weer aant werk na verlof

dat gevoel heb ik ook: dat het eerste half jaar van het kind erg belangrijk is.. dat rust en regelmaat dan erg belangrijk is. En in dat half jaar kun je ook aan elkaar wennen.
Het loslaten van een kind is altijd moeilijk, maar als ze weer net wat ouder zijn kunnen ze ook net wat meer en is je gevoel er wat beter bij.
Het kind zelf begrijpt dan ook al wat meer... is iets minder afhankelijk en het is al wat meer gewend aan de wereld om zich heen.
Fijn dat er meer mensen zijn die hier mee worstelen en geworsteld hebben.

Ik heb misschien nog geluk; kan misschien betaald ouderschapsverlof krijgen. Hoor ik morgen van de CNV-Publieke zaak.
Dan kan ik mischien nog wat extra tijd thuis zijn.

Het leven is inderdaad duus. Vooral het hebben van een huis= bijbehoren is niet te betalen. En als er dan maar 1 werkt dan kun je niet sparen..
Als er dan iets stuk gaat, wat op een gegeven moment echt een keer gaat gebeuren, dan levert dat heel veel stress en spanning op.
Daarom zou ik het me niet kunnen veroorloven om thuis te blijven.

Heel veel succes met de eerste werkdag! En sterkte met het voor het eerst wegbrengen van je kindje. Hij/zij gaat het vast erg leuk krijgen op het kdv. Ik werk zelf op een kdv en als ik zie hoeveel plezier een kind er heeft...
 
Hallo!

Tja een eeuwig dilemma lijkt het wel...werken en zorgen en de combi ervan.
Ik heb er bijna 7 maanden zw.verlof en ouderschapsverlof opzitten en mijn zoontje is nu dus bijna een half jaar als ik weer begin met werken (4 dagen per week). Mijn vriend werkt ook 4 dagen per week maar hij heeft geen vast contract, anders was ik wel 3 dagen gaan werken. Ik weet dus nog niet hoe het werk me weer gaat bevallen na zo'n lange tijd ertussenuit. Het is allemaal heel dubbel: aan de ene kant wil je er zijn voor je kind en alle ontwikkelingen zoveel mogelijk zélf meemaken. Aan de andere kant wil je.ook wel eens even wat anders zijn dan moeder. Dit laatste gevoel bekruipt  me trouwens pas sinds kort....eerder was het ook gewoon te warm om met plezier aan mijn werk terug te denken, eerlijk gezegd!!! Enfin, ik ben het wel met Rosaly eens dat je je leven zo duur of goedkoop kunt maken als je zélf wil, dus dat dit eigenlijk niet echt de reden mag zijn om al dan niet (meer of minder) te gaan werken. Behoudens natuurlijk dat je wel maandelijks al je vaste lasten kunt betalen...
Mijn vriend en ik zijn gigantische koopjesjagers, pluizen alle reclamefolders uit en lopen regelmatig braderie en rommelmarkt af op zoek naar leuke en goedkope baby-spullen en spullen voor onszelf. Zo vandaag weer een supergaaf wipstoeltje gekocht voor 5 euro (van de prenatal) voor als hij dadelijk naar oma gaat. Hoesje even uitwassen en klaar!!! Enfin,  het verhaal van Rosaly is dus wel herkenbaar (leuke tip
van dat vakantiepark trouwens). Ik denk dat het belangrijk is om je af te vragen wat er nu  écht belangrijk voor je is, even los van denken in mogelijkheid danwel onmogelijkheid (financieel of anderszins). Maar misschien heb ik ook wel makkelijk praten, ik ben ambtenaar en had de mogelijkheid tot betaald (50% maar toch!) ouderschapsverlof. Ik wens alle  moeders die na drie maanden weer (moeten) beginnen met werken dan  ook veel sterkte. Had het zélf denk ik niet getrokken, maar ja....

Groetjes  

Saskia  
 
Hallo hazeltje,

Ook ik heb na de geboorte van mijn dochtertje met dit dilemma gezeten, wou eigenlijk niet meer aan het werk! Wou ook zelf voor haar zorgen. Maar toen de dag naderde dat ik weer aan het werk moest, kreeg ik toch ook weer kriebels. Heb een nacht erover nagedacht, en dacht aan de financiele gevolgen. Toen wij mijn ouders vertelden van de zwangerschap boden ze direct aan om op te passen.. het kost ons dan niets. Hebben we ze wel gevraagd, maar wilden er absoluut niks van weten. Het is hun eerste kleinkind en van mijn dochtertje krijgen ze zoveel liefde dus geven ze aan dat dat hun loon is. Maar de dag dat ik weer aan het werk ging was ik blij!!! Even weer mijn eigen ding, weer onder de mensen etc. Ik heb tot nu toe nog geen spijt. Dus ik zou je aanraden om eerst aan het werk te gaan, kun je het echt niet aan, omdat je denkt dat je thuis wil zijn voor je kindje kun je altijd nog minderen of stoppen!!!

Succes xxx
 
Ik denk ook inderdaad dat als je eenmaal weer aan het werk bent, je het inderdaad wel weer naar je zin zult hebben.
Maar de eerste stap is altijd moeilijk!

Ik had nooit gedacht dat ik er zo mee zou zitten; de stap om weer aant werk te gaan. Ben over het algemeen nuchter. (hoezo een echte fries, haha).
Maar nu ik mijn dochter heb, kan ik me thuis heel goed vermaken.
Voorheen was ik vaak de hort op.
Kon slecht stilzitten.
Nu kan ik dat prima. Ben met van alles bezig. Ook als mijn dochter slaapt!
Wat dat aangaat heeft het krijgen van een kind een stuk rust in mijn leven gebracht.
Zijn er meer die dat zo ervaren?
 
Terug
Bovenaan