We krijgen een jongen, JOEHOE! Maar ik moet even aan het idee wennen...

A

ANONYMOUS_USERNAME

Hoi meiden,

Hier even een onderwerp waar misschien een beetje een taboe op rust. Vorige week hebben we bij de 20 weken echo te horen gekregen van welk geslacht ons kindje is: het is een jongen! We waren ontzettend blij natuurlijk, zeker ook omdat alles er goed en gezond uit ziet.

Klein minpuntje, om de een of andere suffe reden was ik er haast vanuit gegaan dat het weer een meisje zou worden. Ik ben alleen meiden gewend en ook al mijn vriendinnen die in het afgelopen jaar bevallen zijn, kregen allemaal meisjes. Natuurlijk weet je dat het 50% is, maar mijn gevoel zei me dat het weer een meisje zou worden.

Begrijp me goed, het is niet zo dat ik liever een meisje had gewild hoor! Een jongen of een meid waren even welkom. Maar ik moet wel enorm aan het idee wennen dat het nu toch geen meisje is.

Komt iemand dit bekend voor?

Groetjes, Marisa

 
Hhaahhaha,
Je lijkt mijn vriendin wel.
Die heeft als 3de ook een jongen gekregen en waren toen ze het nieuws hoorde ook een paar dagen van slag.
Die hadden echt zoiets van, wat moeten we daar nou mee, we weten niet hoe dat werkt.
Is toch anders en toen Quinn werd geboren bleek het ook totaal anders te werken.
Speelt heel anders enz...
Maar het went vanzelf hoor

Fijne zwangerschap verder
 
Wahahaha, ik was er vorig jaar compleet vanuit gegaan dat we een jongetje zouden krijgen.................tijdens de twintig weken echo bleek echter de kans heel groot dat het een meisje zou worden.........HUH???? Dat kon niet, dus heb ik een week later een pret echo laten maken.................ja hoor een meisje!!! Whahaha, toen geloofde ik het pas..............zag mezelf altijd als een jongens moeder, wat dat dan ook zijn moge........

En het resultaat, een heerlijke griet..............Maudy..............ben dol op haar en ben er helemaal aan gewend dat ze een meisje is..............mag ook wel na een half jaar..........whahaha!!!
Leuk allemaal roze spulletjes kopen enzo, ik ga helemaal los.

Het komt goed!!!

Liefs Rimke
 
Hallo,

Ik ben een 'echte' jongensmoeder, ik heb 2 geweldige zonen en ben in verwachting van onze 3de spruit. 1 april ( hoe verzin je het ) heb ik de 20 weken echo en ben wel heel benieuwd wat we deze keer krijgen, eigenlijk ga ik wel van een jongetje uit, vind dat ook echt bij mij passen maar we zien het wel. Kan me dus wel voorstellen dat je aan een geslacht, jongen of meisje wel zou moeten wennen en daar is volgens mij niks verkeerd aan!

Groetjes Brechtje
 
hoi hoi,

ik ken het gevoel. Bij ons ik de familie is het altijd zo gegaan : iemand die graag een meisje wil hebben krijgt alleen een jongen en iemand die een jongen wil of het niet uitmaakt welk geslacht krijgen een meisje.
Ik wil eigenlijk/stiekem een meisje. dus ben ik er vanaf het begin maar vanuit gegaan dat ik een jongen zal krijgen. Dan heb je geen terleurstelling. Erg hé dat je zo denkt, ik voel me er een beetje schuldig over.
En nu hebben we laatst de uitslag gehad. Idd een zoontje. ik was er wel op voorbereid maar toch een heel klein beetje teleurgesteld. Ik ben echt erg hé.
Ik heb me over dat gevoel heen moeten zetten. Is moeilijk. Het is een gevoel en je kan er niets aan doen.
Nu ben ik alleen nog maar blij dat het klindje gezond is (dat was twijfelachtig vanwegen een chromosoom afwijking van mij, maar vruchtwaterpunctie heeft uitgewezen dat hij gezond is), maak niet uit het geslacht het is meer dan welkom. Ik ik wordt vast een trotse moeder van mijn zoon.

Mijn man en ik hebben wel besloten tegen niemand te vertellen wat het geslacht is. Dus hopelijk zitter er geen bekende op deze forum, hahahaha.
de meeste in de familie denken dat we een meid krijgen en af en toe krijgen we al een kadootje en (ja hoor) roze kleren. Dus dat ik ik nu stiekem gaan ruilen.

Ik hoop dat het gevoel van intense vreugde dat ik een zoon krijg nog gaat komen en voor jou ook.

Groeten Jeanine
 
hai hai,

bij onze eerste had ik altijd zoiets van ik ben meer een meisjes mama en toen kregen wij het nieuws dat we een jongetje mochten krijgen hmmmm toch wel effe wennen maar nu vijf jaar later heeeeeeeeerlijk zo'n manneke kan em niet missen nu we 6 dagen geleden ons meisje in onze armen mochten sluiten had ik zelfs zoiets van ow ow een meisje en nu???? whahahahaha

het is nu al een heerlijk driftkikkertje hehehehehe en heeeeeeel anders dan ons manneke (gelukkig) het is heel anders maar het komt goed!!!!

ik denk ook dat iedereen wel een verwachting of een soort hoop heeft maar uiteindelijk wint het oergevoel en maakt het allemaal niet uit.

liefs mamsy
 
Hoi Marisa,

Geen zorgen hoor, je bent echt niet de enige!!
Ook ik heb mezelf altijd als een echte meisjes-mama gezien. Ben dol op roze (ik type dit nu op een roze laptop, hahah) en zag mezelf al helemaal prinsessentaarten bakken met mijn dochtertje.  Dus ja, toen ik zwanger was hoopte ik ook echt stiekem dat het een meisje zou zijn.
Met 17 weken hebben we een pretecho gedaan om het geslacht te bepalen, en ik had tegen iedereen gezegd dat ik dacht dat het een jongentje zou zijn. (min of meer om mezelf te overtuigen/in te dekken  denk ik) en ja hoor, er hing een overduidelijk piemeltje!
Ik heb het aan niemand laten merken en ook eigenlijk niet eens naar mezelf uitgesproken omdat ik echt vond dat ik dat niet kon maken, maar stiekem was ik best een beetje teleurgesteld. Ik moest ook echt even aan het idee wennen; zag mezelf helemaal niet als een 'jongens-mama'.

En nu is onze prachtige knul geboren en dènk ik niet eens meer aan een meisje! Grappig genoeg zie ik ons zoontje ook niet zozeer als 'jongen' (ja dit klinkt heel stom, ik weet het) maar gewoon als ons kind! Ons kind waar ik gek op ben, ongeacht of het nou wel of geen piemeltje heeft! En ik vind die jongenskleertjes ook zo lekker stoer, echt hartstikke leuk.

Maar wie weet... mocht ik ooit zwanger worden van een tweede ga ik vast weer stilletjes dromen van roze jurkjes en prinsessentaartjes

Ik vind het in ieder geval een leuk topic dit. Het is altijd lekker om te lezen dat je ergens (waar je je stiekem best voor schaamt) niet de enige in bent/was

Groetjes, 10e
 
Hoi Marisa,

Echt super dat je straks een meid en een jongen hebt!   En je verhaal: zeer herkenbaar. Ik wilde graag nu een jongen, maar toen ik hoorde dat het een jongen was moest ik best wel wennen.
Vooral omdat ik tot mijn 16e met moeder en zus heb gewoond denk ik.
Onderhand ben ik er aan gewend en heb ik heel wat leuke stoere kleertjes gekocht!

Hoe gaat het nu trouwens met je? Voel je je goed of vind je het ook vermoeiend met Lotte om je heen?

liefs Maris
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan