We krijgen een jongen, JOEHOE! Maar ik moet even aan het idee wennen...

Hoi Marisa,

Wat herkenbaar! Wij hebben al een dochter en nu dacht ik echt dat ik weer een meisje zou krijgen, ik had de naam al.....
Toen we bij de 20-weken echo zagen dat t een jongen was, vonden we het prachtig, maar ik moest er ook een beetje aan wennen hoor.
Nu we ook (eindelijk) een mooie jongensnaam hebben gevonden vind ik het helemaal leuk.
Maar de eerste reactie is absoluut herkenbaar.

xx Gea
 
helemaal herkenbaar hoor!!!
ik droom al jaren dat ik plotseling beval van een jongen, hahaha.
nu is het (gepland) eindelijk zover dat ik zwanger ben en was ik nog steeds overtuigd van een jongen. Ik heb mijn vriend ook eerlijk gezegd, ik wil perse weten wat het wordt want als het wel een meisje is prima, maar dan wil ik daar graag even aan wennen.....
Dus met 18wk+1 heb ik op de 9mndbeurs een geslachtsbepaling laten doen en het is toch een jongetje! (al laat ik dit graag tijdens de 20wk echo bevestigen volgende week!)
Ik ben zelf nl nogal tussen de jongens opgegroeid, alleen broers, meer vrienden dan vriendinnen..kortom, ik ben niet zo'n meisjemeisje. Al vind ik meisjeskleding ook super als ik het zie hangen en zie ik mezelf ook wel veel knutselen en prinsessentaarten maken. Maar ik ga net zo makkelijk mee het bos in om een hut te bouwen om het zo maar te zeggen. Kortom, allebei superleuk, maar kan me goed voorstellen dat je je er een beetje een beeld van wil vormen vooraf.

leeuwtje, 19+6
 
Oh ja hoor! De eerste was een knul (en dat wilden we toen ook heel graag, vraag me niet waarom maar die voorkeur was er gewoon) en toen ik zwanger werd van de 2e ging ik er ook gewoon van uit dat het weer een jongen zou zijn. Kon me helemaal niet voorstellen dat ik ook een meid op de wereld zou kunnen zetten.
Toch verliep de zwangerschap heel anders als bij de eerste en toen begon ik al te twijfelen. Maar toch kon ik me nog geen voorstelling van een meisje maken.

Met de pretecho (is 5 jaar geleden, 20-weken-echo's deden ze toen nog niet) bleek het toch echt een meid te zijn! En ja, natuurlijk was ik er blij mee, net zo blij als ik met een 2e knul was geweest! Maar toch was het raar... Toen ik er eenmaal aan gewend was was het ook goed hoor en ik was (en ben nog) super blij met mijn meisje, maar ja, wennen was het wel.

Daarna heb ik nog een kindje gekregen en nu ben ik zwanger van de vierde en ook deze 2 keren ben ik er weer van uit gegaan dat het een jongen werd. Blijkbaar is dat iets dat bij me past ofzo, geen idee waarom. En de derde, en ook deze vierde zijn inderdaad jongens.
 
He Marissa! Hééél herkenbaar :) Zowel mijn man als ik hadden een voorkeur voor een meisje, maar de echo's toonden heel duidelijk een piemeltje... Ik had ook echt het idee dat ik het wou weten zodat ik me er kon op voorbereiden en ik heb inderdaad echt een aantal weken nodig gehad om een beetje over de 'teleurstelling' te komen, maar nu ben ik bijna 30 weken en dus is ons zoontje ondertussen heel erg aanwezig qua buikomvang en bewegingen enzo en zelfs nu kan ik het me al niet meer voorstellen dat het een meisje zou zijn... Het is inderdaad gewoon ons kind en daardoor gewoon super! Dus, geef het gewoon even de tijd en waarschijnlijk ben je binnenkort helemaal dol op die kleine knul!
 
Hoi Marisa,
Nou, je merkt het...er heerst niet echt meer een taboe op dit onderwerp...als je al de bovenstaande reacties leest!!!(En de mensen die dit een niet te bespreken onderwerp vinden...zijn stom ha ha!)

Ik heb nu 3 dochters en ben 10 weken zwanger van de 4e.
Stiekem lijkt het me geweldig om weer een meisje te krijgen.
Ik weet wat ik dan kan verwachten, en hoe ik het zal vinden.
Heb maandag een echo gehad, en het gaf me inderdaad weer een meisjes-gevoel...
Maar toch twijfel ik dit keer, bij de andere zwangerschappen was ik zekerder van mezelf dat ik weer een meisje kreeg.

Vroeger zag ik mezelf echt als een meisjes-moeder, en ook zoooo blij dat ik er nu 3 heb!
Dus wat dat betreft mag ik niks klagen.
Zou het een jongetje worden zal het vast wennen zijn, hoef dan niet te slikken ofzo, zie het best voor me!(Tja, heb al jaren een jongensnaam op voorraad!)
Maar ja, effe wennen dus, je bent het niet gewend.
Maar denk vast dat het goed gaat komen.
Nog effe geduld, ben pas in mei op de helft van de zwangerschap!!!

Groetjes Roos.
 
na 12 reacties is het eigenlijk niet meer nodig om te reageren, je ziet dat je niet de enige bent ;) maar ik moest dus ook even slikken na de echo!

Wel om een andere reden, maar ik vind het helemaal niet raar dat je er even aan moet wennen. Ik heb thuis al een dochter en een zoontje, dus voor ons zou het eigenlijk niet uit moeten maken, maar omdat mijn zoon een huilbaby was ben ik zwaar getraumatiseerd. En ik heb het niet over een uur per dag voor 3 maanden. Ik heb het over 23 uur per dag, meer dan een jaar lang. Ik sliep met hem in de woonkamer, elke minuut van de dag was hij aan het krijsen. Niemand wist waar het aan lag, we hebben stad en land afgereisd. Maar goed, da's weer een ander onderwerp. Ik hoopte dus stiekem op een meisje, terwijl ik al wel aanvoelde dat het weer een jongetje was. En inderdaad: ik ben zwanger van een jongetje! Ik ben nu al helemaal aan het idee gewend en weet ook dat het niet eerlijk is om deze baby  nu al  zo'n stigma te geven. Ik geloof dat het weer een heel ander karaktertje zal zijn, maar toch was ik er ergens wel bang voor hoor.....

Nu is mijn zoontje 2,5 en hij is de allergrappigste en liefste jongen ooit. Ik hou zo vreselijk veel van hem! Het feit dat hij een huilbaby was heeft gelukkig niet gezorgd voor een naar gevoel. En als jouw zoontje straks geboren is zul je verbaasd zijn over de liefde die je voelt! :)
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan