Afgelopen zondag voelde ik ineens weeen...nog even afgewacht om te kijken of ik het misschien mis had, maar helaas! We hebben het ziekenhuis gebeld en daar eenmaal aangekomen werd ik aan de CTG gelegd. Uiteindelijk bleek dat het inderdaad weeen waren en dat ik ook al 2 cm ontsluiting had! Dat hadden we niet echt verwacht!
Ik ben opgenomen en kreeg pillen om de weeen te remmen en een prik om de longetjes van de kindjes te rijpen. S nachts kwamen de weeen terug en bleken de pillen dus niet voldoende te zijn. Ik heb toen een infuus gekregen met zwaardere weeremmers en s avonds de tweede prik voor de longetjes. Bij de CTG's die later gemaakt werden bleek ook nog dat het hartje van 1 van de kindjes steeds te ver terug zakte, soms zelfs naar 80...al met al heel veel stress!
Uiteindelijk was is gisteren 32 weken en leek alles onder controle. Vanochtend mocht ik naar huis met de mededeling dat als ik niet rustig zou doen ik waarschijnlijk vanavond nog terug in het ziekenhuis zou zijn. Nu lig ik op de bank en doe ik verder helemaal niks!
Aan de ene kant ben ik heel blij dat ik nu thuis ben, aan de andere kant vind ik het ook heel spannend! Nu moeten we weer zelf beslissen wanneer het tijd is om richting het ziekenhuis te gaan. Het is ook zo tegenstrijdig, het kan best nog een week of 2 duren (misschien zelfs nog langer, maar daar hoop ik maar niet teveel op) maar als het nu doorzet gaan ze niks meer doen om het tegen te houden.
Afwachten dus!
Ik ben opgenomen en kreeg pillen om de weeen te remmen en een prik om de longetjes van de kindjes te rijpen. S nachts kwamen de weeen terug en bleken de pillen dus niet voldoende te zijn. Ik heb toen een infuus gekregen met zwaardere weeremmers en s avonds de tweede prik voor de longetjes. Bij de CTG's die later gemaakt werden bleek ook nog dat het hartje van 1 van de kindjes steeds te ver terug zakte, soms zelfs naar 80...al met al heel veel stress!
Uiteindelijk was is gisteren 32 weken en leek alles onder controle. Vanochtend mocht ik naar huis met de mededeling dat als ik niet rustig zou doen ik waarschijnlijk vanavond nog terug in het ziekenhuis zou zijn. Nu lig ik op de bank en doe ik verder helemaal niks!
Aan de ene kant ben ik heel blij dat ik nu thuis ben, aan de andere kant vind ik het ook heel spannend! Nu moeten we weer zelf beslissen wanneer het tijd is om richting het ziekenhuis te gaan. Het is ook zo tegenstrijdig, het kan best nog een week of 2 duren (misschien zelfs nog langer, maar daar hoop ik maar niet teveel op) maar als het nu doorzet gaan ze niks meer doen om het tegen te houden.
Afwachten dus!
!!