Waterpokken of toch hand voet mondziekte?

Ik snap helemaal dat je na zo'n ervaring geen vertrouwen meer hebt, in hun kwaliteiten.
Maar koemelkallergie komt vrij weinig voor. De kinderziektes met vlekjes zijn ze waarschijnlijk beter over geïnformeerd.
En anders zou ik aanraden andere artsen uit te zoeken, die je wel vertrouwen kunt.
Helemaal mee eens, als je geen vertrouwen hebt in je huidige huisarts zou ik zeker naar een ander gaan zoeken. Een huisarts zou je veilige basis moeten zijn, vooral als je kleine kinderen hebt. Wat vervelend dat ze je eerder niet steunde met de koemelk allergie, ik denk ook dat dat komt omdat het weinig voorkomt bij kleine kinderen. Hou er rekening mee dat ook huisartsen mensen zijn en ook inschattingsfouten kunnen maken. Echter moeten ze je altijd serieus nemen en moet jij je gehoord voelen. Het is voor jezelf en je kindje wel echt een stuk fijner als je een huisarts hebt waar je je goed bij voelt en waar je je ook gehoord door voelt. Daarnaast vervelend dat je zelf ook ziek bent geworden, beterschap. Dat sluit dan in ieder geval de waterpokken uit (of heb je die niet eerder gehad als kind?). Ik heb op thuisarts.nl gekeken en als je dochtertje krentenbaard zou hebben en ze heeft er koorts bij, is het wel verstandig om een huisarts te bellen. Bij hand-voet-mondziekte hoort het bij de standaard symptomen: ''Wat zijn de klachten bij hand-, voet- en mondziekte? Een kind met hand-, voet en mondziekte kan last krijgen van één of meer van de volgende klachten: ''Uw kind heeft vlekjes en blaasjes in de mond. · Uw kind kan snotterig worden, met keelpijn, lichte koorts en hoesten'' Bron: thuisarts.nl

Sterkt, en stel je hebt nog vragen of zorgen, we zijn er voor je!
 
Ik snap helemaal dat je na zo'n ervaring geen vertrouwen meer hebt, in hun kwaliteiten.
Maar koemelkallergie komt vrij weinig voor. De kinderziektes met vlekjes zijn ze waarschijnlijk beter over geïnformeerd.
En anders zou ik aanraden andere artsen uit te zoeken, die je wel vertrouwen kunt.
Ik heb er vandaag voor gebeld, maar ik kreeg enkel het advies om te smeren met een verkoelende gel. Ik hoefde zelfs niet langs te komen. Als het erger zou worden, moest ik nog maar eens bellen. Vroeger hadden we een hele goede dokter, maar die is met pensioen gegaan en dit is de enige dokter in de buurt. Ik denk dat ik toch maar eens wat verder weg zal moeten zoeken.
 
Helemaal mee eens, als je geen vertrouwen hebt in je huidige huisarts zou ik zeker naar een ander gaan zoeken. Een huisarts zou je veilige basis moeten zijn, vooral als je kleine kinderen hebt. Wat vervelend dat ze je eerder niet steunde met de koemelk allergie, ik denk ook dat dat komt omdat het weinig voorkomt bij kleine kinderen. Houdt er rekening mee dat ook huisartsen mensen zijn en ook inschattingsfouten kunnen maken. Echter moeten ze je altijd serieus nemen en moet jij je gehoord voelen. Het is voor jezelf en je kindje wel echt een stuk fijner als je een huisarts hebt waar je je goed bij voelt en waar je je ook gehoord door voelt. Daarnaast vervelend dat je zelf ook ziek bent geworden, beterschap. Dat sluit dan in ieder geval de waterpokken uit (of heb je die niet eerder gehad als kind?). Ik heb op thuisarts.nl gekeken en als je dochtertje krentenbaard zou hebben en ze heeft er koorts bij, is het wel verstandig om een huisarts te bellen. Bij hand-voet-mondziekte hoort het bij de standaard symptomen: ''Wat zijn de klachten bij hand-, voet- en mondziekte? Een kind met hand-, voet en mondziekte kan last krijgen van één of meer van de volgende klachten: ''Uw kind heeft vlekjes en blaasjes in de mond. · Uw kind kan snotterig worden, met keelpijn, lichte koorts en hoesten'' Bron: thuisarts.nl

Sterkt, en stel je hebt nog vragen of zorgen, we zijn er voor je!
Bedankt!
Ik heb de huisarts vandaag gebeld, maar helaas was ze niet erg hulpvol. We hoefden niet eens langs te komen, dus of t krentenbaard is of hvm ziekte weet ik nog steeds niet. Als het erger zou worden, moest ik nog eens bellen.
Ik heb vroeger wel de waterpokken gehad en ze hebben dit ook nog serologisch getest toen ik zwanger was, dus die kan ik idd uitsluiten.
Dat de huisarts een fout maakt, neem ik ze nooit kwalijk. We zijn immers allemaal mens. Maar wanneer ze beginnen over hoe belachelijk het wel niet is dat ze kma zou hebben, dan ga je toch een stap te ver. Zeker als ze dan toch kma blijkt te hebben.
 
Bedankt!
Ik heb de huisarts vandaag gebeld, maar helaas was ze niet erg hulpvol. We hoefden niet eens langs te komen, dus of t krentenbaard is of hvm ziekte weet ik nog steeds niet. Als het erger zou worden, moest ik nog eens bellen.
Ik heb vroeger wel de waterpokken gehad en ze hebben dit ook nog serologisch getest toen ik zwanger was, dus die kan ik idd uitsluiten.
Dat de huisarts een fout maakt, neem ik ze nooit kwalijk. We zijn immers allemaal mens. Maar wanneer ze beginnen over hoe belachelijk het wel niet is dat ze kma zou hebben, dan ga je toch een stap te ver. Zeker als ze dan toch kma blijkt te hebben.
Ik lees hier op het forum helaas vaker dat ouders moeten strijden voor een juiste diagnose van kma, omdat de symptomen niet altijd precies volgens het boekje zijn.
Ik ken ook iemand die 2 jaar lang met een steeds spugend kindje rondliep, tot nadat ze twee was, en eindelijk een te hoog liggend maagje werd ontdekt, dat niet goed sloot. Ondertussen was het kindje al een keer bijna gestikt in haar slaap in de spuug. Maar een maagzuur remmer kon er al die tijd niet voorgeschreven worden, want het was geen pathetische reflux.

Het lijkt alsof artsen automatisch aannemen dat iedere ouder gewoon overbezorgd is ofzo.

Toen ik met mijn dochter met ondergewicht bij de kinderarts kwam, begon die ook meteen met vertellen dat hij geen maagzuur remmers ging voorschrijven. Terwijl ik al lang wist dat mijn dochter geen reflux had, en daar ook niet om gevraagd heb. Ze was klein, had geen babyvet, en sliep slecht. Allemaal dingen waar het CB alarm over slaat. Maar de kinderarts ging er meteen vanuit dat we voor reflux kwamen.

Dus mooi dat je die vooringenomenheid hebt kunnen bestrijden! En voor je kind goede voeding hebt kunnen krijgen!

Beterschap!
 
Ik lees hier op het forum helaas vaker dat ouders moeten strijden voor een juiste diagnose van kma, omdat de symptomen niet altijd precies volgens het boekje zijn.
Ik ken ook iemand die 2 jaar lang met een steeds spugend kindje rondliep, tot nadat ze twee was, en eindelijk een te hoog liggend maagje werd ontdekt, dat niet goed sloot. Ondertussen was het kindje al een keer bijna gestikt in haar slaap in de spuug. Maar een maagzuur remmer kon er al die tijd niet voorgeschreven worden, want het was geen pathetische reflux.

Het lijkt alsof artsen automatisch aannemen dat iedere ouder gewoon overbezorgd is ofzo.

Toen ik met mijn dochter met ondergewicht bij de kinderarts kwam, begon die ook meteen met vertellen dat hij geen maagzuur remmers ging voorschrijven. Terwijl ik al lang wist dat mijn dochter geen reflux had, en daar ook niet om gevraagd heb. Ze was klein, had geen babyvet, en sliep slecht. Allemaal dingen waar het CB alarm over slaat. Maar de kinderarts ging er meteen vanuit dat we voor reflux kwamen.

Dus mooi dat je die vooringenomenheid hebt kunnen bestrijden! En voor je kind goede voeding hebt kunnen krijgen!

Beterschap!
Omg dat meen je niet. Dat is zo erg!
Hopelijk hebben ze je uiteindelijk wel kunnen helpen bij de kinderarts. Ondergewicht is zo'n lastige.

Mijn dochter is ook onder de -2 lijn geboren qua gewicht, dan omhoog gekropen naar de -1, ff gedipt terug richting de -2 lijn (waarna het CB in hoogste staat van alarm was gekomen), en nu zit ze lekker net boven de -1 lijn. Dwangvoeren als ze ziek zijn is niet echt een optie, dus bij ons gaat ze af en toe omhoog en wat omlaag.
Maar als jullie je zelf zorgen maken om ondergewicht dan is t natuurlijk een volledig andere zaak.
 
Omg dat meen je niet. Dat is zo erg!
Hopelijk hebben ze je uiteindelijk wel kunnen helpen bij de kinderarts. Ondergewicht is zo'n lastige.

Mijn dochter is ook onder de -2 lijn geboren qua gewicht, dan omhoog gekropen naar de -1, ff gedipt terug richting de -2 lijn (waarna het CB in hoogste staat van alarm was gekomen), en nu zit ze lekker net boven de -1 lijn. Dwangvoeren als ze ziek zijn is niet echt een optie, dus bij ons gaat ze af en toe omhoog en wat omlaag.
Maar als jullie je zelf zorgen maken om ondergewicht dan is t natuurlijk een volledig andere zaak.
Ze heeft diverse test gehad, omdat de onder het onderste lijntje zat en nog wat verder daalde. En nog wat dieet voeding gericht op aankomen, dat had vooral tot gevolg dat ze de rest van haar eten liet staan. Uiteindelijk kwam de kinderarts tot de conclusie dat het genetisch moet zijn.
Dit hebben we teruggekoppeld naar het CB.
De eerst volgende meting bleek ze weer onder haar lijn te zitten, CB meteen weer in paniek, weer willen doorverwijzen naar de kinderarts. Dat heb ik toen resoluut geweigerd. Maar ik heb met name tijdens de borstvoeding heel veel stress gehad vanwege dat groeilijntje, in combinatie met weinig drinken.
Soms twijfel ik nog steeds, of er niet meer mis is. Ze eet nog steeds weinig en traag en heeft vaak buikpijn. Maar in het algemeen is ze een vrolijke energieke meid.
 
Even een update: zaterdag ben ik zelf wat ziekjes geworden met keelpijn. Zondag had ik flinke koorts met extreme keelpijn die gelokaliseerd was. Maandag had ik ook extreme keelpijn, maar dan de volledige keel. Maandagavond begon de onderkant van mijn voeten wat pijn te doen en kreeg ik rode plekjes op mijn handen. Sinds vanmorgen zijn er nog flink wat rode plekjes bijgekomen en voelt het alsof ik op blaasjes loop tussen mijn tenen, maar daar is nog niks zichtbaar. Ik vrees dus dat ik het heb overgenomen van mijn dochter
Klinkt als hand-voet-mond, helaas. Beterschap!
 
Ze heeft diverse test gehad, omdat de onder het onderste lijntje zat en nog wat verder daalde. En nog wat dieet voeding gericht op aankomen, dat had vooral tot gevolg dat ze de rest van haar eten liet staan. Uiteindelijk kwam de kinderarts tot de conclusie dat het genetisch moet zijn.
Dit hebben we teruggekoppeld naar het CB.
De eerst volgende meting bleek ze weer onder haar lijn te zitten, CB meteen weer in paniek, weer willen doorverwijzen naar de kinderarts. Dat heb ik toen resoluut geweigerd. Maar ik heb met name tijdens de borstvoeding heel veel stress gehad vanwege dat groeilijntje, in combinatie met weinig drinken.
Soms twijfel ik nog steeds, of er niet meer mis is. Ze eet nog steeds weinig en traag en heeft vaak buikpijn. Maar in het algemeen is ze een vrolijke energieke meid.
Oh ik ken t maar al te goed. Ik keek zo erg op tegen alle meetmomenten dat ik de dag voordat ze moest gaan wegen naar de frituur ging voor frieten. Ben er totaal niet trots op, maar ik had er op een begeven moment zo'n schrik voor dat ze weer gingen dreigen dat ik alles deed om haar gewicht iets omhoog te krijgen. Dus ja die stress ken ik maar al te goed.
Ondertussen heb ik geleerd om het naast me te leggen. Wilt ze eten dan eet ze wel. Wilt ze niks dan komt t volgende week wel weer.
Zolang ze energie hebben en vrolijk zijn, komt de rest wel :)
 
Terug
Bovenaan