wel of geen versie (draaipoging)

A

ANONYMOUS_USERNAME

Ik ben op dit moment 33 weken zwanger en mijn baby ligt in een stuit.
Omdat de verlosk. vermoedt dat het een groot kind is zie ik een draaipoging niet zo zitten.

ik zou graag wat ervaringen hierover willen horen. En of je nee mag zeggen tegen zo en draaipoging.

 
Over het algemeen kun je zeggen dat een draaipoging altijd de moeite waard is. Want als de baby in een stuit blijft liggen beteknt dit vandaag de dag bijna 100% een keizersnee. En dat mag dan makkelijk lijken, het is en blojft een grote buikoperatiedie niet van risico ontbloot is. Voor dat ze gaan draaien wordt er een echo gemaakt. Dan kunnen ze kijken of het inderdaad een groot kind is, of je voldoende vruchtwater hebt, of de navelstreng niet raar om hem heen zit, of het geen gemiste tweeling is en of je baarmoeder normaal van vorm is. Als dat allemaal uitgesloten is proberen ze de baby te laten 'duikelen'. Dat gaat niet met grof geweld, want dan lukt het niet omdat de moeder dan teveel spant. Als het lukt is het mooi meegenomen. En als het niet lukt heb je pech. Je mag natuurlijk nee zeggen, maar een poging wagen is helemaal niet onverstandig.
 
Een draaipoging is een keuze en geen verplichting. Draaipoging is mij ooit aangeboden, niet gepushed ofzo door de VK.

Ik heb er eentje twee jaar geleden laten uitvoeren. Ik had er geen moeite mee om het te proberen, wilde nl erg graag thuis bevallen. Draaipoging is bij mij toen helaas mislukt, ik vond het pijnlijk, mijn baarmoeder verkrampte na een tijdje helemaal en ik moest nog wat uren aan de CTG blijven tot alles weer rustig genoeg was om naar huis te gaan. De twee dagen erna een beurs gevoel in de buik gehad. Er zijn wel wat (aanvaardbare) risico's aan verbonden, ik moest het laten uitvoeren op een verloskamer, just in case (vliezen breken spontaan, kindje in nood etc).

Afijn, het is uiteindelijk een keizersnede geworden omdat een stuitbevalling mij is afgeraden. Kind zat achteraf ook erg vast, heel hoog met alles handen, voeten en hoofd. Het was nogal wat gewrik tijdens de keizersnede. Draaien was dus nooit gelukt.

Nu terugkijkend heb ik op zich geen spijt van mijn besluit. Edoch tijdens mijn 2e (huidige) zwangerschap had ik al tevoren besloten om een stuit maar een stuit te laten en dit keer geen keerpoging te wagen, mits dit nodig zou zijn geweest. Is gelukkig niet nodig, kindje ligt nu wel netjes met het koppie naar beneden.

Tot zover mijn ervaringen.

Mariaz
 
Hoi, ik ben 1 maart jl. van een dochter bevallen met een keizersnee. Onze dochter was met 38 weken goed ingedaald, alleen bij laatste controle konden ze niet meer voelen hoe ze lag. DUs hup naar het ziekenhuis; het lag dus in volkomen dwarsligging (blijkbaar zeldzaam). Dus keuze; proberen te draaien en als het lukt inleiden en bevallen. of...zo laten en zeker keizersnee. Ik had me helemaal niet ingesteld op een andere bevalling dan thuis, dus had echt zoiets van draaien met die handel.
Dit hebben ze geprobeerd. Pff.dit viel tegen zeg. Ik vond het persoonlijk heel pijnlijk en heb toch even een beurs gevoel in mijn buik gehad. Het is helaas niet gelukt en moest met keizersnee bevallen. VOnd het echt niet prettig, maar aan de andere kant; ik heb er alles aan gedaan om een "normale" bevalling te hebben. Ben toch blij dat ik een draaipoging heb laten doen..want je weet maar nooit. Achteraf is de keizersnee me ook best meegevallen (emotioneel viel het wel tegen..maar dat is persoonlijk).
 
Ik kan niet uit ervaring spreken, wel uit verhalen van vriendinnen. Verloskundige hierboven schrijft dat een stuitligging tegenwoordig bijna 100% kans op keizersnede geeft, ik hoor andere verhalen. Bij mijn verloskundige is dat niet zo. Een vriendin van mij is op een natuurlijke manier bevallen terwijl het kindje in een stuit lag en volgens haar stelde het niets voor. Zij zou het de volgende keer weer doen.
Over het draaien heb ik veel negatieve verhalen gehoord. Het zou inderdaad erg pijnlijk zijn en op de zwangerschapsgym is me verteld dat heel veel baby's vlak erna toch weer terugdraaien. Want als ze kunnen draaien kunnen ze ook terugdraaien, en ze liggen vaak in stuit omdat ze zo het liefste liggen. Je bent ook niet verplicht om het te laten doen.
Succes met je beslissingen.
Groetjes Rudi
 
hoi
ik heb zoiets: NIET IS VOOR NIETS.
daar bedoel ik dus mee, dat het kindje niet voor niets in stuit is gaan liggen, dat is het lot zeg maar. er zal wel een reden voor zijn dat het zo is gaan liggen, net wat rudi zegt; dat de kleine dat misschien fijn vindt of wat dan ook.
ik denk dat je de natuur moet laten gaan, en dan voor een keizersnee kiezen...want het kindje kan terug draaien en het omdraaien doet veel pijn en is ook niet zonder risico's. misschien is het wel de natuur die besluit dat een "gewone"bevalling niet is weggelegd voor jou. accepteer dat en ik zou kiezen voor de keizersnee.
succes met je keuze en je bevalling

groetjes van mimi
 
Mijn oudste zoontje is in 2000 geboren en was ook een stuit.
Toen was het nog niet vanzelfsprekend dat je bij een stuit een keizersnee kreeg en dus ben ik gewoon bevalen.
Ingeleid met gel, aan een infuus en al met al 12 uur in de weeen gezeten, is me heel erg tegenvallen en ik zou nooit weer gewoon bevallen met een stuiligging, ik had ook totaal geen persweeen en heb het kindje op eigen kracht naar buiten gewerkt. Ze hebben het met mij ook nooit over het kindje draaien gehad. Mijn 2e kindje lag goed en ik mocht thuisbevallen, deze bevalling is razend snel verlopen en al met al heeft het maar 5 uurtjes geduurd, van de 1e ontsluitingswee tot de geboorte van ons 2e zoontje op 16-5-2003. Deze 2e bevalling had ik er wel 10 van willen doen, maar een stuitbevalling noooooooooit weer!
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan