weghalen of niet???...

Ha Moon, Leuk dat je nog hebt gereageerd. Het is wel goed om het hem te laten lezen. Natuurlijk zijn jullie jong, maar dat heeft ook veel voordelen! Zelf ben ik ook jong 23 en ik verwacht al ons 2e kindje, maar wij genieten er samen enorm van.
Je vriend moet zich ook realiseren dat het met name nog meer voor de vrouw, echt niet zomaar iets is: abortus! Sommige zeggen: ach het is nog maar een boontje maar dat is beslist niet waar. Het is al een leventje... van jullie samen! En ik weet zeker dat jullie samen heel veel van dit kindje zullen gaan houden. Ook moet je je realiseren dat veel vrouwen na een abortus met psychische problemen gaan kampen, maar daar wordt in de abortuskliniek niet over gepraat!
Jij zelf geeft al aan dat je het kindje graag wilt houden: ook daar moet je vriend naar luisteren, en als hij werkelijk van jou houdt wil hij dat reizen ook wel uitstellen...

Ik hoop dat jullie er samen uitkomen...en het kindje zullen houden.
 
HEY HEY

jeetje moeilijke situatie. ik ben zelf 21 mijn aanstaande man wordt dit jaar 23 en deze zwangerschap was ook een echte verassing niet gepland dus. maaaaar zeeeeeeer welkom ben nu ruim 20 weken zwanger en we zijn er erg blij mee. tuurlijk is het even schrikken en denk je ohhh jee wat nu.

maar meid denk aub heel goed na ik lees uit je berichtje dat je al van het kindje houd. zorg ervoor dat je van je keus geen spijt krijgt je kan het niet meer terug draaien hoor. echt denk er over na. het is jullie kind wat gewoon leeft in jou buik. denk echt na. succes meid

liefs linda 20 weken 2 dagen
 
Hai Moon!

Tja, als ik jou zo hoor ben jij al helemaal weg van je hummeltje, en dat kan ik me heel goed voorstellen. Ik ben bijna 19, mijn vriend is 24, en we zijn nu ongepland, maar wel gewenst zwanger. Mijn vriend moest ook even slikken toen hij het nieuws hoorde, maar is er nu ontzettend blij mee, en voornamelijk erg bezorgd om mij en ons kruimeltje.

Ik ben zelf tegen abortus. Niet dat ik vind dat anderen de keuze niet moeten hebben, maar ik zou het zelf nooit doen (tenzij er een extreme omstandigheid is). Ik heb eigenlijk zoiets van: Je bent zwanger, dat had je waarschijnlijk kunnen voorkomen. Als je het echt niet had gewild (dit geld vnl voor je vriend) dan had je betere voorzorgsmaatregelen moeten nemen.

Zoals mijn vriend zegt: If you can't stand the heat, get out of the kitchen..

Als ik jou was zou ik echt goed met je vriend gaan praten en hem duidelijk maken dat het wel goed komt. Uiteraard zullen er veel veranderingen zijn. Ik zal bijvoorbeeld niet meer kunnen gaan studeren. Maar zo'n hummeltje maakt dat allemaal goed. Het is je eigen vlees en bloed, het leeft, dat kan je toch niet zomaar in de steek laten?

Ik wens je heel veel succes, en als je wil praten dan hoor ik je wel op ratterytph@hotmail.com

Lenneke

PS. Als je decembermama zal worden, kijk dan eens op het decembermama forum op deze lijst... Veel meiden allemaal in hetzelfde stadium waar je zeker steun aan zult hebben.
 
Helemaal niet moeilijk, zoals anoniem hierboven zegt, je keuze is al gemaakt.

Jij wilt het kindje graag en dan moet je het gewoon houden. Een kindje is een wondertje en dat is helaas niet voor iedereen weggelegd. Hou het gewoon lekker en wie weet draait je vriend straks wel bij, en als niet dan red je het ook in je eentje met je kindje wel. Lijkt me in ieder geval gemakkelijker dan leven met je vriend maar weten dat je een keuze hebt gemaakt die je eigenlijk niet wilde maken.
heel veel sterkte.

groetjes, Jane
 
beste moon, ik zou je willen zeggen; doe het niet! ik heb zelf eens een abortus gehad...ik wou het niet maar zag geen ander uitweg en ik heb er erg veel spijt van gehad. mocht je het onverhoopt toch alleen moeten opvoeden dan wordt het ook wel groot. maar ik weet zeker dat je mannetje wel anders gaat denken. ik wens jou maar zeker ook je mannetje heel veel succes voor n maar ook voor "later" groetjes van mj
 
Lieve Moon,

Wat een moeilijke situatie zeg. Ik kan je eigenlijk geen ander advies geven dan dit: volg je gevoel! Praat met je vriend over je gevoels voor hem en jullie ongeboren kindje. Vraag hem ook naar zijn gevoelens, is het enkel het feit dat hij met jou wil reizen of zit er misschien meer bij hem dwars? Reizen kan (afhankelijk van het soort reizen dat je wilt maken natuurlijk, maanden van huis in onherbergzaam gebied of misschien een paar weken naar campings of hotels in het buitenland?) soms heel goed met een klein kindje. Zij passen zich vaak heel goed aan aan andere omstandigheden. Waarschijnlijk beter dan je dat zelf kunt. Verder is het volgens mij zo dat je vreselijke spijt krijgt van een abortus, maar dat heb ik zelf niet meegemaakt. Ik ben nu 24 en mijn man 25 en we kregen ons kindje 3 maanden geleden. Voor ons kwam het wel "gepland" zoals ze dat dan noemen,maar eerder dan verwacht. (was al na 2 maanden zwanger). Ik denk dat het ouderschap ook een rol is waarin je groeit. Wij waren weliswaar van de ene op de andere dag papa en mama, maar het gevoel dat ook echt te zijn kwam later pas. Ook mijn man, die van te voren niet echt een beeld had van zichzelf als papa, is nu een echte papa voor onze zoon en geeft zielsveel om hem. Voor de geboorte was dat toch veel minder omdat een man nu eenmaal niet het kindje draagt en er dus niet zoals jij nu al een band mee heeft. Bij veel vaders komt dat echt pas na de geboorte. Ik hoop dat je begrijpt wat ik met mijn verhaal wil zeggen en dat je vriend jullie kindje en jou een kans wil geven in deze moeilijke situatie.

Sterkte meid.

Groetjes Patricia
mv Justin, 3 maanden
 
Kijk in je hart dan is jouw keuze al gemaakt,met een kindje kun je ook heel goed reizen ben zelf 2 jaar terug naar Amerika geweest(9,5 en 4 uur vliegen)Onze dochter werd die dag 1 jaar,vliegen ging goed en `t rondreizen ook(L.A.,Vegas,Grand Canyon)Zelf ben ik bijna 42 en had achteraf gezien liever jong kinderen gehad dan kun je nog zelf nog veel(met of zonder je kinderen)doen als de kinderen al op 'eigen benen staan'.Er zitten heel veel voordelen aan.Maar het belangrijkste is LAAT JE HART SPREKEN!! Je krijgt spijt als je het weg laat halen als je het zelf niet wilt,`t is geestelijk `n enorme ingreep!
S.
 
Terug
Bovenaan