviseren. Ik vond het psychisch ook makkelijker omdat je de miskraam dan niet zo bewust meemaakt.
En soms zeggen ze dat het niet goed is voor je baarmoeder maar dat is al achterhaald. Vroeger haalde ze alles met een soort haak weg waardoor verklevingen kunnen ontstaan maar tegenwoordig zuigen ze het eruit. De kans op verklevingen is daardoor nihil.
En ik ben misschien wel het bewijs dat het niet zo gevaarlijk is want ik ben daarna meteen weer zwanger geworden! Ik ben nu 10 weken en een beetje op weg!
Veel sterkte en succes.

Groetjes,
Maike
 
Suzan, hoe is het nou met je?
Heb je al een beslissing genomen, of is het inmiddels vanzelf gekomen? Ik ben gewoon even benieuwd hoe het met je is, het is niet nix wat je mee moet maken!
Laat je nog wat horen?
Liefs,
Sandra
 
Hoi,

Bedankt allemaal voor jullie lieve reacties! Ik heb er inmiddels een paar dagen over na kunnen denken, en tot nu toe wijst niets in mijn lichaam erop dat het snel op de natuurlijke manier zal gebeuren. Ik had eerst een afspraak voor komende vrijdag bij de gyn, maar heb vandaag gebeld of het ook eerder kan. Gelukkig kan ik nu morgen terecht!
Ik ga hem vertellen dat ik het liefste een curettage wil. Door alle verhalen heb ik het idee dat dat toch de prettigste manier is voor mij. Dan heb ik tenminste ook niet meer die onzekerheid van: wanneer gaat het gebeuren? Nu heb ik steeds het gevoel dat het ieder moment kan 'losbarsten' en dat geeft mij een onrustig gevoel.
Ik kan het op deze manier voor mijn gevoel nu niet afsluiten, met een lichaam dat nog zwanger aanvoelt maar met de wetenschap dat het mis is gegaan. Dus ik hoop dat dat na een curettage wel zal lukken!
Verder heb ik het idee dat de ergste schok nu voorbij is, ik voel nu al wel een soort berusting. Het heeft deze keer gewoon niet zo mogen zijn.
Nogmaals bedankt voor jullie reacties! Ik plaats nog wel even een berichtje nadat ik bij de gyn ben geweest.
 
ik denk dat je er goed aan doet meid! Want wat jij zegt herken ik! Strakkies kan je weer verder kijken, echt waar.
Heeeeeeel veel sterkte en neem de tijd voo jezelf he!! We horen het allemaal wel van je, ik denk aan je!
Sterkte.
Liefs,
Sandra
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan