Wens voor een tweede kindje, maar bang

@KT 
oh dat kende ik niet. Bedankt voor de tip! Kan je je daar al aanmelden ook als je nog niet zwanger bent? 
 
Oops te snel verzonden! Laat je gevoelens niet overheersen als de wens er is. Praat met je vriend, praat met een vriendin. We zijn allemaal mensen, wees niet bang om het uit te spreken in real life. Het komt echt goed! ?
 
Wat ben jij dapper, dat je dit zo wil delen. Ik herken veel van je verhaal. Alleen had ik een super fijne zwangerschap en een droombevalling. Toch raakte ik depressief na de geboorte van mijn zoon. En doordat alles zo 'makkelijk' was gegaan, voelde dat onterecht. Heb me zo schuldig gevoeld. 
Nu kan ik het relativeren. We hebben een huilbaby. Of in ieder geval een ontevreden baby die veel ongemak ervaart. Dát is me teveel geworden. Nu is hij ruim 8 maanden, en soms gaat het een dagje beter, maar een roze wolk hebben we nooit gezien.
Van het weekend was ik op raambezoek bij mijn schoonzus. Op de terugweg in de auto was ik emotioneel. Het was een prachtig gezicht. Een gelukkige mama met een tevreden baby. Dat was zo confronterend. Ik benijd haar. Ik gun het haar! Absoluut. Ik wil dat ook. En de kans op weer een huilbaby is aanwezig. Net als de kans bij jou op een vervelende zwangerschap en of zware bevalling. Maar ik voel ook heel sterk de wens voor een tweede, ooit.
Zoek hulp, het is zo fijn om erover te praten. Ik heb zelf een app groepje met mama's die rond dezelfde tijd zijn bevallen. Dat is zo fijn!
 
Wat goed dat je je hierover uit spreekt.
Ik heb zelf ook ME/CVS dus daarover kan ik mee praten. Je depressie erbij en je angsten lijken me erg heftig.
als het gaat om je stukje energie ed en een tweede kindje kan ik wat zeggen ik heb zelf namelijk net een tweede kindje gekregen. Beide zwangerschappen vielen mij ook enorm zwaar. Met name mijn tweede zwangerschap was erg pittig met veel klachten. Ik denk oprecht dat mijn lichaamnook niet nog een zwangerschap aan zou kunnen. 
nu heb ik het geluk gehad dat ik een hele fijne/snelle bevalling heb gehad in tegenstelling tot bij mijn eerste. Waar ik enorm  van uitgeput was en maanden van heb moeten herstellen. Ik had rekening gehouden met het feit dat ik me nu weer zo slecht zou voelen, maar dat valt voor mij gelukkig mee. Wel zijn de dagen erg pittig. Ik heb nu nog verlof waardoor ik af en toe nog wat extra rust kan pakken, maar smiddags slapen zit er vaak niet in. Ik kijk dan ook op tegen de tijd dat ik weer moet werken en hoe mijn lichaam hier op reageerd. 


Mijn advies is om je niet vast te houden aan het feit dat je ooit zo graag twee kinderen wilde, kijk vooral naar je situatie nu. Ik denk dat het lastig voor je word als je zoveel angst blijft houden en denk dat het goed is dat je hier begeleiding bij zoekt zodat je voor jezelf wat overzicht en mogelijk wat rust kan creeeren.
 
Hallo,
Bij mijn laatste zwangerschap heb ik een ernstige zwangerschapsdepressie gehad. Een zwangerschap die ik zooo ontzettend graag wilden. 20 week had ik mijn zwangerschap verborgen gehouden. Het was een vreselijke periode die mij nog steeds veel verdriet doet en een vreselijk schuld gevoel naar mijn inmiddels prachtige dochter van bijna 1 jaar. 
Maar hiervoor had ik 4 prachtige zwangerschappen gehad. En ik heb ook een huilbaby gehad...dat was ons 4de kindje. 
Ik was ook wel bang dat de 5de ook een huil baby zou worden maar ze is een super vrolijke baby die bijna nooit huilt.
Ik twijfel over een 6de kindje maar ook mijn angst op negatieve reacties hebben grote invloed en ik wil absoluut nooit meer een zwangerschaps depressie mee maken.
Maar na 5 zwangerschappen heb ik 1 huilbaby gehad en 1 zwangerschaps depressie. Elke zwangerschap is anders!
Ik denk dat je niet zo bang moet zijn voor herhaling. Ik denk dat het belangrijk is om deze angst eerst los te laten voordat je weer zwanger wordt. Ik was bij mijn laatste zwangerschap vreselijk bang voor negatieve reacties, ik durfde het niet eens te vertellen aan mijn moeder en ik geloof dat dit het begin betekende voor mijn depressie.
Veel succes met je keus, ik hoop dat je het los kunt laten en je zorgeloos en enthousiast opnieuw zwanger kunt worden en er van geniet! Maar neem de tijd die je er voor nodig hebt... 
 
Wat heb jij een heftige tijd achter de rug! Ik zou zeker nog een poging wagen om hulp te krijgen voor jezelf, of je nu wel of niet (nu) gaat proberen voor een tweede. Zelf heb ik gemerkt dat de wens voor een tweede steeds sterker wordt en dat je langzaam aan er steeds meer moeite voor wilt doen. Het lijkt me dan ook haast onmogelijk om het maar gewoon te vergeten.
Een ander dingetje waar ik je graag over wil laten nadenken is dat ik een tijde terug las dat de diagnose post natale depressie nog wel eens verkeerd gesteld wordt. Dames met slechte bevallingen (en wellicht zwangerschappen?) hebben ook wels een PTSS (post traumatische stress stoornis). De behandeling voor deze 2 dingen verschilt, dus er zijn vrouwen die door hun verkeerde diagnose niet de juiste hulp krijgen en dus ook geen baat hebben bij die hulp.
 
hoi, 
ik ben zelf ook bekend met depressies gebruik hier al jaren medicatie voor. 7 maanden geleden bevallen van een dochtertje. Gebruikte tijdens de zwangerschap ook SSRI. Ook bij de POP poli geweest. Is een team samengesteld gyn, verloskundige, psychiater en kinderarts. Wel als je tijdens zwangerschap hier medicatie voor gebruikt moet je in het ziekenhuis bevallen. Om de baby na de geboorte in de gaten te houden op ademhalingsdepressie en ontwenningsverschijnselen. Komt niet vaak voor volgens hun maar als zoiets gebeurt kunnen ze de baby snel helpen. 
Ik denk ook dat je zelf het beste weet wanneer je er klaar voor bent. Als die drang naar een tweede er is ben je er misschien wel klaar voor. Voor je angst komt de pop poli wel van pas je kan je hele zwangerschap terecht bij de psychiater. 
 
Terug
Bovenaan