wie heeft 4 kinderen??

speciaal voor Margot even naar boven gehaald.....
Las dat je ook wel eens wat mijmert over een vierde. Het is best wel 's druk (maar met 3 ook), maar wel heel erg leuk, hoor.
Roos, wat ontzettend jammer dat jullie nog even wat langer moeten wachten op jullie vierde. Ook al heb je 3 gezonde kids, een miskraam hakt er net zo hard in en geeft even een groot gevoel van leegte. Hopelijk snel betere tijden voor jullie.
 
Hoi Hannah,

Bedankt he, voor het naar boven halen van dit topic.
Ik zat er al even aan te denken maar op een of andere manier durfde ik niet te reageren op dit onderwerp. Ik dacht ik lees het wel van de anderen. Maar het is toch leuk dat mensen op mijn vragen antwoord kunnen geven. Dus eventuele tips e.d. graag......

Margot
 
Hoi Margot,
Ik reageer op je berichtje van een ander topic, maar het gaat over het onderwerp van dit topic, dus toen ik dit las dacht ik, zet m ´n reactie ff hier neer...
Tja, de keuze van 4 kinderen...
Had ik vroeger werkelijk nooit gedacht...
2 Kinderen leek ons altijd prima, keurig 2,5 jaar ertussen,
Maar toen de jongste 1 jaar oud was, voelde ik het toch weer kriebelen...Mijn man moest er wel aan wennen, vond het een prima plan, maar beiden waren we het erover eens een jaartje te wachten zodat er een jaar of 3 verschil zit tussen kind 2 en 3.En daar ik flink wat miskramen heb gehad is het enige positieve bij ons dat we super snel zwanger zijn...We gingen eerst nog effe trouwen en de dag erna was ik zwanger...Heerlijk dat het leeftijdsverschil bij ons dus redelijk te plannen valt!!Dus bewust meer leeftijdverschil tussen meisje 2 en 3.Want nu zitten onze oudste 2 dochters op school en heb ik het relatief rustig overdag met alleen Lenthe (9 mnd).
Waarom nu toch weer kriebeltjes voor een 4e...
Jij had dit ook, begreep ik...nou, inderdaad, nog 1 keertje zwanger zijn, bevallen (niet dat dat een feestje is, maar die spanning als het net begonnen is, het nieuwe leven...)   En inderdaad, we hebben nu 3 dochters, heb nooit echt behoefte gehad aan een zoon, maar bij m ´n miskraam in september had ik zo ´n overweldigend gevoel dat het een jongetje was!!!Zo van, zie je wel, hij is wel ergens!Ja klinkt wel erg zweverig, maar dat voelde toen zo...
Maar...hoef niet per se een jongen als je dat zo mag zeggen, heb altijd veel leuke meisjesnamen in m ´n hoofd!!!
Het is ook een kwestie van, wat voor leven wil je...Tot nu toe hebben ze allemaal een eigen kamer, de evt. 4e zou bij ons op de kamer komen, maar verhuisplannen zijn er al...Ook vind ik dat de oudsten al best mee helpen, merk ik.Wat ze ook echt leuk vinden...
Je vroeg waarom we een 4e toch vrij snel achter de 3e ´plannen ´...ja, meerdere redenen, ben op zich niet erg oud...29 jaar, maar toen we besloten voor een 4e te gaan dachten we, ja maar dan niet weer over 3 jaar.Leek ons leuk dat je 2 grote meiden hebt, en nog 2 kleintjes...Dus nu de oudsten op school zitten, heeft m ´n 3e meisje zo nog een broertje of zusje thuis om samen mee te spelen en als zij  naar school gaat, ´komt ´haar jongste zus of broer ook  snel naar school.
Tja, en als laatste...ik kom uit een gezin van 4 kids, ben de 2e, vond het altijd heerlijk!!!
Jullie twijfelen nog begreep ik?Wat zijn je ´voors ´en ´tegens ´?
Groetjes Roos.
 
 
@ miss mama

Wij twijfelen voornamelijk nog om praktische redenen, ons hoofd wil wel een 4e.. Nog 1x zo;n lief kleintje in je buik, ikzelf kom uit een gezin met 6kinderen dat was niet altijd gemakkelijk, maar het is altijd zo vol leven bij ons thuis, nu heeft iedereen een partner en komen er steeds meer kleinkinderen!
Het is ook niet zo dat ons huis te klein is ofzo, 4slp boven en 2 op de 1e verdieping (leefgedeeldte) 1 daarvan gebruiken we als speelkamer ideaal!
Maar de financiele verplichting geeft me wel wat angst, altijd heb je een hele grote auto nodig, sparen voor de studie's, kleding, vakanties, alles word duurder!
We hebben nog even de tijd voor de zomer moeten we definitief kiezen hebben we besloten ook ivm met leeftijdsverschil, gezien mijn leeftijd kan ik nog 10jaar wachten als het moet maar dat wil ik niet, het is voor mij nu of nooit! Ik wil ook nog tijd met mijn man! (hij is ook wat ouder als ik dus dat speelt ook een rol)

Moet maar zien, al hoop ik echt dat ons een 4e kindje gegund is!!

Gr MJ
 
Hoi Roos,

Ik vind het toch zo fijn dat er meer mensen zijn die al 4 kinderen hebben of een 4e willen.  Bij ons zijn de tegens vooral onze leeftijden: man 39, ik 35. Dus als we het willen moeten we niet heel lang wachten. Dat wil ik ook niet, het verschil bij de oudste 2 is 22 maanden. Zoiets zou ik dan ook wel weer willen (voor zover je dat kunt plannen natuurlijk). Bij de 1e duurde het bijna 1 jaar en de andere 2 was het in 5x raak. Nog een tegen is ook zeker de financiele kant. Inderdaad alles wordt duurder, kleding, boodschappen, scholen, sporten, vakanties. Een auto hebben we gelukkig al van het werk van mijn man dus dat scheelt al. Ik werk niet, ik zie dat ook niet zo zitten want dan moet je wel 2 kinderen op het kinderdagverblijf betalen en 2 voor de naschoolse opvang. Ik weet niet precies hoeveel dat gaat kosten en hoeveel je terugkrijgt van de belastingdienst maar dat wordt ook steeds minder. En mijn man verdient best aardig dus dan krijg je steeds minder terug. Dan zou ik toch ook een behoorlijk hoog salaris moeten gaan verdienen. Nou, dat gebeurt denk ik niet zo snel als je ergens nieuw begint. Andere oppas heb ik niet dus het zou wel zo moeten. Dan zitten we ook nog een beetje met de ruimte in ons huis. We hebben nog wel een klein kamertje over maar als ze groter worden is dat wel heel klein. En 4 kinderen in een gewoon rijtjeshuis is toch ook wel erg krap. We zijn nu wel bezig met een ander huis, maar ja, dat moet toch ook wel weer betaald worden. En dan nog dat ik zoiets heb van, heerlijk dat mijn 2e dochter nu (sinds september) ook naar school gaat. Dan heb ik weer iets meer tijd voor mezelf en voor Noortje. Leuk, naar babyzwemmen enzo. Heerlijk rustig. Als er dan nog 1 bijkomt dan is het weer druk. 's-Ochtends als iedereen op tijd aangekleed moet zijn en gegeten hebben om naar school te gaan denk ik wel eens: hoe ga ik dat dan doen met 4????? Maar ach, ik weet ook wel dat dat dan ook wel loopt.
Ik vind het vooral heel leuk om zwanger te zijn, ben soms best een beetje jaloers op mensen die zwanger zijn (stom he). En wat ik vooral ook heel erg leuk vind is een groot gezin. Zeker ook voor later. Lekker altijd wel iemand in huis. Ik heb maar 1 zus, maar mijn man heeft 3 zussen. Dat vind ik toch wel erg leuk, als ik bij zijn ouders ben en ik zie dat iedereen er is, vind ik dat erg gezellig. En inderdaad misschien ook wel veel kleinkinderen later!!! Als ik aan mijn andere zwangerschappen en kraamtijden denk dan denk ik, ja dat wil ik nog 1x meemaken. Ik heb bij de laatste (Noortje dus) geen kraamtijd gehad doordat zij prematuur was en dus in het ziekenhuis lag. Ik heb dat ook wel erg gemist de laatste keer hoor. Wij missen ook niet echt een jongetje, maar ik ben wel zo heel nieuwsgierig hoe dat zou zijn. Hoe zou hij eruit zien??? Ik zou het zeker niet erg vinden nog een meisje, maar een jongetje zou ik ook wel erg leuk vinden. Maar ja, daar kun je toch echt niets aan doen!!
Wij gaan nog even door met twijfelen.......

Groetjes Margot
 
Hoi Margot,
Inderdaad wel erg fijn om met iemand te kunnen praten die ook 4 kinderen heeft of graag nog een 4e kindje wil...
Bij ons speelt ook de leeftijden een beetje mee, ik ben nu 29 jaar, dus kan nog wel even dacht ik zo, maar m'n man is sinds gister 37, dus dat is ook meteen de reden dat we nummertje 4 wel wat sneller na de 3e zouden willen krijgen, als je dat zo mag zeggen.Dit omdat er tussen de eerste 2 meiden  2,5 jaar zit en wel 3,5 jaar tussen dochter  2 en onze 3e meid.
Wat ik ook herken uit jouw verhaal is dat mijn 2e dochter geboren is met het            
Kiss Syndroom.( een verschoven schedelplaat waardoor je nekwervel niet goed staan tegenover elkaar staat waardoor er zenuwen beknelt raken.)Haar geboorte ging veel te snel en werd ze ook nog met een aangezichtsligging geboren (met het gezichtje naar het plafond ipv naar het matras, zogezegd).Dus de eerste 4 weken krijste ze 23,5 uur per 24 uur...Daarna kregen we na die 4 weken zoeken naar de oorzaak dit eindelijk te horen bij het eerste bezoek aan het consultatiebureau.(Huisarts verklaarde  ons voor gek, 4 jaar geleden was er nog niet veel bekend over dit syndroom).Enfin,  om een lang verhaal kort te maken, alles is goed gekomen met haar dankzij 2 maanden osteopaat behandelingen, maar een fijne kraamperiode kan je dan vergeten.
En toen ze weer beter was, kon ik heel moeilijk aanvaarden dat dit ons  laatste kindje was, er geen  kraamperiode meer komt,  en dat vond ik moeilijk.De hele fase 'kinderen krijgen' was moeilijk af te sluiten met zo'n vervelende kraamperiode.Waarop nog een postnatale depressie volgde.Kortom, toen ik weer lekker in m'n vel zat en we weer een jaartje verder waren begon het toch weer te kriebelen.  
Ben trouwens niet meer zwanger, huisarts denkt zelfs dat er een kans is dat ik het helemaal niet was...heb in september een miskraam gehad en was nu 1,5 week overtijd, misselijk, gevoelige borsten, weinig eetlust, oververmoeid...Schijnt vaker voor te komen na een miskraam, als je hormonen nog niet weer op standje 'niet zwanger draaien' zeg maar, hi hi!Dus dan kan je lichaam nog wat in de war zijn...
Enfin, we zien wel, we gaan er inmiddels gewoon weer voor.Ben nu een keer of 6 zwanger geweest, waarvan 4 keer in 1 poging zeg maar, dus we zien wel!Spannend weer hoor!
Ben jij wel eens benieuwd hoe je omgeving zou reageren als jij ze gaat vertellen dat jullie een 4e kindje krijgen?
Een kennis van ons is nu zwanger van de 4e en krijgt een hoop kritiek over zich heen.Omdat mensen het 'hebben van 4 kinderen' op zichzelf projecteren en dan hun eerste reactie terug kaatsen naar jou...En da's vaak niet echt meelevend, vooral als je zwanger bent en hoopt op lieve en leuke reacties...
Ben ik echt van geschrokken, hoop dat niet te krijgen.Niet dat ik zo erg hang aan andermans mening maar 't is toch niet leuk als je zulke reacties krijgt...
En dat alleen maar omdat je buiten het standaard gezins-plaatje valt van 2 kinderen.(Hier wil ik niemand mee beledigen die 2 kindjes heeft hoor!)
Enfin, het blijft een moelijke beslissing een 4e kindje, maar doen wat je hart zegt is cliche maar toch vaak het beste!!
Groetjes Roos.
 
Terug
Bovenaan