wat willen jullie bij je eigen kind anders doen dan wat je eigen ouders deden?

sorry voor de tikfouten, maar de pc op mijn werk is zo enorm traag, dat de letters pas 5 sec na het tikken verschijnen...
 
Vind het moeilijk om iets te verzinnen!!
Heb echt TOP ouders, ze zijn lief, zorgzaam, open maar ook erg eerlijk t.o.v. ons.

Misschien het enige wat ik anders ben dan mijn moeder is dat ik denk ik iets strenger zal zijn. bijvoorbeeld als ik iets niet luste dan maakte me moeder wel iets anders..of ik hoefde nooit met het huishouden te helpen.. dat soort dingen..
Maar ja dat denk ik nu..hihi.. misschien doe ik straks wel precies hetzelfde...hahaha...

wel grappig om overna te denken trouwens!!!!

gr. Ilone
 
Goede vraag! Ik heb een fijne jeugd gehad en mijn ouders zijn schatten die altijd voor ons klaar staan ook nu nog maar mijn moeder kan erg verstikkend zijn... Ze is altijd nogal van 'het hoort zo!' en toe maar geef een handje geweest. Mijn vader vond dat als we iets echt niet wilden (enge tantes kussen bv) we het ook niet hoefden. Mijn moeder is echt mijn moeder en door het generatieverschil heb ik niks vriendinnenachtigs met haar. Ze is hartstikke lief hoor en ze past 2 dagen per week op Mette wat ze erg goed doet maar het is gewoon een apart iemand. Ik hoop dat ik wat beter naar mijn dochter luister en haar wat meer haar eigen beslissingen laat nemen. Mijn moeder praat graag en luistert slecht en dat zou ik anders willen doen. Verder geen klagen want het leven van mijn ouders draait al vanaf dat wij geboren zijn om hun kinderen. We gingen veel leuke dingen doen altijd. Niet vaak dure pretparken want dat geld hadden ze niet maar wel vliegeren, fietsen en dan een ijsje eten, hertenkamp, speeltuin enz.
Mijn man komt uit een vreemd gezin met een zeer egocentrische moeder dus die wil alles anders doen.

gr.Ing
 
Nou wat zou ik anders doen, ik heb geen idee, heb een hele fijne jeugd gehad, alleen wat Evolution had, had ik dus ook, mijn moeder moest alles weten, alles werd gecontroleerd tot aan m'n kleren toe....ze is een lief mens, maar dat is een hele irritante eigenschap! Nu komt die eigenschap ook weer de kop op spelen, alleen is het nu nog eens zo dat ze niet luisterd, alleen haar verhaal is het goede verhaal en het kan alleen maar op haar manier! Ik heb dat trekje ook, alleen ik ben me ervan bewust en ik heb ondertussen geleerd dat ik ook eens moet toegeven en dat het wel eens niet op mijn manier gaat! Maar toen ik het huis uit was, was alles weer koek en ei. Nu ook ik ga regelmatig langs, m'n vader en ik heb een hele close band! Wij parten veel met elkaar!

Mijn man z'n ouders is een apart verhaal, die zijn dus neef en nicht van elkaar en mijn schoonvader is dus echt geen lieverdjes, en mijn man is dus ook regelmatig met z'n moeder samen op straat gezet, en voor hem was het ook heel normaal dat z'n ouders apart sliepen....voor hem was het erg wennen dat ik dus altijd naast hem wilde slapen...hij ziet nu gelukkgi wel in dat het niet goed is wat zijn ouders hebben gedaan! Die hadden trouwens ook meer ruzie dan dat ze lief met elkaar omgingen en eindelijk januari dit jaar zijn ze uit elkaar gegaan!

Ik heb tegen mijn man gezegd, dat ik het zeker niet als mijn ouders maar ook zeker niet als zijn ouders ga doen! Wij doen het op onze manier! Ik ben iemand die het wel gemist heeft in z;n jeugd om met regelmaat naar een dierentuin of pretpark te gaan, morgen gaan we dan ook naar de open dag van de politie....gewoon even lekker weg!! En dat gaan we met regelmaat doen!!

Groetjes
Angel
 
Persoonlijke vraag dit, maar wil toch reageren.

Ik heb geen hele leuke jeugd gehad. Mijn ouders zijn gescheiden toen ik 1 jaar was. Daarvoor ging het al niet goed en ik ben een (mislukte) liefdesbaby. (zit er niet mee hoor, want ik ben blij dat ik er ben)
Mijn moeder is best verbitterd geworden in dingen, zeker omdat ze nog steeds van mijn vader hield toen ze uit elkaar gingen.
Ik stond altijd een beetje alleen, want mijn moeder en oudere zus lagen elkaar beter, echt 2 handen op 1 buik.
Mijn moeder heeft ook altijd mijn zus voorgetrokken in alles.
En mijn vader heeft nooit veel interesse getoond. Nu weet ik dat het ook wel grotendeels door zijn vrouw kwam, die hield en houdt nog steeds niet van kleine kinderen. Hij beloofde altijd vakanties en kado's en er kwam nooit want van terecht. Hij heeft me zelfs een keer laten staan toen ik 7 was, omdat hij in de kroeg zat. Hij reed ook vaak dronken ons naar huis. Ook heeft hij mijn moeder bedreigd. (er zit een sterke vorm van verslaving in onze familie, ik heb daar ook last van, dus ik drink geen druppel. Ben wel verslaafd geweest aan sigaretten en een jaar lang geblowd, maar nu doe ik dat nooit meer)
Op mijn 16e verjaardag is mijn vader geweest en de volgende dag lag er bij hem een brief van de advocaat van mijn zus ivm geld. Sindsdien erge ruzie en dat is sinds 2006 weer bijgelegd. Mijn moeder en zus niet, die hebben nog steeds ruzie met hem. Nu moet ik zeggen dat ik geen zin heb om ze apart uit te nodigen en dat ze op mijn bruiloft en Feline's verjaardag zich super goed hebben gedragen.

Nu is de band met mijn vader en zijn vrouw wel goed. Met mijn moeder gaat het ook wel goed en met mijn zus ook. Maar het is een tijdje slecht gegaan omdat ik psychisch heel erg in de knoop zat. Na psuchische hulp gaat het wel goed met me. Maar na de geboorte van Feline heb ik wel een terugslag gehad omdat het allemaal omhoog kwam. Vooral omdat ik niet kan begrijpen dat je je kind nooit ziet en daar genoegen mee neemt en het voortrekken van een kind.

Heel verhaal, misschien wel te lang om te lezen, maar goed....

Wat ik dus anders ga doen: Heel veel knuffelen (werd ook nooit gedaan) en kinderen niet apart behandelen.
En mochten we ooit uit elkaar gaan dan wil ik niet het soort taferelen wat ik heb meegemaakt.

groetjes Mariska
 
Hoi,

wat ik anders wil doen: bij mijn ouders was het zo dat wij alles aan mijn moeder moesten vragen van mijn vader en hij ons dus ook nooit corrigeerde maar dat aan mijn moeder over liet. Verder heb ik altijd het idee gehad en nog steeds dat mijn zusje het lievelingetje is, die vwo en universiteit heeft gedaan, altijd lenig en sportief was en bergen vriendinnen had. Mijn vriendinnen mankeerden altijd wat volgens mijn moeder en zo zijn er nog veel dingen.

Mijn schoonouders zijn bij elkaar gebleven voor de kinderen en dat is een fout die wij nooit hopen te maken. Als het niet gaat dan niet. Dan kan je beter een goede regeling treffen dan dat kinderen opgroeien in een gespannen sfeer.

Wij zijn twee echte knuffelaars met de kinderen en vinden het heerlijk om ze op schoot te hebben en van alles met ze te doen. Verder ben ik echt tegen een opvoedkundige tik waar mijn moeder totaal geen probleem in zag.

groetjes van marloes
 
Wat Marloes ook zegt was bij ons ook het geval dat mijn broertje ontzettend werd voorgetrokken, in alles.
Ik wil dat zelf nooit doen bij een evt. broertje/zusje van ons zoontje...
Ook trapte mijn moeder me regelmatig de grond in door alles wat ik deed nooit aan te moedigen, juist af te keren, altijd in het negatieve stellen en wat mijn vriendinnen deden was juist altijd beter.. ze heeft me zelfs eens gevraagd waarom ik niet zo ben als mn vriendinnetje ''X'' want zo'n dochter als X zou ze zichzelf ook wel wensen!
Auw wat kwam dat hard aan bij mij als 12-jarige, weet ik nu nog goed!!!
Interesse in mijn schoolprestaties, sport etc. was er ook totaal niet. Vaak wist ze niet eens wat ik nou werkelijk aan het doen was.
Mijn vader gelukkig wel hoor, maar ik heb dit van mijn moeder altijd heel erg gevonden...

Heerlijk he om even je ei kwijt te kunnen!?
En indd.. het is een hele persoonlijke vraag maar tot antwoorden is gelukkig niemand verplicht he
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan