Weer een nieuwe naam..

Hallo,

Ik zal even wat over mezelf vertellen. Ik ben Patricia en kom van het januari forum. Na een tijd oefenen was ik eindelijk zwanger van ons eerste kindje. vanaf het begin had ik een angstig gevoel maar ik genoot ook erg van mijn zwangerschap, afgelopen maandag was ik precies 12 weken en mocht ik naar de vk voor mijn eerste bezoek en een echo. Op de echo bleek dat het hartje van mijn kindje al met 9 1/2 week was gestopt. Ik heb geen krampen of bloedingen gehad, en had het ook totaal niet verwacht, al was ik er wel bang voor. Nu zit ik dus al bijna een week te wachten en vind het dood eng. Ik weet dat ik hier een hoop verhalen heb gelezen van mensen die al veel meer hebben meegemaakt, en dat jullie dat kunnen vind ik echt onwijs knap, maar ik vind het verschrikkelijk dat ik niet weet wanneer en wat er gaat komen.

Mijn lichaam voelt nog gewoon zwanger, alleen ben ik veel meer moe enzo, maar er is nog geen druppeltje bloed geweest. Ik weet dat het verstandig is om echt af te wachten, maar toch heb ik er voor gekozen om een curatage te laten doen als er maandag nog niks is gebeurd. Ik vind het heel moeilijk allemaal vooral omdat de verhalen zo verschillen van wat er gaat gebeuren. Het enige wat er bij mij veranderd is dat mijn onder rug ongelovelijk veel pijn doet de laatste dagen en dat dat uitstraald naar mijn benen. Is dat een begin?? Krijg je verder voortekenen dat het gaat beginnen?? Eigenlijk ben ik hardstikke bang voor wat er komen gaat!!

Nou wat een lang verhaal is dat geworden zeg!! Ik wens iedereen hier op dit forum heel veel sterkte!!

groetjes Patricia
 
Hoi Patricia,

Verdorrie zeg! Wat zit  ook jij weer in een trieste periode.  Ik heb geen ervaring met  de miskraam zelf omdat ik gelijk gecurreteerd ben, maar er zijn  vast wel meiden die je hier kunnen helpen. Oh ja,  nog eventjes, jouw verdriet is echt niet minder erg als dat van een ander hoor, zo moet je dat echt niet zien! Gelukkig doen we hier niet aan  verdrietgradaties, alle verdriet is even erg.

Heel veel sterkte!  Je zult hier vast heel veel troost en steun  vinden.

Liefs,
Brigitte
 
Hoi Patricia,

Wou je eerst even zeggen dat ik heel goed van je vind dat je toch je verhaal hier aan ons vertelt. En je moet weten dat dat altijd kan en niks is erg hoor. Iedereen heeft zo zijn eigen ervaringen en verdriet maar daar steunen we elkaar in. Dus wees niet bang om het van je af te schrijven! Is alleen maar goed voor je verwerking.
Ik ben niet gecurriteerd mijn km was met 9wkn en na de echo kwam het vruchtje al de volgende dag. Vroeg ook aan de echoscopiste wat mij te wachten stond en zij zei dat ik hevige buikpijn,pijn in de rug en schouders kon krijgen. Nou heb het allemaal gehad en toen dat begon kwam ook vlot het vruchtje los.Zo ging het bij mij. Maar kan bij iedereen anders gaan hoor. En als jij zeg dat je voor je zelf heb besloten dat je maandag wilt curriteren dan is dat jouw keus. Als jij er maar een goed gevoel over hebt.
Wens je heel veel sterkte meid en je weet het je kunt hier altijd terecht!!

Groetjes astrid
 
hoi Patricia,

goed dat je geschreven hebt hoor! Zoals je misschien al hebt gelezen, heb ik een week geleden een miskraam gehad. Ik twijfelde heel erg of ik zou gaan schrijven op het forum. Gelukkig heb ik het gedaan!! Dat heeft mij er heel goed doorheen geholpen. Net als jij wist ik ook niet wat ik kon verwachten en dat is een heel naar gevoel. Mijn gyn zag bij de echo van 10 wk, dat het hartje met 6wk al gestopt was. Ik kwam daar wel omdat ik bloedverlies had, dus bij mij was het al aan de gang. Had ook rugpijn net als jij. De gyn wou me niet langer dan een week zo laten lopen, dus als het afgelopen donderdag niet weg zou zijn, kreeg ik ook een curetage. Gelukkig was dat niet nodig. Ik zag heel erg tegen die curetage op, maar door alle reacties van die lieve meiden hier, werd die angst wel een stuk minder. Maar als het niet schoon was van binnen, had ik ook graag die curetage gehad, want het duurt anders zo lang. Voor mijn gevoel kun je pas afsluiten, voor zover dat gaat, als alles weg is, dus ik wou er ook zo snel mogelijk van af om het maar zo te zeggen.
Ik wens je heel veel sterkte. En weet dat je hier alles, maar dan ook alles kunt schrijven.

Kyra
 
Hallo,

Vervelend zeg dat je dit ook moet meemaken. Ik herken je verhaal eigenlijk heel goed. Mijn 1e miskraam, werd ook ontdekt met de termijnecho met 12 weken, mijn vruchtje was al wel eerder gestopt met groeien, 5/6 wk. Ze hebben mij ook naar huis gestuurd om het af te gaan wachten, met een afspraak over 2wk. Op een gegeven moment begon ik een beetje te vloeien. Ik dacht dat het wel los zou komen, heb een paar keer met de vk gebeld maar ze zei dat dit het nog niet was, dat ik hevige krampen moest krijgen. Het werd mij emotioneel te zwaar, ik vloeide maar het zette niet door. Moest ik wel naar het feestje, naar mijn werk want stel dat het dan zou gebeuren. Ik heb er toen op aangedrongen dat ik graag een curettage wilde en dat heb ik ook gehad. Inmiddels helaas al 2x. Ik moet zeggen dat het mij goed is bevallen, de curettages. Het is een korte ingreep en daarna kon ik het ook afsluiten.... Ze hebben mij ook gezegd dat het niet uitmaakt of je de natuur haar gang laat gaan of dat je het helpt(dmv een curettage).
Heel veel sterkte het komende weekend. Heb geen ervaring met natuurlijk miskraam maar misschien vind je het fijn mijn verhaal over de curettage te weten.
Misschien stelt het je een beetje gerust, in ieder geval sterkte met de verwerking en hoop dat je vragen en gevoelens kwijt kunt op het forum.

LIefs van mij
 
oh,vergeet ik helemaal te vertellen hoe de miskraam bij mij begon.
Eerst wat bruinige afscheiding wat binnen 2 dagen echt rood werd.Alles kwam vanzelf, heb wel wat buikpijn gehad, 1 nacht behoorlijk heftig, daarna een soort van menstruatiepijn. De een verliest veel bloed en de ander weinig. Ik eigenlijk maar weinig en toch was alles binnen een week schoon. Als je vragen hebt kun je ons altijd vragen of je belt de vk, daar zijn ze voor.

gr Kyra
 
Hoi Patricia

'wat erg voor je dat je geluk je opeens is afgenomen. En dan die onzekerheid! Heel goed dat je zelf kiest voor een curretage, het is jouw lichaam, jouw verdriet. Ik wens je heel veel sterkte toe voor de komende tijd

groetjes
 
Hoi Patricia,

Wat een enorme tegenvaller zeg om opeens dit bericht te moeten horen! Kan me zo goed voorstellen hoe verdrietig jullie zullen zijn.
Ik weet dat een miskraam een miskraam is maar in mijn geval kan ik mij wel 'blij' voelen dat het bij mij meteen in het begin al is misgegaan! Het lijkt me zo erg om op zo'n manier hiermee geconfronteerd te worden!!
Die pijn in je onderrug kan er denk ik wel mee te maken hebben dat het toch op gang komt. Ik hoop echt dat je niet veel lichamelijke klachten er ook nog bij zult krijgen! Niet veel pijn zult hebben etc. Het is allemaal soms zo ononeerlijk!
Ik hoop dat je net als ik veel steun zult ervaren op dit forum. Gebruik hem zoals jij het wilt, je hoeft niet op iedereen te reageren wanneer je alleen de behoefte hebt om je verhaal kwijt te willen is dit natuurlijk ook oke.
We weten ongeveer hoe je je nu voelt! En zijn er om je helpen dit een plekje te kunnen geven!

Liefs Ineke
 
Terug
Bovenaan