Werk....

A

ANONYMOUS_USERNAME

Heyhey allemaal,

Hoe bevalt jullie het werken?? Ik ben vorige week weer begonnen en ik weet nog niet wat ik er van vind! Vorige week heb ik echt de hele week zitten brullen zo'n beetje (klein beetje bij een lieve collega en de rest thuis hoor, haha).
Ik werk nu op ma di wo, ben van groep 1 naar groep 4 verhuisd, van fulltime naar parttime en mijn duopartner is een W*TCH!! Ze is nieuw in het team en echt, de start is al een hel!
De rest van het team heeft dat ook wel in de gaten en steunt me aan alle kanten wat haar betreft, maar alles bij elkaar vind ik het zooooooooooooooooooooooooo VRESELIJK tegenvallen!
Ik ben een half jaar zo'n beetje bij de deur geweest en ik hoor om me heen iedereen zeggen 'Nou, toen ik weer mocht werken was ik wel blij hoor' en 'Oh, heerlijk toen ik weer kon werken'.....Nou, ik vind dat niet :(
Ik vind het echt een opgave om weg te gaan de hele dag en nu moet Liam morgen ook nog voor het eerst naar het kdv en ik zie er zo enorm tegenop!
Hadden jullie dat allemaal ook en zijn het nog steeds hormonen en moedergevoelens en gaat het allemaal wel weer over of ligt het echt bij mij????
Sorry, voor mn geklaag maar ben echt benieuwd hoe dat bij jullie gaat/ging!!

Liefsssss
 
He wat rot voor je dat het zo tegenvalt!!!
Ik hoop echt voor je dat je je snel beter voelt!

Ik vond het ook wel weer wennen, maar ik heb er nu geen problemen mee hoor. Olivia is ook wel mijn tweede maar ook bij de eerste ging het best goed.

Sterkte!!

x Martha

Olivia 5 maanden
 
Wat vervelend dat je je zo voelt.
Ik hoop dat het snel beter wordt en dat je weer met plezier naar je werk toe gaat straks. Of als je de mogelijkheid hebt kun je er natuurlijk ook voor kiezen om alsnog te stoppen met werken en thuis bij je kleine man te blijven. Maar dat is iets wat altijd nog kunt overwegen als het echt niet gaat.

Ik heb de luxe gehad dat de eerste 2 jaar mijn ouders en mijn schoonouders toen op onze oudste hebben gepast bij ons thuis, als ik uit werken ging. Ik vond het toen ook erg vervelend om uit werken te gaan, ondanks dat opa en oma dus kwamen op te passen.
Nu gaan ze allebei naar het kdv toe en ik vond dat eerst ook vreselijk voor Quinn. Ik heb toen thuis ook een paar keer een flink potje gehuild.En de eerste paar keer bleef ik het ook nog gewoon rot vinden. Heel soms bekruipt dat gevoel nog wel eens hoor. Maar het zijn ook echt nog je hormonen hoor. 9 maanden zwanger 9 maanden ontzwangeren zeggen ze wel eens.

Sterkte ermee meid.

Liefs marielle Quinn 5 maand
 
Ik herken het helemaal van mijn eerste...wat voelde ik me vreselijk toen ik weer aan het werk moest. Ik voelde me zo schuldig dat ik hem aan anderen moest overdragen.

Anyways het heftige gevoel zakt echt. Als je ziet dat je kindje het goed doet en zich op zijn gemakje voelt op het kdv zit je zelf ook lekkerder in je vel op je werk.
Kan je weer dubbel genieten van een vrije dag met Liam samen.

Achteraf vond ik het afscheid nemen van die bijzondere kraamtijd ook heel moeilijk. Ik leefde zo lang in een soort zeepbel, was zo ontzettend verliefd op mijn kindje en vond het heerlijk om de hele dag bij hem te zijn. Dat heeft voor mij ook meegespeeld waarom ik het zo moeilijk vond om weer te gaan werken. Alles moest ineens weer normaal worden en ik voelde me alles behalve normaal. Ik wilde in dat speciale gevoel blijven.

Bij de 2e is dat anders nu, het voelt ook allemaal heel speciaal, maar toch minder dan bij de 1e. Ik vind het nu ook minder moeilijk om aan het werk te zijn, ik weet dat hij het super doet op het kdv en ik geniet van ze als ik thuis ben. Op mijn werk vind ik het stikeum wel lekker dat er niet de hele tijd een beroep op me wordt gedaan :)

Succes! Het wordt beter!
 
ik moet 7 sept weer beginnen.... maar mijn geluk is ik werk als kraamverzorgende en doe alleen bevallingen en opstartjes(mensen die in het zkh bevallen en thuis komen de nacht doorhelpen) en dat doe ik dus alleen s avonds en sweekends... altijd als mn man thuis is:D:d

ik bof daar echt mee andere kant bij mn oudste was ik de eerste 2 jaar thuis..... maar goed heb er wel zin in maar gaat me enorm tegenvallen denk want ben echt gehecjht aan mn kids ben echt zo;n oermoeder... geef ze het liefste niet uit handen....

erg he

sterkte hoop dat het dus beter gaat verloop van tijd

liefs danielle
 
Ja ik ben dus een van die mensen die echt heeeel graag weer aan het werk wilde.

Ik had nog 3 weken vakantie achter mijn verlof aan geplakt, maar ik werd gek die 3 weken. Mijn werk is mijn hobby.
Heb geen dag gehuild.
Maar vind het heeeeerlijk om thuis te komen.
 
Ik herken het helemaal Kim! Ondanks dat Delani naar mijn tante ging waar ze echt een waanzinnig leuke tijd heeft gehad, vond ik het iedere keer weer vreselijk om weg te gaan.
Nu heb ik besloten om minimaal de 1e 4 jaar van Rodins leven thuis te blijven. Gelukkig hebben wij de luxe dat dit ook kan. Ok, we leveren er wat voor in, maar ik ben wel gelukkiger zo!
 
@Marinally; Pfffffffffffffffffffff, ben dus niet de enige ontaarde moeder! Vooral na de geboorte van Heather was ik zooooo blij weer aan het werk te kunnen. Heerlijk onder de mensen, andere gesprekken voeren dan over krampjes en luiers en tandjes.

Jasmijn vindt het wat minder leuk op het kdv, maar ik weet dat het een ontzettend leuk en goed kdv is. Het is wel wat moeilijker, maar ondanks dat ben ik wel blij dat ik lekker aan het werk ben.

Overigens kan ik me wel voorstellen dat het jou goed tegenvalt zo. Vooral als je naaste collega zo'n miep is. Dan moet je echt weer even op zoek gaan naar het plezier in je werk!
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan