Weer aarzelend terug....

Wow wat heftig! Wat een schrik en wat ook weer een opluchting.
En wat moet er nu wel niet door je heen gaan, meid wat de rest ook al zegt luister naar je lichaam!! Ik zou ook op bed blijven als ik krampjes kreeg van iets doen.. Mag je nu wel vaker naar de vk?

Liefs en denk aan je..
 
Bedankt voor de lieve reacties... Met mij gaat het nu matig. Ik wil me zo graag weer helemaal blij en fit voelen, maar ik voel me moe, ben gespitst op elk pijntje in mijn buik en ben ongelooflijk chagrijnig. Ik ben waarschijnlijk verschrikkelijk gezelschap. Ik ben zo geschrokken dinsdag. Ik wist zeker dat het mis was. Zoveel gehuild. En dan ineens blijkt het wel goed. Super blij, maar dat gevoel dat het niet veel gescheeld had blijft hangen. Ik ben heel trots op dat vechtertje daarbinnen en ik hoop dat het me lukt om hem te voldragen. En daar ben ik dus bang voor. Iedereeen heeft me verzekerd dat de kleine uk helemaal in orde is. Als het mis gaat, dan is het -zoals het nu eruit ziet- mijn lichaam dat tekort schiet. Daar heb ik net zo min controle over, maar daardoor voel ik me wel mega verantwoordelijk. Ik heb ook snel de neiging om mezelf weg te cijferen en als een kip zonder kop rond te rennen. Ik wil dit absoluut niet meer doen. Als het misgaat, dan liever terwijl ik het rustig aan deed enzo, zodat ik het gevoel heb dat het bijna niet te voorkomen was..... Zo'n bloeding is ook niet te voorkomen waardoor wat ik ook doe, ik geen gevoel heb dat ik iets kan doen. Op een pling gevoel in mijn buik net voor de bleodijg voelde ik ook niets dat suggereerde dat er iets mis was. Die onzekerheid, de schrik, dat drukt mijn blijdschap heel erg. Ik durf niet blij te zijn. Nu weet ik dat niemand garanties heeft op een gezond kind, maar ik heb die afgrond toch even van iets te dichtbij bekeken. En dat alles maakt me ongelooflijk chagrijnig....
Vandaag is onze jongste jarig. Het is haar allereerste verjaardag en ik ga proberen heerlijk te genieten van dat mooie blije koppie!
 
met tranen in mijn ogen nog even je reactie van donderdag terug gelezen bij "tot ziens"! Ik hoop zo ontzettend met je mee dat alles goed blijft zitten! Niks is zeker maar hopen mag altijd, ik duim met je mee en laten we hopen dat bij de volgende echo de stolsels gewoon verdwenen zijn en je weer kan genieten.

ik denk aan je!

liefs kim
 
Hoi allemaal

Vandaag weer een fijne dag gehad! Ik ben weer naar mijn werk geweest en dat leidt goed af. Gisteren een fijne eerste verjaardag gevierd en vanavond Sinterklaas, die helaas wist dat onze dochter helemaal fan is van het Zandkasteel. ;-) De dvd moest gelijk op en ik hoor die deuntjes nog.

Nu maar hopen op het beste de komende tijd, maar ik geloof dat ik weer wat los kom van de schrik.

Bedankt Kim en alle andere voor de lieve reacties. Ik kon echt mijn spreekwoordelijke ei hier kwijt.
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan