We hebben de evaluatie van Sophie gehad..

A

ANONYMOUS_USERNAME

hoi hoi

Afgelopen dinsdag hebben we het eindgesprek van Sophie gehad..
Alles is besproken en doorgenomen.. alle test die zijn afgenomen en de observaties en de ingevulde lijsten..

En hoewel, ik aldoor al wist dat er iets met sophie was, vond ik het heel moeilijk om de diagnose te horen..
Sophie heeft "Klassiek Autisme"...
Ze vertoon vrij veel kenmerken ook al heeft ze ze in lichte mate..
Ze is dus geen "Rainman" oid...

Ik vond het behoorlijk schrikken, als je er over gaat lezen. Ik zie Sophie zo helemaal niet, ik zie haar gewoon als een ontzettend lief en heerlijk meisje...

Tevens is ons geadviseerd om haar naar een Medisch Kinderdagverblijf te laten gaan...
Hier komt ze veel meer tot haar recht en krijgt ze persoonlijke begeleiding.
Het zijn kleine groepjes en ze hebben daar allerlei therapieen...
Ze kan hier eventueel blijven tot 7 jaar en als ze eraan toe is kan ze daar ook een soort van basisschool gaan volgen..
Het kan ook zijn dat ze over een paar jaar naar een gewone basisschool kan, of speciaal onderwijs....Alles ligt nog open

Vanaf 4 januari neemt de "case manager" weer contact met ons op en dan gaan we kijken op de school en verder dingen bespreken....

Het is wel heel defintief en soms heb ik het idee dat ik over een ander meisje praat.
Soms twijfel ik gewoon aan de diagnose en denk ik nog steeds dat ze het verkeerd hebben....
Maar aan de andere kant zie ik ook dat sophie toch echt anders is dan andere kindjes...

Al met al vind ik het best wel moeilijk..

Ook als ik ga kijken naar de praktische kanten...
Hoe ga ik dat doen met ophalen en wegbrengen. Hoe laat komt het busje en hoe gaat dat dan als ik eerder weg moet naar mijn werk..
Wie vangt haar op als ik aan het werk ben
waar kan ze naar toe als ik extra moet werken..
Etc etc.
ik heb hier geen directe familie die haar kan opvangen en ook geen goede oppas...

Ze gaat nu met mij mee naar een kdv en dat stopt dus...
Ook hier heb ik het heel moeilijk mee...
Ze is nu elke keer heerlijk dicht bij me en ik kan haar elke keer een knuffel geven als ik dat wil..
ik weet wie haar juffen zijn en hoe ze met haar omgaan..
En dat moet ik straks dus allemaal loslaten...

pff soms is het best allemaal wel moeilijk....

ik houd jullie op de hoogte

gr tobi
 
Lieve Tobi,
'Tuurlijk is het schrikken als je de diagnose hoort, ookal had je die verwacht.
En 'tuurlijk zie je nu allemaal beren op de weg. Logisch.
Maar je zal zien dat uiteindelijk alles op z'n pootje terecht komt en Sophie het hartstikke naar haar zin heeft op het KDV. Kinderen zijn nou eenmaal zo flexibel.
Ik wens je heel veel sterkte en kracht.

Liefs,

Tessie
 
Lieve Bianca,

meid wat een verhaal. Ik kan mij heel goed voorstellen dat je dit heel moeilijk vindt.

Wat ik ( wel ben ik een buitenstaander hè) heel fijn vind voor Sophie vind is dat ze begeleiding op maat gaat krijgen. Dat zal haar echt heel goed doen, dat weet ik van mijn werk (basisschool), kinderen bloeien daar echt door op.
Ze blijft lief en een heerlijk meisje!!!
Twijfel daar niet aan maar ze zal door begeleiding specifiek voor haar heel veel kunnen leren. En misschien juist omdat je er zo vroeg bij bent kan ze straks wel naar een gewone basisschool.

Wij hebben op school vaak kinderen gehad die in groep 2 pas de diagnose kregen en die hebben dan een heel nare tijd gehad en de ouders ook.
Dat blijft Sophie nu wel bespaard, dat is echt een heel grote winst, neem dat echt van mij aan.
Een kind dat moet worstelen is heel erg om te zien en mee te werken, althans dat vind ik als leerkracht en ouder.

Maar je wilt natuurlijk dat alles gaat zoals het zou moeten gaan en dat ze bij jou vandaan moet is naar. Maar dat zal ook wennen, geef het de tijd en praat er veel over.
Kijk of je met je werk iets kunt regelen. Misschien dat je de eerste maand dat Sophie naar het MKD gaat wat ruimte krijgt om te wennen, minder uren draaien, wat dan ook. Bespreek het iig misschien hebben zij wel een oplossing in gedachten.
Je weet het maar nooit.

Meid, loslaten kun je leren en jij zeker. Sophie heeft echt geluk dat ze jou heeft als moeder, ze had geen betere kunnen wensen.

Dikke cyberknuffel,
Renske
 
Kan me voorstellen dat zo'n uiteindelijke diagnose toch hard aankomt. Ook al hebben ze je er al een beetje op voorbereid.
Ik hoop dat je het geheel een plek kunt geven en kunt blijven genieten van jouw Sophie! Want ze blijft natuurlijk gewoon Sophie!
Succes.
Groetjes,
Geeske.
 
Hoi Tobi

Klassiek autisme, ja daar schrik je als moeder natuurlijk van. Maar weet je...ze is Sophie...dus dat is goed zo. Ze krijgt op het medisch kinderdagverblijf direct al meer handvatten mee die ze kan gaan gebruiken om de wereld te ontdekken.
Kan me voorstellen dat het voor jou niet fijn is...maar voor haar wel hoor.
En weet je...de kans dat ze op bijzonderonderwijs komt is er natuurlijk, het prettige is wel, dat ze via dat medisch kinderdagverblijf gewoon door kan stromen. Voor haar een heel veilig iets. Kinderen met autisme houden van veiligheid, voorspelbaarheid enz. Dus ook voor haar toekomst is het denk ik fijn.

Gun jezelf de tijd om aan alles te wennen.
Je wereld staat op zijn kop, de toekomst ziet er anders uit dan je steed dacht, maar het komt wel goed!

Kinderen met klassiek autisme zijn ook heerlijke kinderen hoor, ookal ervaren ze de wereld anders dan dat jij doet, je leert hun wereld wel kennen en ook daar ga je je thuis voelen.

heel veel liefs
Pascal
 
Jeetje dat is zeker schrikken wanneer je bevestigd krijgt wat er altijd vermoed is,..... Dat komt hard aan en het lijkt zeker of ze het of een ander hebben dan jou dochter.
Maar jou Sophie is jou Sophie en dat zal niet veranderen. Het is juist eigenlijk wel heel fijn dat jullie allemaal nu op maat geholpen kunnen worden! Dat is echt voor iedereen beter weet ik ook uit ervaring uit het basisonderwijs.

Heel veel sterkte met alles en die veranderingen, maar het komt echt allemaal weer goed!

Liefs Hanneke
 
En dan is het opeens definitief...kan me voorstellen dat je dan even moet slikken (op z'n zachtst gezegd). Om het zo zwart op wit te lezen... geen ruimte meer voor twijfel... de diagnose is gesteld.

De mooie kant er van is dat je gericht aan de toekomst kan werken en hoe moeilijk dat ook in praktisch opzicht kan zijn, je doet je best voor haar.
Toen ik je verhaal las vroeg ik me af of je (of Sophie) in aanmerking zou kunnen komen voor een Persoonsgebonden Budget. Daaruit zou je dan ook een structurele en ervaren oppas kunnen bekostigen. Lijkt me voor jullie beide een fijn idee om iemand als back-up te hebben die ook kundig is op dit gebied.

Maar goed, eerst de diagnose maar eens verwerken. En wat je zegt: Sophie is Sophie, dat is natuurlijk helemaal waar. Het autisme is een stukje wat bij haar hoort, maar ze nog zoveel meer. Ik geniet altijd van haar foto's met haar mooie lach en ogen.

Succes met alles!
Ellen mv Julian
 
Och meid toch, dat is idd schrikken joh!

Ik weet eigenlijk niet goed wat ik moet zeggen, alleen dat je ontzettende lieve en mooie meid hebt.

Succes!

Groetjes, Marieke
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan