Wat vinden jullie? Ben ik egoïstisch?

A

ANONYMOUS_USERNAME

Hoi meiden,

Ik zit met een soort van probleem (lang leve mijn hormonen.....).

Momenteel ben ik een dikke 38 weken zwanger en ik heb het helemaal gehad, loop aan het einde van mijn Latijn. Kan niet liggen want dan krijg ik maagzuur, kan niet zitten want dan krijg ik harde buiken en kan niet lopen en staan vanwege mijn bekken. Ik heb lang doorgebeten maar nu moet ik echt toegeven dat ik het eigenlijk niet meer trek. Maar ja, in het ziekenhuis zeggen ze dat ik toch door moet gaan. Inleiden is nog geen optie met deze termijn.

Woensdag, donderdag en vrijdag gaat Sven naar het kdv dus dan is het voor mij nog te doen.
Alleen de maandag en dinsdag is hij dus thuis. En dat is voor mij nu even te heftig. Ik had dit vorige week tegen mijn man gezegd met de bedoeling dat hij met mij mee zou denken. Nu zei hij: dan vragen we mijn ouders wel om bij te springen.
En dus hebben mijn schoonouders Sven vanmorgen opgehaald om half tien en hem rond slaaptijd weer teruggebracht. Daarna heb ik hem op bed gelegd en heeft hij geslapen tot half drie. En nu moet ik dus nog tot ongeveer half zeven. Dat is (hopelijk) nog te doen. Maar ja, morgen kunnen mijn schoonouders niet.
En dus was het antwoord van manlief: tja, dan moet je het toch maar uitzitten.
Hij is dus niet bereid om een halve dag vrij te nemen of om thuis te werken. Oke, hij heeft niet veel vrije dagen en hij wil die gebruiken voor na de bevalling maar ik vind zijn antwoord wel erg kort door de bocht.

Sven vraagt de laatste tijd veel aandacht, alsof hij aanvoelt dat hij straks moet inleveren.... Bij het minste of geringste begint hij te huilen. Hij is ook helemaal lek gestoken door de muggen en volgens mij is hij er allergisch voor want hij krijgt hij echt megabulten. Hij is dus niet in zijn hum. Dat kost zoveel energie die ik momenteel niet heb.

Wat vinden jullie van de reactie van manlief? Moet ik inderdaad maar even doorbijten? Ik weet het echt niet meer. En die hormonen helpen niet echt mee.

Groetjes,
Maike
 
heey Maike.

Wat is het zwaar he die laatste weken en dan nog een peuter om je heen.
Ik begrijp jou heel goed. Maar ik kan je man ook begrijpen dat hij de dagen die hij nog heeft wil bewaren voor na de bevalling. HEt is dus heel dubbel.
Is er niemand anders in de buurt die even voor Sven wil zorgen?
Ik denk zeker dat Sven niet lekker in zn vel zit met al die muggenbeten. Als je daar niet goed tegenkunt ga je er ook heel beroerd door voelen, dat merk ik bij onze kids ook.
Maar jammere genoeg voor je heb ik geen kant en klare oplossing.
Ik wil je wel heel veel sterkte wensen met de laatste loodjes. En ik hoop dat de kleine niet lang meer op zich laat wachten. Want met dit warme weer is het extra zwaar denk ik zo.

STERKTE.

Groetjes Marianne
 
Hoi Maike,

Ik herken veel in je verhaal hoor! Ook ik was erg moe de laatste weken en Isabelle was helemaal veranderd en soms moeilijk. Je hebt toen vast wel mijn topic gelezen dat ze voelde dat er een verandering aan ging komen.
Ik kan je 1 ding zeggen: als je kindje geboren is ben je alles weer vergeten! Dus probeer nu idd zoals je man zegt even door te zetten, want die vrije dagen zijn veel specialer als je kindje geboren is en dan is het erg handig dat je man wat meer aandacht kan besteden aan een van je kinderen. Of aan Sven of aan de baby. Ik vind de reactie van je man heel normaal en hij heeft ook naar een oplossing gezocht door zijn ouders op te laten passen, maar op dit moment komt zoiets voor jou hard aan, omdat je echt heel erg moe bent. Ik was de laatste weken wel wat makkelijker met Isabelle hoor. Ze keek 's ochtends iets te lang televisie zodat ik nog even op de bank wakker kon worden. Ik liet haar bv wel eens met iets spelen wat eigenlijk geen speelgoed is, maar wat ze dan bv erg interessant vond (bv de theezakjes uit de theedoos) en daar was ze dan weer een kwartier mee zoet! Ik ging ook veel naar mijn ouders en dan lag ik daar op de bank en dan zorgde mijn moeder voor Isabelle en voor het eten. Misschien zijn dit voor jou ook ideeen? Je bent al hartstikke ver hoor! Je bent al 38 weken! Voor je het weet ben je bevallen en heb je een heel lief babytje in je armen. Dus eigenlijk zijn allebei jullie reacties normaal, die van je man en die van jou!

Heel veel sterkte met de laatste weken!
Groetjes Babybelle
 
Ik heb het erg met je te doen!! Het is gewoon heel zwaar de laatste weken, laat staan als je nog een klein peutertje om je heen hebt, die er natuurlijk niks van begrijpt dat mama wat minder kan.

Ik snap dat je graag had gezien dat je man een halve dag had opgenomen, maar ja, hij heeft natuurlijk meer aan die dagen als de baby eenmaal geboren is! Het is in ieder geval al fijn dat je schoonouders af en toe kunnen oppassen. Misschien heb je nog andere oppas mogelijkheden? Vriendinnen waar hij misschien een half dagje mag komen spelen? Of kan hij misschien nog een extra dagje naar de creche toe?

succes!!
 
Hoi Maikje,

Ik moet eerlijk zeggen dat ik het niet leuk zou hebben gevonden, als mijn man me zo zou hebben laten zwemmen aan het eind van mijn zwangerschap. Ik trok het toen ook echt niet meer (ook al was Eva al wat ouder en kon die best een hoop zelf). Mijn man heeft toen wat dagen zorgverlof opgenomen. Tuurlijk zijn die dagen na de bevalling ook leuk, maar het is voor jou belangrijk dat hij er NU erven voor jou en Sven in.

Mijn tip: Laat duidelijk weten wat je wil!

Groetjes en sterkte de laatste dagen (weken?),
Karin
 
Hoi maike,

Ik vind je niet egoistisch hoor, weet precies wat je meemaakt.
Mijn zwangerschappen waren alledrie heel erg rot maar de laatste van Levi kon ik helemaal niets door allerlei omstandigeheden waaronder een heel slecht bekken.
Ik had 2 kindjes rondlopen waar ik helemaal niets mee kon. Gelukkig heeft Peter veel medewerking van collega's en werk gekregen zodat hij regelmatig kon thuis werken/ zorgverlof op kon nemen.
Tuurlijk zijn de dagen na de geboorte speciaal maar als je het niet trekt voor de geboorte houdt het toch op!
Kan je man geen zorgverlof opnemen of inderdaad thuiswerken zoals je al voorstelde? Of misschien het met je ouders overleggen zodat ze wat in kunnen springen.
Ik heb zelf een aantal keer een extra dag KDV aangevraagd aangezien ik een paar weken helemaal niet heb kunnen lopen.
Bij mij wilde de gynaecoloog trouwens wel inleiden met 38 weken omdat het voor mij echt niet meer ging. Was niet nodig aangezien ik mijn kindjes niet zo graag in mijn buik zaten (33 weken, 37 weken en 36 weken).

Heel veel sterkte

groetjes chimene
 
Hoi,

Ik begrijp jullie reacties beide.
Mijn zoontje was 15 maanden toen ik moest bevallen en ik was 2 weken overtijd. Inleiden is niet niks hoor. Een kindje geeft niet voor niks aan dat hij of zij nog niet geboren wil worden.
1 tip...kijk of er iemand in huis kan helpen ipv je zoontje ergens anders naar toe. 3 dagen van huis is al best veel... als je hem dan ook nog naar oma etc gaat doen. Een kind voelt haar fijn aan dat er een verandering zit aan te komen. als je hem dan zoveel van huis doet én er komt straks nog een grote verandering aan... is misschien te veel voor hem. Er gaat veel door zo'n klein koppie heen. Ik kreeg tto overmaat van ramp ook nog een kiezersnede en mijn zoon van 15 maand liep nog niet. En dan mag je dus 6 weken lang niet tillen. Ik kon toen via de thuiszorg een gezinshulp krijgen. Misschien ook wat voor jou? Sterkte!
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan