Wel of geen derde

Hoi, 
Ik begrijp helemaal je gevoel. Ik heb 2 dochters, 1 van 4 jaar en de jongste is 4 maanden. Inderdaad het idee dat er geen klein mensje meer in je buik zal groeien is toch best een gek idee. Wij hebben nu ook steeds meer het ritme te pakken, waardoor ik denk van nou een derde zou nog best kunnen. Aan de andere kant wel het idee dat je dan nog een keer helemaal opnieuw begint. Ik zou zelf niet te lang willen wachten, des te eerder zijn we weer uit de luiers:)
Groetjes
 
Ha, je hoeft natuurlijk nu nog niet te beslissen.
Wij hadden de eerste twee relatief kort op elkaar en na 9 jaar nog een nakomertje (bewust) gekregen. Ik word 40 dus zit nu ook echt aan mijn leeftijdsgrens, maar 3 is echt goed nu (misschien bij jonger en groter huis net als hierboven nog wel voor een 4e gegaan, maar het is helemaal okee).
Ik heb na mijn 2e nooit definitief het gevoel gehad dat dat de laatste keer was. De deur heeft altijd op een kier gestaan voor een 3e. Toch merkte ik ook hoe fijn het was dat de oudsten hun zwemdiploma's hadden, zelfstandiger werden etc, dus twijfelde ik ook een beetje. Uiteindelijk toch besloten er nog een keer voor te gaan en het is weer heel leuk zo'n kleintje en nu voelt het ook compleet. Ik mis ook wel even wat tijd voor mezelf, maar tegelijkertijd kan ik met oudere kids ook makkelijk even alleen naar de winkel of een rondje hardlopen.
Je bent een stukje jonger. Misschien is je financiële situatie over een paar jaar anders.. je hebt nog tijd. En mijn ervaring is dat de tijd het wel zal aangeven.
 
Mijn wens was altijd om een groot gezin te hebben. Met mijn ex heb ik 2 dochters. Hij wilde geen 3e. Toch bleef 5 jaar lang de wens voor een 3e in mijn hoofd spoken. Ben nu 36 en zwanger van de 3e. Tussen de oudste zit 14 maanden. Tussen de jongste en de baby zit straks 6 jaar. Soms word ik wel bang en denk ik kan ik het nog wel, zorgen voor een baby. Maar aan de andere kant denk ik dat het mijn plaatje compleet maakt. Hierna laat ik me wel meteen steriliseren, want ben bang dat ik anders opeens nog aan een 4e ga denken en dat is niet praktisch, financieel zwaar, qua leeftijd meer risico, zou de 4e keizersnede worden en ik ben alleenstaand. Dus in die zin is het voor mij nu wel klaar. 
 
Hier ook twijfel al om.  Altijd gedacht 2 is genoeg maar de deur staat nu toch nog wel op een kier voor een derde. Wat ik vooral lastig vind, is dat ik bang ben dat ik mijn twee kinderen te kort doe als er nog een derde bij komt. De oudste komt echt naar mij en mijn man toe om even zijn aandachtmomentje te hebben, even knuffelen, samen boekje lezen, helemaal prima. Bij mijn jongste moet ik heel bewust hem die aandacht geven. Hij is met zijn 1 jaar al erg zelfstandig wat dat betreft, kan zichzelf prima vermaken en komt niet perse ons opzoeken om te knuffelen ofzo. Maar als je hem wel even die volle 1 op 1 aandacht geeft, geniet hij er met volle teugen van. Ben daarom ook een beetje bang dat ik hem te kort zou doen als er een derde komt. Verder wil ik ook krijg mijn kinderen een opleiding kunnen bieden/financieren en dat is nu met 2 kinderen te doen, met een 3e weet ik niet of dat dan nog lukt. Praktische dingen als het huis, de auto, hoe gaat dat dan met vakanties etc (meeste dingen zijn nog steeds afgestemd op een gezin van 4). 
Ik ben ontzettend dankbaar dat ik 2 gezonde kinderen heb mogen krijgen en vraag me vaak wel af of het niet te veel gevraagd is nog een 3e kindje. 
 
Ik snap je gevoel wel ja. Ik heb ook 2 kindjes, één van 2,5 en één van 3 maanden. De eerste paar weken na de geboorte van de tweede dacht ik ook dat een derde geen goed idee zou zijn. Ik vind die eerste weekjes altijd zo pittig. Maar nu de jongste doorslaapt en zo leuk wordt begint het hier ook weer te kriebelen.
En idd wat je zegt.. ik kan het idee nooit meer zwanger te zijn enzo nog niet echt verwerken. Ik bewaar dus ook nog maar alle kleertjes enzo. Wie weet ooit een derde. Maar dan zou ik waarschijnlijk wel willen dat de jongste 3 of 4 jaar is. En ik denk dat mn vriend het niet wil.. ;)
Als ik jou was zou ik gewoon nog even wachten en eens kijken of je het over 1 of 2 jaar nog steeds wil. Het heeft niet echt haast toch?
 
Hier hetzelfde een beetje. Ik heb sterk het gevoel dat onze tweede niet de laatste is. Maar in praktische zin twijfel ik. Een derde betekent meer kosten, drukker, andere auto, groter huis of aanpassingen,omas die wellicht niet op 3 tegelijk willen passen. En daarnaast hebben onze twee kinderen nu echt een leuke band. Ik ben ook bang dat een derde toch de band minder zal maken,omdat een van de drie dan meer buitengesloten wordt. Allemaal aannames of dingen die wel weer zijn weg vinden, maar toch ook iets om wel te twijfelen. 
 
Terug
Bovenaan