Hey meiden.
Dank jullie wel voor jullie steun!
Ik moet alweer huilen van al jullie reacties, zo lief!
Ik ben nu net thuis en we weten nu nog niets en waarschijnlijk moeten we nu tot zondag wachten voor we meer weten!
Dat kost toch wel enorm veel energie zo hoor, elke keer heen om meer te weten en dan niets horen, we zitten met alle collega's samen in de aula met een groot tv scherm en maar wachten...
Toen het vanmiddag weer bekend was dat we moeten wachten kwam Dirk ons weer even het een en ander vertellen, het is wel goed om te weten dat hij echt als een leeuw vecht om toch nog iets te kunnen doen ook als het niet lukt...
We moeten wel elke keer lachen als we ons op tv zien want het zijn elke keer mijn eigen collega,s van mijn afdeling die er verschijnen dat is wel grappig en dan onze nuchtere antwoorden te horen, iemand vroeg aan een collega hoe kwam je vanmorgen je bed uit? nou eerst mijn ene been en toen mijn andere!
Gelukkig is er veel humor onderling en het saamhorigheid is enorm want iedereen die vandaag vrij was die kwam gewoon op het werk vandaag...
Nou dit lucht ook weer lekker op zo! Pfff
Weer even een lach op mijn gezicht toveren en verder gaan....
xx mascha
