wie cold turkey overgestapt van potje naar eigen eten


Ik geef Fabio nog steeds van allebei wat: Hij krijgt soms potjes en dan weer zelf gekookt eten. Tis maar net hoe het uitkomt...
Nu heb ik het met Fabio wat dat betreft errugh makkelijk: die eet echt alles wat ik hem geef.

Groetjes van Cissy


 
sorry geen idee over potjes of koude kalkoenen??? hahaha, maar wil je wel even een hart onder de riem steken. Op het bijvoedingsforum komen heel veel van dit soort vragen voorbij. En de experts (zij die zeggen ervoor geleerd te hebben) zeggen: maak je geen zorgen, een gezond kind laat zich echt niet verhongeren. En mijn nuchtere boerenverstand geloofd daar heilig in. Misschien moet het manneke wel even wennen aan het andere eten, de structuur van normaal eten is natuurlijk wel anders dan een potje waarin alle smaken door elkaar gemixd worden. Het is nu een kwestie van zoeken naar zijn eigen smaak.

Kijk maar ns naar het eten van de banaan, het fijnprakken is een leerprocess (schoonmaakprocess voor de mama, maar daar kijken we niet naar) hij is aan het ontdekken hoe een banaan voelt en wat ermeer gebeurt als je erin knijpt enzo. Geef m maar lekker de gelegenheid, is goed voor z'n motoriek en z'n ontwikkeling.

hier is macaroni een succes, worteltjes, spinazie, krieltjes!!, boontjes zijn ook lekker... ach en dat breidt zich steeds verder uit.
 
Ahum, mijn jongste telg, nu 6,5 maand eet al min of meer met de pot mee. Ok het vlees wat ze krijgt wordt voor haar gekookt, maar de groenten en de aardappelen gaan prima. En ja ik maak het nog fijn. Laatst kreeg ze een boon, dat was nog geen succes. Ze snapt het principe van in de mond stoppen nog niet zo, maar dat komt vanzelf. Haar grote broer, nu ruim 18 maandjes eet al heel lang met de pot mee. Ook begonnen met prakken, maar al snel begonnen met het geven van een boon, een spruit, stukjes banaan etc etc. gewoon methode Miep en hij eet nu al geruime tijd met een vorkje. Soms maakt hij er een bende van, maar meestal stopt hij aardig wat waar het hoort.

Potjes krijgend e kids hier zelden. Mijn tweede dochter wilde destijds niets eten uit een potje, dus ze at al snel met de pot mee.

Ik zou zeker volhouden als ik jouw was. Ik geloof ook in het nuchtere boerenverstand van Mama Ilse, uiteindelijk eet een kin, het zijn echt de uitzonderingen die zichzelf uithongeren, en ze zeggend at die twee happen al genoeg is om op te groeien. Dus ga ervoor, en weg met de dure potjes, waarvan je niet meer herkent wat er in zit.

succes

Miep

 
Hier gingen we inderdaad van de ene op de andere dag over, opeens had Thom bedacht dat Thom alleen nog maar wilde eten als hij het zelf naar binnen kon werken. Met een lepel kan hij nog niet omgaan, dus werd het eten met de pot mee, dan kan hij zelf de stukjes van zijn bord pakken. Toch is het avondeten af en toe nog lastig, dan wil hij het alleen op de grond gooien of zo, ik denk dat dat meer te maken heeft met de ontdekking dat hij kan weigeren, dat dan hij papa's kookkunsten niet waardeert..
Groetjes Laura

 
Terug
Bovenaan