weet niet wat het is!

[ANONYMOUS_USERNAME]

Hier ook zo'n fase dat ze heel slecht slaapt, terwijl ze vanaf 8 weken eignelijk al de nacht doorsliep. Nu ineens niet mee. Ze wordt vaak huilend wakker. Ik denk dat ze in de fase van verlatingsangst komt, en dan werkt laten huilen denk ik averechts. Jodi slaapt nog bij ons in bed (of eigenlijk in haar ledikantje wat tegen ons bed aan staat), dus ik hoef er niet echt uit gelukkig. Ik vind het wel heel belangrijk dat ze weet dat wij er zijn als ze zo huilt. Deze tijd is de tijd die zo enorm belangrijk is voor hun hechting, en ik zou ze niet willen laten huilen in de hoop dat ze weer in slaap valt, als dat ten koste gaat van een veilig gevoel bij mijn kind.

En ach, ik weet dat het ook wel weer overgaat. En dat je eigen houding inderdaad veel uitmaakt: als je ervan uit gaat dat je een paar keer op moet is het lang niet zo erg als dat je ervan uit gaat dat je door kunt slapen

Gr. Ellen

 

[ANONYMOUS_USERNAME]

Hoi,

Myrthe heeft het inderdaad als ze een drukke dag heeft gehad. Ik heb vannacht weer op gezeten en ik moet eerlijk zeggen ik kon het vannacht niet opbrengen. Werd er aardig chago door.
Nu heb ik barstende hoofdpijn, maar dat zal vanzelf wel weer overgaan. Het ergst is nog dat ze het gezellig vind!
En ik doe echt niets. Ik hou haar stevig vast, kijk haar niet aan, geen licht op haar kamer en praat niet eens tegen haar. Maar als ze kon zou ze zo een kopje thee voor me zetten en ff gezellig gaan babbelen. Want ze ligt echt te lachen! En als ik haar laat liggen of haar terug legt omdat ik geen feestje wil 's nachts dan is het krijsen en dat vind ik dan ook zielig. En ze kalmeert er ook niet van. Ik heb het weleens geprobeerd maar ze werd er echt overstuur van en toen was ik nog verder van huis.
Dus zit ik soms wel 1,5u totdat ze doorheeft dat ze toch wel moet slapen en dan kan ik ook weer naar bed.
Pfffff.......

Liefs Reneke