Wel of geen Combinatietest (en vervolgtesten)?

A

ANONYMOUS_USERNAME

Hoi Allemaal,

Ik ben zwanger van de tweede, nu 11 weken. Toen ik zwanger was van de eerste (ons zoontje Leon) was ik ook af en toe op het forum te vinden.

Toen was ik nog niet boven de 'magische' leeftijdgrens 36, nu wel. Ik ben in december 37 jaar geworden en nu wordt de vraag of we wel/ geen combinatietest (en eventuele vervolgtesten) willen laten doen, serieus gesteld. En ik heb er inmiddels veel over gelezen, we denken er samen over, maar ik weet echt niet wat we moeten doen.

Zijn er moeders of aanstaande moeders hier op het forum die met dezelfde vraag worstelen of worstelden? En wat hebben jullie uiteidnelijk gedaan?

De kans op een kindje met Down Syndroom is bij vrouwen boven de 36 1:350. Dat is niet zo heel veel, vind ik. Wel een hogere kans dan bij vrouwen die veel jonger zijn natuurlijk. Daarnaast, als je dus een 'slechte' uitslag krijgt bij de combinatietest (zeg: 1:210 ofzo of eronder nog) dan moet je dus gaan nadenken over vlokkentest en/ of vruchtwaterpunctie. Alleen... de kans op een miskraam door de vlokkentest is 1:200 en de kans op een miskraam door een vruchtwaterpunctie 1:300... Dus stel je hebt een uitslag van 1:210, zoals ik schreef, dan is de kans op een miskraam door de volgende test groter dan de kans op een kind met Down Syndroom...

Dat vind ik nogal wat.

En dan daarnaast.... wat te doen als blijkt dat je echt een kindje met Down Syndroom verwacht na het doen van  al die testen (alleen de combinatietest is kansberekening, de rest niet). Na een negatieve 20 weken echo je kind weg laten halen? Wat een vreselijke beslissing. En wat een moeilijke afwegingen....

Ik zou graag van jullie een reactie willen! Wij moeten echt op een gegeven een knoop doorhakken, want voor de combinatietest moet het bloedonderzoek ongeveer nu of volgende week wel gebeuren.

Sommige mensen slaan een combinatietest over omdat het een kansbereking blijft, die helemaal geen uitsluitsel geef maar wel potentieel veel stress en verdriet oplevert, niet echt bevorderlijk voor een zwangerschap. Maar een vlokkentest is dus weer eng vanwege die kans op een miskraam...

Groetjes, Sara
 
Hoi,

Ikzelf heb deze magische grens nog niet mogen overschrijden (29 en zwanger van de eerste), maar ik begrijp heel goed je angsten en onzekerheden!
Wij hebben zelf gekozen om alleen de 20 weken echo te doen met een aantal redenen:

- een kindje met down, kan heel gelukkig zijn en ook zijn er genoeg regelingen waardoor je als ouder van een kindje met down heel goed geholpen wordt!
- kansberekening vind ik een angstiger idee, stel dat je besluit om verder te gaan testen en je krijgt een miskraam terwijl je kindje volledig gezond was, ik denk dat daarmee leren leven een veel grotere opgave zal zijn dan een leven met een kindje met down.
- en dan, stel dat het goed gaat en uit de testen blijkt dat het down heeft, ze kunnen nooit zien in welke mate het dan is en heeft zo'n kindje minder recht op een leuk en gelukkig leven omdat het niet helemaal "goed" is??

De 20 weken echo hebben wij wel uitvoerig gedaan, maar niet vanwege de nekplooimeting, maar vanwege het feit dat mijn man een hazelip heeft en als ons kindje het zou hebben, zou ik dat wel graag van te voren weten, zodat je niet teveel schrikt als je je kindje niet gelijk vast mag houden na de bevalling.

Goed ik weet dat het niet echt een antwoord is op je vraag, maar toch hoop ik dat je wel iets aan mijn verhaal hebt!

Ik wens je in ieder geval veel sterkte met je besluit! Als je echt met veel vragen zit, kan je vk ook nog een hoop beantwoorden voor je! Praat ook met je partner over je angsten, vaak hebben mannen toch een heel andere kijk op bepaalde dingen, die je misschien toch wel kan geruststellen!

Succes!
groetjes
Saskia
 
Ons werd deze vraag ook gesteld.
Omdat ik nog niet 'de' grens heb behaald hebben wij nee gezegd. Wordt over 1,5 week 34 en ben de 27ste uitgerekend.

Wij hebben ook geen risico factoren in onze families zitten.

Bij de 20 weken echo heeft ze goed gekeken niet om bovenstaande maar omdat wij wilde weten of het een meisje of jongen was en om alles te checken waar ze ook op checken als je 20 jaar bent: vocht in de hersens, de bloedvaten in de navelstreng, of alle ledematen er aan zitten ed.

De keuze is heel persoonlijk, wat vind je zelf? Wat vind je partner ervan? Hoe staan jullie er tegenover? En zo ja als het kindje gehandicapt te wereld komt wat dan? Houd je dan minder van hem of haar?

En bij 20 weken is het al een mens dus om dan te beslissen we halen het weg is in mijn ogen moord. Maar daar heeft ieder zijn mening over.

Ik hoop dat je hier wat aan hebt.

succes !
 
Hoi Sara,

Dit is een persoonlijke keuze die jullie zullen moeten maken. Wellicht helpen beweegredenen voor anderen het maken van een keuze, maar het is en blijft jullie keuze.
Ik ben nu 38 en 35 weken zwanger van ons derde kind. Ons jongste kind is 2 jaar geleden overleden aan de gevolgen van kanker. Na verloop van tijd kregen we weer een kinderwens. En voor ons heeft vanaf dag 1 vast gestaan dat we gingen voor een vlokkentest. Een combinatietest is een kansberekening. Nou onze zoon had 60% kans op overleven en heeft het dus niet gered. En een vruchtwaterpunctie vonden we te laat in de zwangerschap. Het risico op een miskraam door de test (1 op 250) hebben we voor lief genomen. Van tevoren hadden we ook besloten dat we bij een slechte uitslag de zwangerschap zouden afbreken. Hoewel we als geen ander weten dat het leven niet met garanties komt, zagen we het niet zitten om op voorhand al te weten dat je een kind krijgt dat medische zorg nodig zal hebben. We hebben genoeg ziekenhuis gezien. En we hebben ook gekeken naar onze oudste, hij heeft genoeg meegemaakt. Uiteraard kan er toch wat mis zijn wat niet uit de test is gekomen, of gaat er nog wat fout waardoor ons kindje wat mankeert, maar dat hoort voor ons weer bij de gewone risico's van het leven en dat hele kleine stukje waar de vlokkentest uitsluitsel over kon geven hadden we graag zelf in handen.
Maar zoals ik zei, deze keus is voor iedereen anders. En kom je er niet uit, praat er over met de vk of een andere neutrale partij. Begin wel pas aan een test als je weet wat je met een slechte uitslag gaat doen. Nu kan je nog helder denken en dat wordt anders een stuk moeilijker denk ik.

Veel succes met het nemen van jullie keuze.

groetjes, keesje
 
Toen ik zwanger was van de 1e kregen alleen vrouwen van boven de 36 het aangeboden en heb ik er geen minuut over nagedacht, want ik was nog lang geen 36 en dus was het niet nodig.
Toen ik zwanger was van de 2e kreeg iedereen het aangeboden. Wij hebben er voor gekozen om het niet te laten doen. De vervolgtesten vonden wij te veel risico geven en een combinatie test alleen is maar een kansberekening.
Veel succes met jullie keuze!

Inmiddels heb ik 2 gezonde dochters
 
Hallo,

Ik ben 39 jaar en zwanger van ons eerste kindje.
Inmiddels ben   ik al 29 weken zwanger.
Wij hebben de testen niet gedaan, want een kindje met het syndroom van down is voor ons geen reden om de zwangerschap af te breken.
En het is een kans berekening, zekerheid heb je nooit.
Wel hebben we een 20 weken echo gedaan, en die was goed.
Wij hebben altijd gezegd, mocht het kindje zwaar gehandicapt zijn, dan breken we de zwangerschap af.
Maar als wij met de   20 weken te horen hadden gekregen dat het kindje zwaar gehandicapt is.
Ik denk niet dat het dan zo`n makelijk keus zou zijn.
Maar gelukkig hoeven wij er niet over na te denken.

 
Ben zelf nog wat jonger (28), maar we hebben er uiteindelijk voor gekozen om geen combinatietest te doen. Eigenlijk omdat het toch maar kansberekening blijft. De kans blijft bestaan dat je bij een goede uitslag alsnog een kindje met Down krijgt. Daarnaast kan je kindje nog talloze andere afwijkingen hebben of oplopen die niet op te sporen zijn.

De 20 weken echo laten we zeker wel doen. Voor het zelfde geldt heeft je kindje een afwijking die meteen na de geboorte behandeld moet worden. Dat weet ik liever op voorhand, zodat ik op de juiste plaats kan bevallen. En in het allerergste geval (zeer zwaar gehandicapt, niet levensvatbaar) zouden we nog kunnen overwegen om de zwangerschap af te breken.
 
Hallo!

Hier hetzelfde verhaal. Ik ben ook jonger, ik zal net 30 zijn als de kleine geboren wordt.

Wij hebben bij onze eerste en nu ook besloten om geen testen te doen. We hebben bij de eerste wel voor een 20 weken echo gekozen en deze was nu standaard natuurlijk. Meer omdat eventuele lichamelijk afwijkingen dan direct na de bevalling verholpen konden worden e.d. (is in onze omgeving een paar keer voorgekomen, wel handig als je dan al in het ziekenhuis bent met een medisch team om je kindje op te vangen)

Verder geen testen, wij vinden  een kansberekening te vaag en ik denk niet dat wij een Down kindje zouden weghalen. Dat is natuurlijk voor jou de allerbelangrijkste vraag: wil je een kindje met Down houden of niet? Natuurlijk is het  wel een moeilijke beslissing  als een vlokkentest / punctie echt aantoont dat het kindje Down heeft dan in dit stadium een beslissing maken. Maar als je het niet wilt weghalen, kun je jezelf de moeite en het risico besparen van de testen e.d.

Ik ben zelf van mening dat een kind nog zoveel afwijkingen / handicaps kan hebben die je niet kunt kansberkenen, testen of zien op een echo. Zekerheid heb je wat dat betreft toch nooit. Tenzij het kindje geen overlevingskansen heeft, zou ik waarschijnlijk niet voor kiezen om het kindje te aborteren. Maar dat is natuurlijk persoonlijk.

Heel veel sterkte met je keuze!

Groetjes, Marisa



 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan