Whats in a name ...

Hoi Miep,

ik besef heel goed dat welke keuze ik ook maak dat die defenitief is en niet meer teruggedraaid kan worden. Maar het is toch heel moeilijk als je een kinderwens hebt om dan een "verstandige" keuze te maken. Abortus is helaas niet onbekend voor me, ik heb 13 jaar geleden al ooit een abortus gehad dus dat is voor mij bekend terrein maar een kind alleen opvoeden ....

Ik weet dat het heel egoistisch is maar ik weet niet eens of ik mijn ex wel ga vertellen dat ik zwanger ben en als hij er achter komt dan vertel ik hem misschien wel dat iemand anders de vader is .. of dit eerlijk is naar hem, nee waarschijnlijk niet, maar liever alleen een kind opvoeden als in de toekomst nog ooit met hem te maken krijgen.

Ik zal morgen mijn echo afwachten en eerst eens zien hoeveel weken ik al ben.
Stap voor stap vecht ik me er wel doorheen.

Oh en Sisi, jou advies lijkt me ook niet geheel onverstandig, ik ga na de echo meteen langs bij Riagg of  maatschappelijk werk. Ik moet dit met iemand doorspreken om  tot een verstandige keuze te komen waar ik achteraf geen spijt van ga krijgen.  

Bedankt weer voor jullie steun !!  
 
Nou de onzekerheid is nu  weg .. na mijn 1e echo  vandaag blijk ik 13wk3dg zwanger te zijn.  Ik heb donderdag meteen een afspraak voor een huidplooimeting en een bloedonderzoek.

Nu komt het zwaarste .. mijn ex inlichten over het feit dat ik zwanger ben. Ik ben bang voor zijn reactie .. wat hem betreft zal het kind niet welkom zijn en ook wil ik voor geen goud onze relatie voort zetten ondanks dat we nu samen een kind krijgen, daar hebben we wat mij betreft te veel voor meegemaakt. Onze relatie is zo verstoord dat we geen 5 minuten in 1 ruimte kunnen doorbrengen laat staan samen een kind opvoeden.

Ik sta nog steeds "op straat" heb nu wel een tijdelijk logeeradres maar daar kan ik maar tot eind van deze maand blijven. Ondertussen heeft mijn ex op aanraden van mijn advocaat de sloten weer veranderd en heb ik weer toegang tot de woning maar ik durf nog steeds niet terug, en al helemaal niet nu ik weet dat ik zwanger ben.

Groetjes ...
 
Hoi,
Ik kan je helaas niet veel verder helpen (de meiden hierboven hebben het meeste al gezegd....). Wil je alleen nog het advies meegeven om met iemand te gaan praten. Dit is veel te ingewikkeld om alleen door te maken. En het zijn onomkeerbare beslissingen die je moet gaan nemen.
Ik wens je veel sterkte en wijsheid!
Gr. Patricia
 
Wow, kweetnie je hebt wel een heftig verhaal.
Misschien is dit wel een beetje een steun voor je; m'n beste maatje heeft haar ouders ook allebei verloren. Haar moeder toen ze zestien was en haar vader een jaar of vier geleden. Zij zat toen bij de bijstand, nu nog, maar om niet te ver af te dwalen, is zij op een gegeven moment zwanger geraakt van haar vriendje op dat moment. Haar vriendje heeft het uitgemaakt en zij heeft nu een prachtige zoon van twee en half. Ze heeft gelukkig wel altijd woonruimte gehad, dus daar heb je geen steun aan.
Maar misschien heb je wel steun aan het feit dat zij er ook alleen voorstaat. Ze heeft een aantal goede vrienden die haar graag uit de brand helpen, financieel maar ook als ze een keer weg wil. Zo komt de kleine iedere week bij ons slapen een nachtje en dat is lekker rustgevend voor hen allebei en wij hebben hem graag.

Ik wens je veel sterkte toe xx
 
Hoi allemaal,

vandaag nekplooimeting en bloedafname gehad, op de echo zag alles er goed uit, maar toch nog even de defenitieve uitslag met het bloed afwachten.
Ook heb ik hartje horen kloppen ... geweldig !!

Er zijn alweer positieve dingen gebeurd, zo kwam ik heel onverwachts een oude vriendin tegen die interim manager is, zij heeft al aangeboden om na de bevalling haar best te doen om een baantje te zoeken voor me.
Ook heb ik vanuit onverwachte hoek een aanbod gekregen van iemand die me wil helpen met het maken van het geboortekaartje.

Zo zie je maar weer dat uiteindelijk alles toch nog op zijn pootjes terecht komt. Ik weet dat ik er nog lang niet ben maar je moet ergens beginnen...

Oh en moeilijkste van alles is toch wel dat in contact heb gezocht met mijn vader, ik wel hem het geluk van Opa zijn toch niet ontnemen.

Nu alleen het woningprobleem nog en dan ben ik "dik" tevreden.....
 
Hoi Kweetnie,

zo zie je maar dat alles nu al goed lijkt te komen. Je relatie voortzetten omdat er een kindje komt is zeker geen goede optie. Ik heb destidjs eerst ook mijn ex niet ingelicht, omdat ik dat ook geen reden vond. In mijn geval zou hij later wel van het kind gehoord hebben als het allemaal goed was gegaan.

Mochten jullie wel een omgansgregeling en alimenatie etc. willen afspreken, zoek dan een goede bemiddelaar. Alles goed op papier zetten kan je een heleboel ellende schelen.

En meid over een tijdje denk jij, wat is het leven toch heerlijk en dan kijk je met veel liefde naar je zoon of dochter. Het is geen makkelijk weg om te bewandelen, maar het is uiteindelijk de moeite waard.

Miep
 
hey hallo

ik snap goed wat je bedoeld

maar op 1 ding wil ik toch effe reageren



je zegt van dat je misschien de zwangerschap niet wil vertellen aan je
ex   maar wat ga je het kind dan vertellen als het er ooit eens
naar vraagt?



begrijp me niet verkeerd ik snap t heel goed waarom je er zo over denkt

maar ik denk dat je ook in belang van je kind moet denken of niet?



verder wil ik je heel veel sterkte wensen en een oplossing komt er wel hoor ...



groetjes renata

 
Vandaag bij de verloskundige geweest voor de 1e keer, de uitslag van het bloed en nekplooimeting waren allemaal goed. Wel moet ik nogmaals bloed laten prikken om te testen op Toxoplasmose en op waterpokken en/of mazelen. Ik weet nl. niet of dit ooit heb gehad ....
Wel had de vk "minder" goed nieuws voor mij, omdat ik pas bij 13 weken wist dat ik zwanger was heb ik een risico opgelopen doordat ik met 7/8 weken nog op duikvakantie ben geweest en dieper als 30 meter heb gedoken.

Zijn er toevallig nog meer duikers die niet wisten dat ze zwanger waren en die hun kindje al hebben ?? Wat was jullie ervaring of hebben jullie problemen gehad ??

Oh en Renaatje, als mijn kind zou vragen naar haar/zijn biologische vader zou ik dit niet achter houden ... mijn kind mag wat mij betreft weten wie hij is IK wil alleen niets meer met hem te maken hebben (hij ook niet met het kind, nadat ik hem op de hoogte heb gebracht van mijn zwangerschap heeft hij nog nooit contact met mij opgenomen, ook heeft hij niemand in zijn omgeving ingelicht over zijn "vaderschap")
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan