Hoi Patricia,
Wat erg dat je dit mee moet maken! Wat zullen jullie hier een verdriet van hebben. Komt er een kindje, en dan mag je er maar zo kort van genieten. Helaas weet ik wat het is, want het is mij inmiddels 2 keer overkomen.
Schaam je er vooral niet voor dat je een curetage laat doen als het niet vanzelf komt! Ieder beleeft het op zijn eigen manier, en gaat er op zijn eigen manier mee om. De eerste keer heb ik 2 weken gewacht, en daarna voor een curetage gekozen. De tweede keer wist ik zeker dat ik niet nog een keer zo lang wilde wachten. Toen zeker was dat het niet goed was, heb ik de volgende dag een curetage ondergaan. Ik wist immers wat er ging gebeuren, en heb de curetage niet als vervelend ervaren. In het ziekenhuis was iedereen erg aardig. Ik had een kamertje voor mezelf ,en mijn man mocht lang blijven en vlot na de curetage weer bij mij komen. Misschien was het uiteindelijk vanzelf ook wel gekomen, maar daar wilde ik niet op wachten. Het enige wat ik wel moeilijk vond is dat als je uit de narcose bijkomt het besef er direct is dat het zwanger zijn echt over is. Dat zal ook wel zijn als je het "gewoon" verliest, maar dan heb je het waarschijnlijk gezien. Nu niet. Wat ik wel weer prettig vond is dat het onderzocht is. Gelukkig geen rare dingen, maar 2X domme pech. (al heel vroeg misgegaan)
Maar het blijft moeilijk. Zeker als je om je heen steeds meer zwangeren ziet.
Ik wens jullie heel veel sterkte. En schaam je niet voor je keuze! Het is jullie keuze, en als jullie er achter staan is het voor jullie de goede. En als je je verhaal nog eens kwijt wilt, kom dan gerust naar het forum. We zijn er voor je!
Groetjes, Kat
Wat erg dat je dit mee moet maken! Wat zullen jullie hier een verdriet van hebben. Komt er een kindje, en dan mag je er maar zo kort van genieten. Helaas weet ik wat het is, want het is mij inmiddels 2 keer overkomen.
Schaam je er vooral niet voor dat je een curetage laat doen als het niet vanzelf komt! Ieder beleeft het op zijn eigen manier, en gaat er op zijn eigen manier mee om. De eerste keer heb ik 2 weken gewacht, en daarna voor een curetage gekozen. De tweede keer wist ik zeker dat ik niet nog een keer zo lang wilde wachten. Toen zeker was dat het niet goed was, heb ik de volgende dag een curetage ondergaan. Ik wist immers wat er ging gebeuren, en heb de curetage niet als vervelend ervaren. In het ziekenhuis was iedereen erg aardig. Ik had een kamertje voor mezelf ,en mijn man mocht lang blijven en vlot na de curetage weer bij mij komen. Misschien was het uiteindelijk vanzelf ook wel gekomen, maar daar wilde ik niet op wachten. Het enige wat ik wel moeilijk vond is dat als je uit de narcose bijkomt het besef er direct is dat het zwanger zijn echt over is. Dat zal ook wel zijn als je het "gewoon" verliest, maar dan heb je het waarschijnlijk gezien. Nu niet. Wat ik wel weer prettig vond is dat het onderzocht is. Gelukkig geen rare dingen, maar 2X domme pech. (al heel vroeg misgegaan)
Maar het blijft moeilijk. Zeker als je om je heen steeds meer zwangeren ziet.
Ik wens jullie heel veel sterkte. En schaam je niet voor je keuze! Het is jullie keuze, en als jullie er achter staan is het voor jullie de goede. En als je je verhaal nog eens kwijt wilt, kom dan gerust naar het forum. We zijn er voor je!
Groetjes, Kat