wat te doen als ze niet luisteren???

Je hebt gelijk, Sil! Hier wordt het ook de gang/trap.
Nog een grappig verhaal over de slaapkamer als "strafplek"; vrienden van ons hadden ook eens hun 4-jarige naar z'n kamer gestuurd. Is 'ie lekker in bed gekropen, schoentjes naast z'n kussen neergezet. En zo vonden ze hem een kwartiertje later, helemaal in dromenland! Hoezo, straf?!?
 
Even off-topic

Hihihi, ik kan me ook nog wel herinneren van vroeger, je weet wel, 398 jaar geleden, toen ik jong was dat ik ook wel eens naar mijn kamer werd gestuurd. Vol speelgoed, boeken en knuffels dus waarom dat nou een straf was, begreep ik nooit.

Groetjes, KT
 
hoi hoi

Ik heb ook gehoord dat kinderen tot anderlhaf a 2 jaar wel dingen begrijpen en oppikken maar het niet meer weten als je weg bent. dus inderdaad veel geduld. elke keer herhalen. MIjn kleine meid van 11 maanden zit ook overal aan, maar het gekke ervan is dat ze me eerst schuldig aan kijkt en het dan gaat doen. hihihihi dus heb het idee dat ze het wel degelijk weet. ben gister ook een beetje uit mijn slof geschoten door te schreeuwen zeg maar. maar bij ishani werkt dat echt averechts. dan gaat ze het juist doen lijkt het wel. en helpt dus niks. En dan voel ik me weer schuldig dat ik zo heb gedaan. Jaja geduld is een schone zaak, maar wel moeilijk af en toe..

groetjes Jolanda
 
Je hoort idd veel ouders zeggen dat het kindje schuldig of verschrikt kijkt als het iets doet wat niet mag.
Maar ik denk dat dit eerder een  reactie op jouw reactie is, dan dat ze weten wat ze fout doen. Dus het kindje kijkt 'schuldig' omdat hij/zij weet dat de ouder gaat zeggen dat het niet mag en niet omdat het weet wat hij/zij fout doet.
Is het nog te begrijpen wat ik probeer te vertellen?
Sil
 
Ja, ik snap het hoor Sil. En ik denk ook dat je daarin gelijk hebt.
Volgens mij kunnen die kleintjes jouw reactie niet koppelen aan hun gedrag.
Dus als je boos doet schrikken ze daar wel van maar ze snappen denk ik niet dat je zo doet omdat ze ergens aan zitten waar ze niet aan mogen zitten.

 
Ik sluit me helemaal aan bij al het bovenstaande!!! Kinderen snappen op die leeftijd nog niet heel goed dat nee nu over 10 tellen ook nee betekent.... Helaas dus voor ons, maar een beetje boel geduld word van ons gevraagd!! (Het helpt mij wel om te beseffen dat hij er echt nog niet zoveel aan kan doen, dan voel ik me al minder boos worden). De tips hierboven om toch langzaamaan te leren dat het niet mag vind ik erg goed!!!
 
... en wat voor mij dan weer een goeie zou zijn: eerst zelf tot 10 tellen voor ik echt boos dreig te worden.
 
Mijn dochter corrigeer ik door te zeggen "nee, dat mag niet" en uiteindelijk haal ik haar daar weg en zet haar ergens anders neer of geef haar een ander speeltje.
Bij mijn zoon van 3 jaar verhef ik wel eens mijn stem en ik merk dat mijn dochter daar erg gevoelig voor is...hmmm, moet ik dus  rekening mee houden.

En wel grappig, wij hebben voor mijn zoon ook een strafplekje. Toen we dat net gebruikte, en hij wist dat hij stout was, ging hij daar zelf staan. Nu niet meer....moet hem soms steeds terugzetten.
Consequent zijn en volhouden!

 
Terug
Bovenaan