wel of geen combinatietest

Hallo allemaal! Mijn allereerste berichtje op een forum. Ik ben nu in mijn achtste week van mijn eerste zwangerschap. Mijn man en ik zitten nu op een punt waar we moeten beslissen of we wel of geen combinatietest willen doen. In eerste instantie wilde mijn man dit wel en ik absoluut niet. Na een lang gesprek was hij het met mij eens en vond hij het ook niet nodig. Echter, nu ben ik zelf gaan twijfelen. Ik zou het fijn vinden om van jullie te horen hoe jullie met dit keuze moment zijn omgegaan. En wat jullie ervaringen waren met wel of geen combinatietest. In onze omgeving weet nog niemand van onze zwangerschap, wat we nog graag zo eventjes willen houden. Helaas betekent dit ook dat ik er niet over kan praten in mijn omgeving.alvast bedankt! Groetjes Wies
 
Bestr Wies,
Van harte gefeliciteerd met jullie zwangerschap. Een 1e kindje is altijd bijzonder. Ik ben momenteel zwanger van m'n 2e kindje en wij kiezen wel voor een combinatietest.
Ik ben pas 30 en m'n partner 32. Bij m'n 1e zwangerschap heb ik geen combinatie test gedaan omdat ik toen 26 jaar was en het niet nodig vond. Nu denk ik er anders over,ben toch 4 jaar verder.
Mijn verloskundige zei, als je niet voor een combinatietest kiest, dan accepteer je al,dat het kindje eventueel met een syndroom geboren kan worden. Ik vond dat ze daar wel heel eerlijk over was. Misschien kan je hierover nadenken en toch nog eens bespreken met je partner. Maar wacht niet te lang.
Van de week hebben ze bij mij bloedgeprikt en over 2 weken krijg ik de nekplooi meting. Blijft spannend allemaal. Succes met de juiste keuze maken,hopelijk heeft mijn advies een beetje geholpen. Vivian
 
Die beslissing moet je zelf nemen. Maar denk vooral na over de feiten: Zit er wat in onze familie? Jullie leeftijd, leveren die al risico's? Wil je het weten en waarom?

Bij ons zaten handicaps in de familie. Daarom hebben wij uitgebreid onderzoek laten doen bij een klinisch genetisch centrum. (meestal bij een academisch ziekenhuis te vinden) Daaruit kwam dat een kindje van ons samen KANS had op diverse handicaps. Ondanks het risico werden we toch zwanger. Van te voren goed overlegt samen en met de VK en gyn welke testen gedaan zouden worden en hoe te handelen bij eventuele problemen. De gyn en de artsen van het klinisch genetisch centrum vertelden dat zelfs na alle mogelijke onderzoeken er nog steeds dingen waren die ze vanaf de buitenkant (echo), met een vruchtwater of vlokkentest en via bloedtesten NIET kunnen opsporen. Denk hierbij aan doofheid, blindheid, geestelijke beperking, etc. Uit alle testen bleek dat ons kindje "gezond" was. 2 Jaar na de geboorte werd echter epilepsie geconstateerd en vrij recent autisme. Al deze dingen waren NIET als mogelijk probleem gegeven door de onderzoeken van het klinisch genetisch centrum. Het is gewoon domme pech. Maar ons kind is ons niet minder dierbaar! We houden zielsveel van hem.

Ik wil met mijn verhaal niemand bang maken. Ik wil alleen aangeven dat je, ondanks alle testen, niet alles uit kunt sluiten. Wél de wat duidelijkere en ingrijpende handicaps. Door de testen kun je je beter voorbereiden op de problemen die een kind KAN hebben. Soms moet er zelfs een moeilijk besluit genomen worden. Dát zijn de dingen die je ook moet meewegen in je besluit om al dan geen onderzoeken te laten doen. Wil je alles weten? Ben je eventueel bereid moeilijke beslissingen te maken? Ik ben nog altijd blij dat we voordat we überhaupt zwanger waren al onderzoek hebben laten doen. Zo hebben we weloverwogen een besluit kunnen maken. Toen we eenmaal zwanger waren wisten we welke onderzoeken voor ons van toepassing waren én wat we zouden besluiten als er iets ernstigs gevonden was. We hebben gelukkig nooit voor het besluit gestaan...

Sterkte met het nemen van een beslissing! En ik wens je een heerlijke en onbezorgde zwangerschap!
 
Wat wij mee hebben laten nemen in onze beslissing bij de eerste was dat we geen risicogroep waren en een kindje welkom was. Ik vond nl syndroom van down niet zon erge handicap als je weet wat er allemaal mis kan gaan leek mij dat het minst erge. Nu we een gezonde zoon hebben en zwanger zijn van de tweede (nog geen risco groep) willen we het wel doen. Om de afweging te maken wat we ons gezin 'aandoen' met een gehandicapt kind. De andere syndroom afwijkingen zijn nl wel heftig en bij een down kindje zit ook vaak een hart afwijking.
Zou er idd goed samen over praten. Wat gaan jullie beslissen als er een kans uit komt dat het kindje gehandicapt is?
Succes en natuurlijk gefeliciteerd! Praat et nog eens met je vk over!
 
Bedankt alle drie voor jullie reacties. Ze hebben me zeker geholpen in de keuze die we moesten maken. Voordat we deze vraag kregen heb ik altijd al geweten dat ik deze test niet wilde doen, mits we in de risico groep zouden zitten. Ik werk zelf met kinderen met een handicap en zat in dezelfde gedachte gang als MissM. Mijn man reageerde echter dat hij alles wat getest kon worden, ook wil weten. Hoewel hij uiteindelijk zich wel kon vinden in mijn gedachtegang en die keuze ook prima vond, was ik zelf wel gaan twijfelen. Wat als je toch alvast op 1 ding kan voorbereiden? Of wat als we de test niet doen, een kindje met Down wordt geboren en mijn man mij kwalijk neemt dat we ons hier NIET op konden voorbereiden? Na jullie reacties ben ik weer teruggegaan naar mijn eerste keuze en dit ook met mijn man besproken. Ook waar ik bang voor zou zijn en hij heeft mij kunnen overtuigen dat dat niet zal gebeuren. UIteraard hopen we op een gezond kind, wie niet? Op dit moment zien we een heleboel ellende om ons heen wat betreft geboren en ongeboren kindjes. Hierdoor zijn we al op een hoop voorbereid voor zover dit überhaupt kan. Inmiddels is de afspraak gemaakt voor een "gewone" 12 weken echo. Spannend weer! Nogmaals bedankt voor jullie reacties en ook jullie wens ik een hele fijne zwangerschap toe!
 
Ook hier werd ons gevraagd of wij deze test wilden doen
Ik ben 35 jaar daarom werd het gevraagd, wij beiden hebben gezegd dat we dat niet wilden
Dit kindje is zo welkom en ja ook als het een handicap zou hebben maar dat kan altijd ook wanneer je de testen doet en er niets uit komt heb je nog geen zekerheid

Denk dat je voor jezelf moet afwegen waarom wel en waarom niet en wat jullie dan het belangrijkste vinden
 
Hoi,
Bij onze eerste heb ik ook een combi test laten doen (onder het mom van baat het niet dan schaad het niet) Ik was toen net 31. wat heb ik een spijt gehad!Het is namelijk een KANS berekening, dus stel dat de uitslag 1 op 1000 is, dan heb je nog de kans dat je dat ene kindje met down krijgt. dus het zegt eigenlijk niks. Wij hadden nl een uitslag van 1 op 70, wat heb ik gehuild en een hoop stress gehad zeg. wat volgde was een vruchtwaterpunctie, en dat is echt vreselijk, je ziet die dikke naald in de buurt van je kindje en dan daarna het lange wachten. (Stressen natuurlijk) uiteindelijk bleek er niks aan de hand te zijn. Onze dochter is inmiddels 5 en een supergezond en slim (kan al lezen) meisje!
Succes! en geniet vooral van je zwangerschap, voor je het weet zijn ze 5!
groetjesmama van twee
 
Terug
Bovenaan