Wat nu?

Hoi,

Ik denk dat je een juiste beslissing hebt genomen. Ik ben 29 december gecurreteerd en ik heb nergens last van gehad. Na de ingreep heb ik nog 2 dagen een beetje gevloeid en daarna was het over.
Ik ben blij dat ik het zo gedaan heb. Ik heb nu een gevoel dat we weer klaar zijn om opnieuw te proberen zwanger te worden. Dit had ik anders misschien niet zo snel gehad.
Veel succes morgen en met de verwerking van alles.

Gr. Zevra
 
Even een update....
Vandaag bij de gyn geweest. Zijn voorkeur lag geloof ik bij wachten tot het vanzelf komt, maar ik heb er goed over nagedacht en ik wil gewoon een curettage. Heb hem dat ook gezegd. Dan kan ik dit hopelijk afsluiten want die onzekerheid van het afwachten vind ik helemaal niks. Dus als het goed is word ik nu donderdag gecuretteerd. Ik ben wel zo'n beetje tussen het schema gepropt helemaal als laatste  die dag, dus ik moest er rekening mee houden dat het eventueel kan worden verzet naar een andere dag.... Dat hoop ik dus niet. Maar we zullen zien.
Ik moest ook nog bij de anesthesist langs en bloed laten prikken, al met al hebben we geloof ik wel 3 uur in het ziekenhuis doorgebracht...!
Hopelijk kan ik dit nu snel een plekje geven want zwanger rondlopen met een dood vruchtje is ook echt niet leuk...
 
Goed van je dat je gezegd hebt hoe je er zelf over denkt! Tegenwoordig ondernemen ze volgens mij niet zo snel meer enige actie als je er zelf niet van overtuigd bent, dus goed van je!
Het zal dus een lange dag worden donderdag, maar weet dat je er niet alleen voor staat he! Ik (en de rest hier) zal aan je denken. Hou je haaks en al er wat is, gewoon vragen/vertellen/schelden maakt allemaal niet uit. Maar waarschijnlijk kun je na donderdag weer een beetje positief naar de toekomst kijken!
Sterkte meis!!
Liefs,
Sandra
 
Hoi Suzan,
Ik zit in hetzelfde schuitje als jij. Ik moet donderdag naar het ziekenhuis om te kijken wat er gaat gebeuren. Ik dacht dat ik dan wel gelijk die curretage kon krijgen maar dit werkt dus niet zo. Ik heb afgelopen donderdag de echo gehad waaruit bleek dat het vruchtje na 7-8 weken was gestopt. Ik dacht dat ik 11 weken was. Erg vervelend allemaal, maar ik zal in ieder geval goed zeggen net als jij dat ik het het liefst deze week nog wil, dat zal wel niet lukken zei de verloskundige. Wordt het pas na het weekend balen hoor. We gaan over 2 weken skieen misschien dat dat nog wat druk achter de ketel kan zetten. Nou jij succes, en het komt allemaal wel weer goed!

gr. Stella
 
Hoi Suzan,

Ik heb zelf geen ervaring met curretage, maar wilde je even veel sterkte wensen de komende tijd. Neem gewoon veel rust en denk er aan wanneer je wilt.. laat ook gewoon je gevoel op zijn beloop dan kom je er des te eerder weer bovenop. Als ik zo lees van alle verhalen heb je een hoop steun bij de andere dames die wel hetzelfde hebben meegemaakt.

Ik zelf heb ik augustus een miskraam gehad met 8-9 weken. Zoiets noemen ze een complete geboorte. Het vruchtzakje (iets groter dan een golfballetje) kwam er in zijn geheel uit helemaal intact met vruchtwater en een klein kindje erin van ongeveer 8 weken. Het is bij mij dus heel snel losgelaten. Ik heb het er erg zwaar mee gehad, maar ben uiteindelijk wel blij dat ik het heb gezien. Zo zie je iedereen verwerkt het op haar manier. Daarmee wil ik alleen nog maar zeggen doe wat jij denkt dat goed is. Niets is te gek.

Veel sterkte.
Groetjes, Nathalie
 
Hoi dames, nou dat was het dan.... Gisteren de curettage gehad en de ingreep zelf viel mij zoals de meesten van jullie al zeiden, echt 100% mee. Ik had me toch een beetje voorbereid op pijn en bloedverlies zoals toen ik van mijn zoontje beviel met een keizersnee. Nou dat was echt totaal niet het geval! Ik heb nu nog een beetje bloedverlies en een beurs gevoel maar niet erger dan bij een gemiddelde menstruatie.
Ben verdoofd dmv een ruggenprik en nog een slaapverwekkend spulletje waar de meeste mensen van in slaap vielen, ik dus niet.... Ze zeiden dat ze wel een hogere dosis konden geven als ik dat wilde maar ik werd al best relaxed van dat spul en was eigenlijk, gek genoeg, wel gezellig aan het kletsen met het personeel in de OK. Dus ik liet het gewoon zo en de ingreep zelf was echt zo voorbij.
Ik blijf zo'n ruggenprik wel een bizar iets vinden. Op een gegeven moment zag ik 2 benen opgetild worden en vroeg ik heel verbaasd: zijn dat mijn benen??? Heel bizar om gewoon niet te voelen dat je benen worden opgetild.
Na afloop nog 3 uurtjes bijgekomen op zaal en toen mocht ik alweer naar huis.
Het is alleen wel een vreemd idee dat het nu echt voorbij is... (dat was het natuurlijk al, maar dit is echt definitief). Ik heb hele wisselende gevoelens erbij. Kan het ene moment best een rustig gevoel van berusting hebben en er dan weer ineens ontzettend verdrietig van worden (als ik verhalen om me heen hoor van mensen die zwanger zijn en al een enooooorm dikke buik hebben bijvoorbeeld). Dan baal ik gewoon ontzettend en denk ik: waarom was dit nou nodig? Dit kindje was zo welkom!
Toch ben ik blij dat ik voor een curettage heb gekozen. Voor mij is dit echt de beste manier om het af te kunnen sluiten. Bovendien had ik ook nog geen enkel teken van mijn lichaam dat het weleens snel vanzelf zou kunnen komen (geen krampje of druppeltje bloedverlies).
Dames, bedankt voor de steun in ieder geval en jullie ervaringsverhalen hebben mij echt geholpen zodat ik beter wist wat me te wachten stond. Nu kan ik hopelijk weer verder. Jullie ook allemaal succes met alles!!!!
 
Hoi,
Nou gelukkig voor je dat het zo is meegevallen!. Dat stelt me wel wat gerust. Ik moet maandag heen voor de curretage. Gister naar het ziekenhuis geweest ik hoopte dat ik vandaag al kon maar helaas. Ik had sinds 1 week helemaal geen bruine afscheiding meer gehad, maar je zal net zien, een uur voordat we naar het ziekenhuis gingen kreeg ik bruine afscheiding. Het was niet echt veel. Het is inmiddels al wel meer geworden dus ik zit er nu een beetje mee als het nou erger gaat worden en van het weekend wel loskomt, moet ik dan evengoed maandag heen? Maar wel denk.
Nou ik hoop dat het voor mij net zo gaat als bij jou. Ik krijg alleen gehele narcose (een lichte roes) geen ruggeprik. Had jij voor ruggeprik gekozen?
Gr. Stella
 
Terug
Bovenaan