WE gaan ervoor!

Ik ben nu 6 weken zwanger van de 2de.
Had al een tijdje last van mijn buik, die ging opzetten, en echt sterk het gevoel dat ik zwanger was.
Uiteindelijk heb ik 2 weken geleden even een testje laten doen bij de huisarts. En jaaa hoor! Die was positief.
Het enige probleem was... mijn vriend vond het veel te vlug achter elkaar. (ons zoontje is nu 7 maanden)
Ik heb staan praten als brugman om hem tóch over te kunnen halen. Ik ben namelijk streng tegen abortus. Houden zou ik het dus zoiezo, alleen is het toch wel een verschil om in je eentje
of met z'n 2-en twee kleintjes op te voeden.

Ik ben in iedergeval erg blij met mijn nieuwe zwangerschap en uhm... op naar de 40 weken :D

(heeft iemand toevallig ook zoiets meegemaakt?)


 
niet zoiets.. maar die snelle zwangerschap wel.. mijn zoon is net een half jaar en ik ben 9 weken zwanger opt moment.. maar mijn vriend wou sneller dan ik... dus dat zat hier wel goed!

succes de komende tijd!
 
ach die mannen ook.
Bij de eerste hadden we samen besloten om voor een kindje te gaan. Eerste maand meteen raak.....nou wat was mijn man blij zeg (niet dus)....hij vond het zo snel en moest eraan wennen. De eerste weken waren dus niet zo leuk zeker niet met een man die het nog niet zeker weet.
Nu bij de tweede hadden we afgesproken : als de eerste een jaar is beginnen we weer. En dan hopelijk als de eerste 2 jaar is heeft hij een broertje of zusje.
Dat liep dus ook iets anders....eerste maand weer meteen zwanger. Ik had het wel wat anders aangepakt zodat hij het even kon verwerken.
reactie was positiver..............alleen kreeg ik meteen al de reactie erbij : en nu stoppen we, leg er een knoop in, dit is genoeg !
Nou zeg....ook leuk.

Die mannen zeuren bij het leven en wij zitten ermee.....wij zijn zwanger + de kwaaltjes....wij moeten bevallen...................wij zijn (meestal) altijd de kleine aan het verzorgen.

Ik trek me er niks meer van aan...........mei ben ik uitgeteld en dan is onze zoon 22 maanden. Ik red me wel..........het is natuurlijk makkelijker als je man achter je staat.

Nou ga er lekker van genieten. Die mannen draaien wel bij.

Enne.....nog gefeliciteerd !!!!
 
Vervelend die mannen idd.
Ben zelf op het moment zwanger van nr 4, vandaag 34 weken, paps wou het dus idd ook niet en is nu nog aan het wennen. We zijn ook niet bij elkaar op het moment.
Is prima te doen hoor.

Heel veel succes met je zwangerschap en laat je vent het niet verpesten voor je. En ook zeker geen dingen doen waar je spijt van kan krijgen!
 
Hey,

Wat jammer dat je man/vriend zo reageert. Als je onbeschermde seks hebt kan dit dus het resultaat zijn en ik snap dan niet zo goed dat er dan zelfs over een abortus nagedacht wordt. Of dat de mannen er dan weken door van slag zijn. Bezint eer ge begint... is dus mijn motto. Als je het niet wilt, zorg dat voor een voorbehoedsmiddel. Zonder loop je altijd het leuke risico een kleintje erbij te krijgen.

Hopelijk draait ie gauw bij!
 
Bloempje27 >> Precies! Ik heb hem toen ook zelf verteld.. als je er nog niet klaar voor was ben je oud en wijs genoeg om aan een voorbehoedsmiddel te denken.
en een abortus is geen 'oplossing' voor een 'foutje'. (zoals sommige mannen het noemen)

Jeanine>> Ja dat klopt inderdaad. het zorgen is echt 'vrouwenwerk' (ook weer zo iets wat te makkelijk door mannen gezegd word)

Jij ook gefeliciteerd! en succes de komende maanden


Aeryn>> Hij heeft precies 2,5 maand bij mij gewoont. Daarna werd het hem allemaal teveel en begon te twijfelen over van alles en nog wat. Als je het mij vraagt had hij gewoon ongelofelijk veel behoefte om zich weer even te voelen als voorheen.
Ik woon sinds dien alleen met mijn zoontje.
Het was even wennen maar het lukt prima allemaal.
Nu dat er nog een kleintje bij komt wilt hij uiteindelijk wel graag weer terug komen. Allemaal oké. Zolang de kids er maar niet onder leiden.

groetjes
 
Terug
Bovenaan