weer een stapje verder met sophie

Als ik zo je verhaal lees doe jij er alles aan om het beste voor Sophie te doen! Dat vind ik heel knap. Het moet best moelijk zijn (ook omdat je er grotendeels allen voor staat) om te zien dat je kindje anders is. Je gaat toch vergelijken met andere kinderen op het kdv. Aan het eind van het traject weet je wel wat er met Sophie is, en dat is het belangrijkste.

Veel sterkte!
 
Hoi Tobi

Moeilijk hoor. Je hoort natuurlijk wel eens over autisme en dat is altijd ver van je bed. Als het dan zo dicht bij je komt klinkt het afschuwelijk. Dit wil je niet bij je kind.

Ik werk met autistische kinderen.
Wij hebben dossiers van alle kinderen met info over hun diagnoses enz.
Als er een nieuw kind/jongere bij ons komt luister ik altijd naar de ouders hun verhaal. Ik vraag zoveel mogelijk informatie over hun kind aan hun. Zij houden van het kind en ik wil graag horen wat belangrijk is voor het kind.
Het dossier ligt er...ik kijk er altijd pas in na een aantal weken (of als het echt eerder nodig is, natuurlijk eerder)
Ik wil namelijk het kind eerst leren kennen en dat is gewoon het kind zoals hij is, de stoornis zit gerust in mijn achterhoofd, maar ieder kind blijft uniek.


Denk dat dat voor jou ook belangrijk is.
Stel dat je meisje een autistisch verwachte stoornis heeft....ze is gewoon sophie die een autistische stoornis heeft, het is niet autistische Sophie ....ze is net als voordat de onderzoeken kwamen....alleen kun je haar omgeving zo inrichten dat zij zich ook zichzelf kan zijn en daarin kan ontwikkelen.

Het is echt niet makkelijk om te horen dat je kind anders is, maar het geeft je wel handvatten om haar zo goed mogelijk te begeleiden in haar ontwikkeling.
Het gaat je zeker lukken, heb daar vertrouwen in.

Autisme is gerust niet makkelijk, maar met goede hulp leer je er goed mee omgaan.
Hou van haar zoals ze is, maar dat doe je al verschrikkelijk veel gelukkig

Succes en probeer vertrouwen te hebben.
Pascal
 
Nou meissie, je doet het zo goed!!!
En ik vind het hartstikke knap dat je er over kan schrijven. En al denk je over een paar jaar, wat was ik toch (over)bezorgd... dan kan je tenminste nooit jezelf verwijten dat je er niet alles aan gedaan hebt. Veel sterkte dinsdag en liefs.
 
Lieve Tobi,

Twijfel niet aan jezelf als moeder, je doet het prima. Natuurlijk wil je het beste voor je kind, wie niet. Het is juist heel dapper dat je aan de bel trekt omdat je ziet dat je meisje een beetje anders reageerd.

Mijn buurmeisje heeft ook een authistische stornis. Ze zat eerst ook op een normaal KDV, dit was echt te veel voor haar. Daarna is ze naar een speciaal KDV gegaan, dit ging meen ik beter. En nu zit ze op een speciale basisschool en ze gaat echt met sprongen vooruit. Voor haar ouders was het ook moeilijk, vooral haar vader lijkt het soms niet te willen accepteren.
Als jij Sophie accepteerd zoals ze is dan ben je al zo ver. Jouw meisje is jouw meisje met haar eigen karakter en jij weet hoe ze is.

Je doet het super en je mag trots zijn op haar en jezelf! Jullie doen het toch maar even. Heel veel sterkte dinsdag, je krijgt vast dingen te horen die even de tijd nodig hebben om te laten bezinken. Neem daarna pas beslissingen.

Liefs Nanda
 
hoi tobi

je hebt het beste voor met sophie. en je kunt maar beter aan de bel trekken. dan heb je er alles aan gedaan om je meisje te helpen. als er niks mis zou zijn zouden ze dat ook wel zeggen hoor.

merk he tzelf met iris heb zelf geregeld dat ze fysio krijgt en dat ze nu logopedie heeft. vroeg me zelf ook af of ik niet overdreef. maar de fysio heeft me op mijn hart gedrukt dat er wel degelijk iets is met iris en ze dus fysio en logo nodig heeft.

hopelijk hebben jullie snel een diagnose en kunnen jullie haar goed gaan begeleiden.
 
Terug
Bovenaan