Na twee miskramen (missed abortions) ben ik bevallen van een gezonde zoon van inmiddels anderhalf. Heel graag wilden we nog een kindje. Afgelopen mei was ik weer in verwachting. Omdat het met mn zoon goed was gegaan, had ik goede hoop, maar helaas.... weer bleek bij de echo dat het gestopt was met groeien bij 7 weken. Na afwachten, een curretage en 1 menstruatie ben ik weer zwanger! Net getest. Maar de onzekerheid slaat toe. Als ik aan de eerste echo denk, ga ik al bijna hyperventileren. Ik probeer positief te zijn, maar het is zo moeilijk om niet te weten of het goed is en te weten dat je er zelf ook geen invloed op hebt. Herkennen jullie dit ook?