Weinig begrip man

Oh ze vinden dat je je aanstelt en erover praten werkt niet? Sterke meid, gooi er maar dik een schepje bovenop. Kots over hem heen of in zijn favoriete schoenen. Wie niet horen wil, moet voelen. Ik zou hem volledig negeren voor een dag of 2, langer als je dat volhoudt. Dan gaat ie toch lekker bij zijn mammie op schoot eten? 
 
Pfoeeee wat rot voor je zeg.
Ik was denk ik helemaal uit mn plaat geschoten als mijn partner of schoonmoeder dit tegen mij had gezegd toen ik de eerste weken zo misselijk was. Wat een kortzichtigheid zeg.. om over die ‘traditionele rolverdeling’ nog maar te zwijgen…
Het lijkt mij ontzettend lastig om in jouw situatie te staan.
Helaas blijft er altijd van wie dan ook wel ‘onbegrip’ omdat zij de situatie niet kent óf nooit heeft meegemaakt. Zo zijn er meer zwangerschapsymptomen… Heel naar!
Sommige vrouwen hebben gewoon een bijna ‘probleem/symptoomloze’ zwangerschap en sommige hiervan projecteren dan hun situatie óf ‘de partner van’ op de zwangerschap van iemand anders, vaak vanuit ‘onwetendheid’ (onterecht natuurlijk..).

Probeer het gesprek aan te gaan en laat desnoods wat informatie op internet hierover lezen aan je partner..?
 
Het eerste wat ik denk “als zijn moeder nooit misselijk is geweest gaat hij toch lekker daar eten”

Maargoed dit kan natuurlijk niet. Wellicht kun je voorstellen om een taak in huis te ruilen waar je niet misselijk van wordt. Hij kookt en jij doet iets anders wat hij normaal doet. Daarnaast zou je kunnen zeggen, wie kookt die bepaalt. Je “ kookt” vanaf nu alleen nog maar eten dat jij qua geur verdraagt of hij eet elke dag iets uit de magnetron. Misselijkheid tijdens de zwangerschap is heel naar en dat is sommige mensen helaas niet aan hun verstand te peuteren.

Mocht hij nou echt tegen het koken opzien, wellicht kun je alvast het snijwerk doen en het evt opzetten zodat hij het alleen af hoeft te maken.
 
Vind het zo naar voor je dat je dit mee moet maken. Ik ben zelf tot 24/26 weken ziek geweest en ik heb ook met zulke dingen te maken gehad. Gelukkig absoluut niet vanuit mijn partner. Maar zo enorm ziek zijn is al zo eenzaam en als je dan ook nog niet gesteund wordt is helemaal verschrikkelijk.
Wat jij voelt en ervaart is waar en niemand mag je vertellen dat dat niet zo is.
Heel veel sterkte en hou vol!
 
Vreselijk! Slaat nergens op. Ik ben ook helemaal niet misselijk geweest en weet dat ik daar veel geluk mee heb gehad maar zegt niks over de sooet vrouwen van nu en vroeger. Je schoonmoeder heeft toen ook gewoon geluk gehad en blijkbaar zeer weinig empathie voor jou. Jammer dat je man nog zo beïnvloed wordt door zijn moeder. Hij ziet toch ook dat je elke keermoet overgeven? Dan kan je toch niet faken!?!
 
Jeetje wat stom! Zwanger zijn is gewoon totaal anders voor elke vrouw, de één heeft energie voor 2 en de ander is gewoon zo ziek als een hond... Wat een onzin om te zeggen, 'ik was oké tijdens mijn zwangerschap dus als jij je niet goed voelt is dat onzin'. Wat een bullshit.
En trouwens hier ook hoor, schoonouders snappen er niks van, vertel gewoon het meeste niet van hoe ik me daadwerkelijk voel? En mijn partner is soms ook een kopie van zijn ouders dus het is ook goed hier om af en toe erbij stil te staan en te beseffen dat ze echt ongelijk hebben.
Gewoon lief voor jezelf zijn en je grenzen blijven aangeven. En je partner hoort begripvol te zijn.. Hoop dat het bijtrekt voor je?
 
[quote quote=10507772]Scuuuuusse me?! Wtf hee, dat hoefde mijn man niet te flikken hoor. 
Mijn moeder was ook nooit misselijk met beide zwangerschappen. Zegt niks over dat ik wel voortdurend boven de wc hing. En ook tegenwoordig zijn er zwangeren die niet tot weinig misselijk zijn. 
Overigens vind ik zwangerschap niet eens zo'n topic binnen de hele discussie over of het jouw rol is om in de keuken te staan. Als hij eten wil dan kan ie zelf ook koken zeg. [/quote]Ik ben het helemaal met Lewis eens. Ik was opgestaan en naar huis gegaan. Rot op zeg, wat een schande :(.
Laat je alsjeblieft niets aanpraten en ik hoop dat je misselijkheid snel wegtrekt.
Ik kan er al zo niet tegen als anderen denken te weten hoe je je voelt of moet voelen. En een man weet in dit opzicht al helemaal niet waar hij het over heeft.
Ik kan hier zo boos en tegelijk verdrietig van worden.
Dikke knuffel aan jou!
 
Wow dat is niet lief van hun, snap niet waarom ze jouw niet begrijpen niet alle zwangeren zijn het zelfde.

Tijdens mijn eerste zwangerschap gaf ik 6 maanden lang over. Ik kon niks eten en drinken koken deed ik niet meer wc geur koelkast geur. Van alle geuren en eten gaf ik al over….
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan