Wat voelde ik me een slechte moeder!

A

Anoniem

Guest
Jeetje, meiden, ik ben me gisteren helemaal wil geschrokken!
We waren een dagje naar mijn ouders bij de caravan en daar leggen we Stef altijd gewoon even in het grote bed, met een stel kussens om zich heen. Gaat altijd prima... Maar gisteren hoorden we ineens een hele harde gil! Dus ik rende naar binnen, zag hem niet....bleek dat hij van het bed was gevallen! Ik stond te trillen op mijn pootjes! Hij rolt ook eigenlijk nooit ver en in bed is hij helemaal altijd erg rustig, maar nu....is dat dus over en kan dit niet meer.... Sjemig, wat voelde ik me een slechte moeder zeg! Hij had er gelukkig verder niks van, want hij lachte alweer zodra ik hem oppakte, maar pfffff

Dezelfde middag zagen we dat hij ineens (weer) de smaak van het rollen te pakken heeft.... Hij rolt weer de hele kamer door en rolt nu ook ineens twee kanten op! Dat heeft hij dus waarschijnlijk in bed ook gedaan.....pff kan er nog van gaan bibberen....
Bij jullie al enge "ongelukjes"?
 
jemig wat zul je geschrokken zijn, en Stef helemaal...
gelukkig zijn ze zo snel weer happy (itt volwassenen)
ik begrijp je gevoel heel goed, maar ik geloof dat dit soort ongelukjes heel veel gebeuren (een kennis van mij is dit ook overkomen en het KDV riep dat bijna iedereen het wel gebeurt, misschien is het een troost...)

liefs Jenneke mv Ivar

oh ja, je gaf mij de tip om een appeltaart te bakken.. iets voor jou nu?  
 
Dat is idd schrikken! Maar je bent geen slechte moeder hoor! Lyanne is tijdens de vakantie ook van het bed af gedonderd! Ze huilde gelukkig alleen van de schrik, maar moeders bleef veel langer huilen, ook van de schrik en ook omdat ik mij ook een slechte moeder voelde.

Iedereen maakt zulke dingen mee hoor, je bent dus echt niet slecht!

Groetjes, Marieke
 
je bent absoluut geen slechte moeder, ik denk dat iedereen wel een keer overkomt. Mij is het in ieder geval al wel overkomen (bij Nick) en volgens mij heeft hij er geen trauma aan overgehouden.

Liefs sandra
 
Nee hoor je bent geen slechte mama!
Yoëll ligt 's morgens altijd nog ff bij ons op het grote bed en kruipt alle kanten op.
Tot op het moment ik net een seconde te laat was..... boem op zn neus de grond op.
Hij had een hele schaafplek op zn neusje, maar kon er zelf wel om lachen
Nu een aantal weken later is het plekje nog niet helemaal. Dus iedereen die hem ziet zeg, zo jij hebt hard gekrabbeld en dan mag deze doos weer zeggen hoe het is gekomen
 
Ha Annet!

Je bent geen slechte moeder hoor! Als je het had geweten had je het anders gedaan namelijk, en nu het weet zal het je niet meer gebeuren toch????
Thomas is hier al eens van het grote bed af gerold toen ie volgens mij amper 3 maanden was.... kan er nog om janken! Ben harder geschrokken als hij in ieder geval...
HMMMM.... En Thomas is natuurlijk laatst uit bed gesodemieterd, meneer heeft er niets aan overgehouden, maar wij wel degelijk! Wij liggen echt gelijk met gespitste oren te luisteren hoe boos hij is en of hij misschien weer intenties heeft om eruit te klimmen...!

-X- marieke
 
Klinkt ook wel triest overigens... Volgens mij is Thomas al enigste al 2 x flink op zijn hoofd gevallen....
 
Go Stef! Laat je moeder maar schrikken hoor! Zij wilde actie...ze krijgt actie.

Kian kan van staan aan de tafel gaan zitten op de grond. Maar hij wilde van de tafel overstappen naar de box. Dus ik met mijn handen in de aanslag om hem op te vangen. Maar hij gaat weer terug naar de tafel, wil gaan zitten (dat kan die toch?) en BOEM. Met z'n bovenlip op de tafel. Nu is dat flubbertje waarmee je bovenlip in het midden vastzit aan je tandvlees gescheurd.
Eerst zag ik het niet eens, ( "kom maar jochie, niks aan de hand). Tot hij weer rustig werd en ik 'm in z'n gezicht keek: IEIEIEIEKS, hele bekkie vol bloed.
En ik zat er notabene achter!!
Maar goed, niks meer aan te doen. Hopelijk krijgt ie later geen slap lippie, hihi.
Liefs Nelleke
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan