Beste Allemaal,
Ik ben de laatste tijd enorm aan het piekeren omdat ik met de vraag zit: wel of geen tweede kindje.
Een korte schets van mijn situatie. Ik ben al enkele jaartjes gescheiden maar ook weer hertrouwd met een schat van een man. Wij hebben met regelmaat gesproken over een tweede kindje, mijn huidige echtgenoot gaat nl fantastisch overweg met mijn ruim vierjarige zoontje, wanneer mijn zoontje bij ons is zijn we het ideale gezin (voor zover dat bestaat).
Nu doe ik co-ouderschap met mijn ex en is mijn zoontje vanaf woensdagmiddag tm zondagochtend bij ons. Met pijn in mijn hart gaat hij dan naar zijn vader (met wie ik wel een goed contact heb en elke wisseling verloopt met een ruim anderhalf durend koffie bezoekje).
De laatste tijd vraag ik mij af of ik wel een tweede kind erbij wil, omdat ik mij niet kan voorstellen net zoveel van het tweede kindje te houden. Daarnaast ben ik bang dat het zelfvertrouwen van mijn zoontje wordt aangetast omdat hij toch enkele dagen van de week niet deel uit zal maken van de rest van het gezin. Maar zijn evt broertje of zusje wel.
Wie heeft hier ervaring mee? Wie heeft dezelfde vragen? Ik kan nl soms een doemdenker zijn dus misschien zie ik wel beren op de weg die er niet zijn. Ik ben er bijv wel van overtuigd dat mijn huidige man geen verschil zal trekken tussen mijn zoontje en zijn evt eigen kind.
Dank alvast,
gvkh
Ik ben de laatste tijd enorm aan het piekeren omdat ik met de vraag zit: wel of geen tweede kindje.
Een korte schets van mijn situatie. Ik ben al enkele jaartjes gescheiden maar ook weer hertrouwd met een schat van een man. Wij hebben met regelmaat gesproken over een tweede kindje, mijn huidige echtgenoot gaat nl fantastisch overweg met mijn ruim vierjarige zoontje, wanneer mijn zoontje bij ons is zijn we het ideale gezin (voor zover dat bestaat).
Nu doe ik co-ouderschap met mijn ex en is mijn zoontje vanaf woensdagmiddag tm zondagochtend bij ons. Met pijn in mijn hart gaat hij dan naar zijn vader (met wie ik wel een goed contact heb en elke wisseling verloopt met een ruim anderhalf durend koffie bezoekje).
De laatste tijd vraag ik mij af of ik wel een tweede kind erbij wil, omdat ik mij niet kan voorstellen net zoveel van het tweede kindje te houden. Daarnaast ben ik bang dat het zelfvertrouwen van mijn zoontje wordt aangetast omdat hij toch enkele dagen van de week niet deel uit zal maken van de rest van het gezin. Maar zijn evt broertje of zusje wel.
Wie heeft hier ervaring mee? Wie heeft dezelfde vragen? Ik kan nl soms een doemdenker zijn dus misschien zie ik wel beren op de weg die er niet zijn. Ik ben er bijv wel van overtuigd dat mijn huidige man geen verschil zal trekken tussen mijn zoontje en zijn evt eigen kind.
Dank alvast,
gvkh