Wie heeft er ook zoveeeeeeeeeeeeeeeeel moeite......................................................

A

ANONYMOUS_USERNAME

Mijn kindjes moeten eerdaags naar 't kinderdagverblijf ik mioet weer werken...
Maar daar heb ik zoveel !!!!!!! moeite mee .
Ik moet gewoon werken fin. gezien natuurlijk .
Dat wist ik ook voor me zwangerschap.
Niks nieuws dus voor mij.
Maar nu ik er voor sta voelt het zo als falen naar me kindjes toe .
Ik wil er zelf voor ze zijn (dit heb ik vroeger ook gehad)
En ik wil dat ook geven aaan mijn kinderen , mar dat lukt gewoon niet .
Hadden onze moeders het dan echt iets makkelijker vroeger (niet hoeven werken).
Ik zeg dus niet dat werken slecht is voor een kind hoor, voor de werkende mama onder ons !!
Maar ik heb er zelf zoveel moeite mee!! echt heel veel !!!!
groetjes happywoman
 
Nou, je hart zit op de goede plek en dat is het voornaamste. Ik denk dat je pas faalt als je geen liefde aan je kinderen geeft. Maar het is belangrijk dat je kinderen kunnen eten en als je daarvoor moet werken doe je het dus goed. Ze worden goed opgevangen, daar heb je al voor gezorgd, beter kun je het niet doen. Ik snap je gevoel wel, hoor. Hoewel ik er geen moeite mee heb tot nog toe, om onze Beau bij een oppas te laten. Omdat ik weet dat de oppas goed is. Kinderen die naar kinderdagverblijven gaan zijn gelukkiger, dat is onderzocht. Ze leren met andere kinderen rekening te houden, ze worden zelfstandiger en socialer. Ik hoorde laatst dat de probleemgezinnen die hulp zoeken vaak de gezinnen zijn waar de moeder van thuis zit. Vergeet niet, als je gaat werken kom je onder de mensen. Anderen hebben ook kinderen, je praat er met ze over. Je gezichtsveld wordt breder. Dat is ook goed voor de kids.
Volgens mij is het wel lekker om te gaan werken en even helemaal niet aan thuis te denken. Zal wennen zijn als je niet anders gewend bent.
Ik denk niet dat vrouwen het toen makkelijker hadden, want ze konden toen niet kiezen. Ze bleven gewoon thuis en werden soms zelfs gewoon ontslagen als ze trouwden of kinderen kregen! Te gek voor woorden. Hoe komt het dat mannen hun kinderen zo makkelijk naar de opvang brengen? Of hebben ze er ook een gevoel van falen bij? In China kennen kinderen hun ouders vaak helemaal niet, geloof ik. Die worden altijd door familie opgevangen, was in een documentaire. Dat gaat wel heel ver. Maar ik snap je gevoel. En je hoeft je echt nietr schuldig te voelen. Na je werk ben je er voor ze en maak je plezier samen. Er zijn mensen die dat na hun werk niet eens kunnen!
 
Ik haal uit je verhaal dat je ook een ouder kind hebt al? Hoe vindt die het het om weer naar het kinderdagverblijf te gaan? Misschien vindt-ie het hartstikke leuk!
 
Oh, erg hé! Ik had ook zo gigantisch veel moeite. Dit is de tweede en bij de eerste had ik dat totaal niet. Ze gaat maar 1 dag naar het kdv en is daar nu ong. 3 keer geweest en het gaat best goed. Alleen afgelopen keer had ze een huildag en dat voelt weer niet zo goed voor mama als ik dan bel.
Maar ja, ik weet dat ik het nodig heb om te werken. Niet alleen financieel gezien, maar ook om er even uit te zijn, om weer even mezelf te zijn.
Ik denk niet dat ik zo'n leuke mama zou zijn als ik hele dagen thuis zou zitten. Denk dat de muren al snel op me af zouden komen.
Ik wens je heel veel sterkte en succes.
Sil
 
Bij Kyna had ik er niet zoveel moeite mee als nu bij Lynn... Kyna was ook zo makkelijk als baby, die was altijd wel tevreden. Lynn slaapt moeilijker, wil nog steeds niet goed uit de fles drinken... en dan heb ik haar toch liever gewoon bij me, omdat ik haar ritme weet en ze bij mij wel redelijk slaapt en goed drinkt (aan de borst). Maar aan de andere kant verlang ik ook wel weer naar een beetje vrijheid. Morgen gaat ze voor het eerst naar het kdv, maar het voelt dus nog helemaal niet als vrijheid, omdat ik bang ben dat ze daar niet kan slapen of niet gaat drinken.
 
Hoi!

Ik moet er deze week aan geloven... vind het ook verschrikkelijk. Vooral omdat Daantje nog steeds alleen maar ingebakerd slaapt en dat ze dat dus niet doen bij ons KDV. Ze zullen dus wel hun handen vol hebben met mijn kleine.
Ik heb een beetje hetzelfde gevoel als Pliep: ìk ken Daantje het beste en haar ritme. Maar ergens ben ik wel blij, want na deze week weet ik dat het wel zal loslopen, dat moet wel! Zelf heb ik ook best wel zin weer te werken. Kon het maar allebei  hè?    

Succes hoor!

Groetjes
Astrid
 
Ik heb Lynn vanochtend voor het eerst weggebracht naar het kdv en onderweg naar huis een traantje weggepinkt (nu weer trouwens ). Toen ik haar bij de leidster achterliet, bleef ze me de hele tijd aankijken, ook toen ik al de deur uit was, bleef ze me door de ruit aankijken.
Ben zo benieuwd hoe het gaat, ze zou nu al een fles op moeten hebben.... en zo moeten gaan slapen, zonder bakerzak, want daar doen ze dus niet aan .
Vannacht was Lynn laat voor haar nachtvoeding, pas om half 6 werd ze hiervoor wakker. Vanochtend om half 9 had ze nog niet echt honger, dus heeft ze niet veel gedronken aan de borst. Dus ze moet toch echt uit de fles gaan drinken vandaag!
 
Wat raar pliep dat ze niet aan die bakerzak doen. Wat is daar de reden voor?
Werk zelf op een kdv en echt inbakeren doen we ook niet. Maar de bakerzak wel hoor.
Sil
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan