Hoi Elke,
ik ben nu 11 weken zwanger van de tweede. Als die geboren wordt is ons dochtertje net 4 jaar. Heb lang zitten twijfelen over een tweede. Vond 1 kind ook wel prima. We zijn gelukkig met zijn drietjes. Kunnen doen en laten wat we willen en een tweede zorgt toch weer voor wat meer kosten. Mijn man wilde wel graag een tweede. Ik heb altijd geroepen dat ik er twee snel achter elkaar wilde, maar ben nu blij dat dat niet zo is. Heb het bij mijn broer gezien daar zit 2 jaar tussen, maar dan heb je echt je handen vol aan twee "baby's". De eerste kan nog niet veel zelf. Zit nog in de luiers, kan zich nog niet zelf aankleden enz. Nu ben ik blij dat we niet zo snel aan een tweede zijn begonnen. Met ons dochtertje kun je al goede gesprekken voeren en snapt alles heel goed. Als ik wat moe ben weet ze waarom, dat ze uit moet kijken voor mijn buik omdat daar de baby in zit, dat de baby via navelstreng eten krijgt en dat soort dingen. Ze kan zelf naar de wc, zelf haar brood smeren, zichzelf aankleden, op een grote stoel eten en slaapt in een groot bed. Als er zo weinig leeftijdsverschil tussen zit kun je van veel dingen het nog eens aan gaan schaffen omdat je eerste het nog in gebruik heeft. Ik kan nu volop gaan genieten van de babytijd die komt omdat de eerste dan al naar de kleuterschool toe gaat. Ik kan de tweede dus net zo veel aandacht geven als bij de eerste. Niet dat ik voor de baby even geen tijd heb omdat de oudste ale aandacht op eist.
Tuurlijk zitten er ook nadelen aan. We zijn nu weer wat vrijer en weer moet er een box in huis. Voor iedereen is die ervaring anders, maar ik ben blij dat onze kindjes niet te dicht op elkaar zitten. En als ze wel wat dichter op elkaar zitten wil niet meteen zeggen dat ze beter met elkaar op kunnen schieten.Dit heeft echt met karakter te maken.
