wat zijn jullie ervaringen met een huilbaby?

Ben er sinds vandaag achter gekomen dat we een huilbaby hebben. Lange tijd gedacht dat het darmkrampjes waren, maar wat we ook probeerden niets hielp om de darmpjes te verminderen. Onze dochter huilt echt s'ochtends, s'middags en s'avonds heel   veel. Verder slaapt ze amper overdag.   Als ze slaapt zijn het hazeslaapjes. Dus vandaag toch maar naar de huisarts geweest. Hele verhaal verteld en die kwam er al snel mee dat ze een huilbaby is (kiss-syndroom) Op een of andere manier   nooit aan gedacht dat wij een huilbaby zouden kunnen hebben. Nu valt alles wel op zijn plaats. Wat zijn jullie ervaringen met een huilbaby en wat heeft bij jullie geholpen?
 
Hoi,

Ik sluit me helemaal aan bij ml. Onze dochter Isabel (nu ruim 6 maanden) heeft in het begin ook veel gehuild en wij hebben ook wel eens getwijfeld hoor of ze een huilbaby zou zijn. Dit was niet geval, ze moest gewoon heel erg wennen en heeft er lang over gedaan om haar draai te vinden. Wij zijn met haar 1x naar een osteopaat geweest en die ontdekte spanning in haar nekje (misschien als gevolg van de bevalling). We hebben een oefening meegekregen om haar te leren ontspannen en dat heeft volgens mij wel gewerkt. In het begin vond ze het absoluut niet leuk maar daar moet je even doorheen. Verder hebben wij haar ingebakerd vanaf een week of 8. Dat was echt de uitvinding hoor! Ze sliep veel sneller (geen half uur meer huilen, maar 10 minuten) en ze sliep ook langer. Ik kan je de inbakerdoeken van Pacco aanraden (www.pacco.nl).
Nou ik hoop dat je hier wat aan hebt en wens je veel sterkte (maar ook veel plezier natuurlijk!) met je kleintje!

Groetjes,
Leonie
 
Hallo

In het begin dacht ik dat onze zoon ook een huilbaby was. Hij wilde niet geknuffeld of aangekleed worden en het drinken aan de borst deed hem zichtbaar pijn (ben daarom ook met bv gestopt). Ook overstrekte hijzelf zich verschrikkelijk Na drie weken zijn we op advies van een vriendin naar een osteopaat gegaan en hij bleek dus ook het kisssyndroom te hebben. Vier behandelingen volstonden om de nek weer los te masseren. Veel Kisssyndroom babies hebben tevens koemelkallergie. Dit kan ook een oorzaak van de huilerigheid zijn. Dit was ook bij mijn zoon het geval. De osteopaatbehandelingen in combinatie met andere flesvoeding (pepti) lhadden tot gevolg  dat hij binnen korte tijd ineens  een vrolijke baby was. Een enorme slaper overdag is hij nog steeds niet, ook niet na een inbakerperiode van een aantal maanden. Hoewel inbakeren over het algemeen wel goede resultaten kan hebben.  
Ik heb dit nu geaccepteerd omdat hij s ´ avonds en s ´nacht wel heel goed slaapt.
Nu is hij bijna 8 maanden en zo ´n blij kind, huilt bijna nooit (alleen als het flesje of het hapje  te laat uit de keuken komt!!!!). Ik zou je zeker adviseren om naar een osteopaat of manueel therapeut te gaan, maar zou ook zeker uitsluiten of je kindje geen koemelkallergie heeft.

Tania
 
Hoi,

Mijn dochter (nu 2,5 jaar) heeft ook veel gehuild zelfs zo erg dat ik er gek van werd en ben op aan raden van cb begonnen met inbakeren want ook zij sliep elke keer maar een klein half uurtje (als ze dat al redden) en ik moet zeggen had ik dat maar eerder gedaan werd zo'n ander kind!
En moeders erbij!!!!

Succes ermee!

Groetjes Miranda
mama van Sanne(2,5 jaar) en Cas 7 Maanden
 
Hoi hoi,

Onze zoon van nu 7 maanden was ook een huilbaby.
Hij huilde ook hele dagen, van 's ochtend 7 tot 's avonds 22:00 uur en dan was hij oververmoeid en sliep de hele nacht door.
In het begin veel aangeklungeld, naar de huisarts, wijkverpleegkundige, osteopaat enz.
Niets hielp. Toen zijn we in het ziekenhuis terecht gekomen bij de kinderarts en deze heeft hem helemaal onderzocht en het bleek niets lichamelijks.
Toen zijn we op de poli voor huilbaby's terecht gekomen daar krijg je begeleiding van de kinderarts, kinderverpleegkundige en maatschappelijkwerk.
We moesten huillijsten bij houden en we kregen 1 keer in de week bezoek van het maatschappelijk werk om je te begeleiden in hoe het thuis gaat met je kindje.
Ook wij kregen toen het advies om te gaan inbakeren en regelmaat aan te brengen, zeer zware tijd maar het mocht baten.
Elke week ging het een stukje beter en uiteindelijk na ongeveer 3 maanden ging het super.
Hij sliep goed en werd een vrolijk mannetje.
Ik moet zeggen dat de begeleiding thuis van het ziekenhuis ons ook reuze heeft geholpen.
Succes, kun je ook echt wel gebruiken want het is best zwaar.

Tam
 
Hoi,

Lars heeft in het begin ook  veel gehuild. Waarschijnlijk heeft onze valse start in het ziekenhuis daar ook mee te maken gehad.  Omdat Lars dwars heeft gezeten in het geboortekanaal, zijn we met Lars naar de chiropractor gegaan. Zij merkte, dat hij zijn nekje niet goed kon bewegen, omdat er ergens een botje scheeft zat. Ze heeft dit botje gecorrigeerd en in de dagen erna herkenden we Lars bijna niet meer terug: zo heerlijk ontspannen en vrolijk was hij geworden!
Hij heeft ook een tijdje in de bakerzak geslapen, maar we zijn daarmee gestopt toen hij ging duimen en wakker werd, omdat hij zijn duim niet in zijn mond kon krijgen.
Nu slaapt hij prima door 's nachts en overdag en hij  is en blijft een ontspannen vrolijk manneke.
Chiropractie lijkt misschien eng, maar ik kan het iedereen aanraden! (ook als je, net als ik, last hebt van bekkeninstabiliteit).

Succes! Marijon
 
Hoi Kim83,
Wat fijn dat er uit is gekomen dat het kiss-syndroom is! Nou gaat het huilen eindelijk minder worden. Bij ons hier precies hetzelfde! De eerste 7 mnd waren echt afzien. Toen kwamen we erachter dat ze Kiss-syndroom had. Eerst heeft onze dochter meerdere behandelingen gehad bij een manueel therapeut, gevonden via de site www.kiss-kinderen.nl . Daar staan ook tips ed op. Altijd fijn om eens een kijkje te nemen. Omdat wij er pas na 7 mnd achter zijn gekomen, was er bij onze dochter wat meer nodig om haar weer 'beter' te maken. Omdat zij al 7 mnd de pijn probeerde te ontzien, had ze veel moeite het weer op de normale manier te doen. Dus voor haar volstond manueel therapie niet. We zijn toen terecht gekomen bij een chiropractor in Apeldoorn. En dat was echt geweldig, we zagen haar gewoon opbloeien. Daarna begon ze ook snel te tijgeren/kruipen en vervolgens met 1 jr lopen. Dus als jullie nu weten wat het is en er de juiste therapeut voor vinden. Want we zijn tussendoor, wegens vakantie, bij iemand anders terecht gekomen, waardoor ze een onwijze terugval heeft gehad. Dus zoek alsjeblieft iemand die er écht verstand van heeft. Dan moet het echt binnen no time beter worden! Succes ermee! en als je nog wat wilt vragen, mail gerust!
Groetjes Jude
 
Terug
Bovenaan