Wie heeft ervaring met Regelmaat en inbakeren Ria Blom?

A

ANONYMOUS_USERNAME

Hallo,
Ik heb het boek Regelmaat en inbakeren van Ria Blom gelezen en een inbakerdoek van Pacco gekocht aangezien mijn zoontje van 6 weken overdag behoorlijk onrustig is. Ik heb echter een aantal vragen hierover en ik zou graag ervaringen van anderen horen (ook negatieve!).
Mijn zoontje slaapt ’s avonds na zijn fles van 19:00 goed. Hij huilt zichzelf dan wel even in slaap maar slaapt dan wel diep en rustig. We maken hem wakker voor de fles van 23:00 en dat gaat moeizaam aangezien hij behoorlijk in diepe slaap is. Die fles drinkt hij niet altijd leeg. Vervolgens slaapt hij goed verder tot een uur of 2:00. Dan gaat hij liggen pruttelen tot hij rond 3:00 / 3:30 gaat huilen en weer een fles krijgt. ’s Ochtends om 6:30 / 7:00 krijgt hij dan weer een fles.
Maar dan wordt het lastig. Hij gaat na de fles en wat aandacht even de box in en na de eerste vermoeidheidsignalen gaat hij zijn bedje in. Ik laat hem huilen (ongeveer 10 minuten) en dan valt hij in slaap maar ondanks het inbakeren blijven het hazenslaapjes. Om de 10 a 20 minuten wordt hij wakker en gaat hij huilen (ene keer 2 minuten andere keer 10 minuten). Vlak na de voeding huilt hij ook regelmatig en heeft hij last van krampjes, misschien is dit tijdens de slaapjes ook zo en is inbakeren niet fijn? Als je het boek leest, dan lijkt het alsof er vrijwel direct rust ontstaat als je je kind inbakert (op de eerste huilminuten na). Mijn zoontje blijft dus van die hazenslaapjes doen. Gaat dit op den duur over? En hoe lang kan ik hem dan tussendoor laten huilen. Een keer lang laten huilen ok (mag volgens het boek 30 minuten, vreselijk vind ik dat!), maar tussendoor ook elke keer is dat normaal? En hij heeft ook een speen, moet ik die tussendoor nou wel geven of niet? Hij valt dan wel weer sneller in slaap.
En na elke voeding-aandacht-alleen spelen gaat dat slapen weer op dezelfde manier. Heel soms valt hij wel overdag in een lage slaap zonder huilen. Het gekke is dat hij ’s nachts wel zonder huilen slaapt.
En hoe doen jullie dat met de voedingen? Hij krijgt om de 4 uur, soms iets korter op elkaar. Als ik helemaal zou inspelen op zijn behoefte, dan zou hij misschien iets eerder moeten krijgen, maar dan kom ik helemaal niet uit op een dag (dan wordt de laatste fles 10:00 of er zit veel meer tijd tussen.)
En dan ook nog het probleem van de regelmaat. Het lukt mij niet om eerst 2 weken volledige regelmaat toe te passen. Ik heb nog een peuter die naar school en naar buiten wil! Dan moet hij toch de maxi cosi of wandelwagen in.
Lang verhaal… Wie heeft ervaring en maakt mij wijzer?
Alvast bedankt!
Noor
 
Hallo,

Ook ik heb gebruik gemaakt van het boek van Ria Blom en het inbakeren, maar liep ook tegen problemen van hazeslaapjes aan. Voor mij hielp het boek van de babyfluisteraar beter, gaf meer tips en werkt via dezelfde regelmaat. Maar je moet het wel even volhouden. Zie ook mijn link van de babyfluisteraar.

Succes, het is niet makkelijk, maar hoe eerder je erbij bent hoe makkelijker het gaat!

Groetjes Lin
 
He hoi,

Het zou mijn verhaal kunnen zijn, 6 weken geleden. Bij ons heeft het inbakeren maar kort gewerkt, ze heeft denk ik een weekje goed geslapen overdag. Ook wij hadden het grootste probleem overdag. Ik heb haar laten huilen (redde de 30 minuten echt nooit), toch een speentje gegeven, strakke regelmaat, noem maar op en niets leek meer goed te werken. Ze bleef korte slaapjes doen overdag. Mijn oplossing? Zoveel mogelijk al dan niet ingebakerd, wandelen om de tijd tot een volgende voeding te rekken. Bij slecht weer wiegen in de kinderwagen in huis. En ik ben gestopt met inbakeren (ze verzette zich steeds heviger en na de vaccinatie bij 9 weken bleek ze redelijk te slapen zonder), heb de bakerzak gekocht zodat ze niet helemaal 'los' ligt en ben blijven doorzetten met de regelmaat en ritme (zoveel mogelijk op vaste tijden voeden). Als vanzelf ging ze overdag beter slapen, maar dit was pas rond week 10. Het gaat nu best goed overdag, ze is 13 weken, ze doet weer regelmatig slaapjes van 1,5 of 2 uur en heeft een goed ritme overdag. 's nachts komt ze sinds een paar dagen weer voor een nachtvoeding, maar ik hoop dat dit een tijdelijke actie is...   Conclusie: hou de regelmaat er zoveel mogelijk in, je kindje pakt het vast een keer op, kijk eens of het inbakeren nog wel werkt, volg je gevoel en probeer er ontspannen mee om te gaan (loop niet de hele tijd te denken 'je moet slapen!', ze pakken hun rust echt wel). En misschien is dat andere boek iets, ik ga het in ieder geval lezen (misschien heb ik dan iets om aan de nachtvoedingen te doen...). Succes

Jootje
 
Hoi Noor,

IK heb het boek al weer een hele tijd geleden gelezen, en   ik heb vanuit mijn werk de cursus bij ria blom gevolgd.   Mijn eigen kinderen heb ik ook ingebakerd, de jongste van 8 weken nog.

Je moet het allemaal niet al te letterlijk willen opvolgen, en je eigen gevoel volgen, dat is het belangrijkste. Ik weet even niet of je bv of flesvoeding geeft (misschien heb je het wel geschreven maar ben ik het vergeten). in geval van borstvoeding kan je het inbakeren ombineren met voeden op verzoek, en de regelmaat zit hem dat in de volgorde van de dingen. Hoe dat met flesvoeding zit weet ik niet precies, maar ik denk dat je best eens kan proberen wat er gebeurd als je de 2300 voeding overslaat als hij niet wakker wordt uit zichzelf.

Wat betreft het huilen. Ikzelf heb altijd heel veel moeite om een babytje alleen te laten als hij huilt. Je schrijft dat hij zichzelf altijd in slaap huilt... is op zich niet erg, als hij maar niet alleen op zijn kamertje ligt te huilen... Wat ik altijd heb gedaan, is erbij zitten, niet kletsen, gewoon naast zijn bedje zitten en een boek lezen, en zachtjes nuerien. Dan kan je ook steeds zijn speentje terugstoppen als hij die kwijt is. Je geeft al aan dat hij dan sneller weer inslaapt.
Het is niet bedoelt als kritiek op hoe jij het doet, en ik hoop echt dat je het ook niet zo opvat, maar ik vind het altijd zo sneu als zo'n klein kindje helemaal alleen is met zijn verdriet. Als er iemand bij is, ziet hij dat jij heel kalm bent (moet je wel kunnen zijn dan) en dat je gewoon neuriet en hem een beetje negeert. Maar dan weet hij wel dat je er altijd bent. Veiligheid is het allerbelangrijkste voor een kleine baby, en alleen gelaten worden als je verdriet hebt, draagt daar niet aan bij.
Dit alles toen ook op die cursus besproken, en zij zei dat het echt geen negatieve invleod heeft op haar methode als je er dus naast gaat zitten ipv de kamer uitgaat.   Maar dan moet je natuurlijk niet de baby oppakken als het huilt, maar in zijn bedje troosten.
Mijn eerste sliep altijd ingebakerd in de kinderwagen, die ik heen en weer wiebelde tot hij sliep. Ging uitstekend, en na een tijdje ook zonder huilen. Weer een aar weken later ging het ook zonder wiebelen, en verhuisde ik ook zijn dag-slaapjes naar zijn bed. Ook bij hem gingen de nachten altijd veel beter.
Je hebt ook al een ouder kind, dus dan kan ik me voorstellen dat je niet elke keer een tijdje naast de baby op zijn kamertje kan zitten tot hij slaapt, dus kan ik me voorstellen dat de kinderwagen bij jou beter werkt.

Weet je waarom die methode van laten huilen wel werkt als je het consequent een   paar weken volhoudt? Omdat de baby leert dat er toch niemand komt, hoe hard hij ook huilt. Is toch wel een hele harde les voor zo'n ukkie, zeker als hij inderdaad wel ergens last van heeft wat de ouders niet weten (last van maagje, darmen of wat dan ook..) en pijn heeft. Hij leert dan dat zijn ouders niet onvoorwaardelijk voor hem klaarstaan en voelt zich alleen maar nog ellendiger Uiteindelijk zal hij inderdaad stoppen met huilen, en in stilte lijden.. Op den duur groeit hij dan op tot iemand die erg veel moeite kan hebben zich te uiten, zich erg onzeker kan voelen (mist dat veilige basis-gevoel dat hij altijd troost vind als er iets fout gaat) en kan vreselijk faalangstig worden daardoor.   Een baby kan je echt niet verwennen met aandacht en troost, hij zal daar alleen maar meer vertrouwen in jou en daarmee in zichzelf en de wereld krijgen.
Ik zelf schrok heel erg toen ik dit las, en heb me toen voorgenomen (toen had ik nog geen kinderen) dat ik mijn baby's nooit alleen zou laten als ze huilden.
Nu is mijn oudste een dreumes, en ja, dan huilt hij wel eens nep, en dat wordt lekker genegeerd, net als het huilen om zijn zin door te drijven. Maar zolang ik niet zeker weet dat mijn kind geen pijn of last heeft, blijf ik bij hem als hij huilt.

Nogmaals, ik wil geen kritiek op je leveren. Ik wil je juist een hart onder de riem steken, en vertellen dat het succes van het inbakeren echt niet afhangt van het al dan niet laten huilen van je baby. Wel van concequent zijn, maar dat kan ook op andere mannieren (er dus naast zitten, of met de wagen rijden. Mijn jonste kan ik gewoon wegleggen ingebakerd met speentje, en ik blijf erbij om zijn speentje er in te doen als hij hem laat vallen. maar de laatse dagen wilde hij dat opeens niet meer en heb ik hem ingebakerd op shoot in slaap laten vallen: het bleek dat hij ziek was, en erge pijn had. Ben blij dat ik hem bij me nam!

Mijn tip aan jou:
Volg je (moeder)gevoel, laat hem niet langer huilen dan je zelf echt prettig vindt, en wees wel consequent, maar op een mannier die bij jou past. Ria Blom is zeker geen heilige, en hoewel haar methode voor veel mensen heeft gewerkt, is het niet speciaal voor jou en jou kindje en jullie situatie geschreven. Haal uit het boek wat je aanstaat, en vergeet de rest.

Veel succes ermee!
 
P.S.
Wat betreft de regelmaat, schrijf je dat dat lastig is doordat je een peuter hebt, die weggebracht en gehaald moet worden, en naar buiten wilt.
Daar zitten toch ook vaste tijden aanvast? Als je hem/haar op een vaste tijd brengt en haalt, en op dagen dat dat niet gebeurd, en in het weekend, kan je op diezelfde tijd naar buiten gaan en iets ondernemen.  
 
P.S.
Wat betreft de regelmaat, schrijf je dat dat lastig is doordat je een peuter hebt, die weggebracht en gehaald moet worden, en naar buiten wilt.
Daar zitten toch ook vaste tijden aanvast? Als je hem/haar op een vaste tijd brengt en haalt, en op dagen dat dat niet gebeurd, en in het weekend, kan je op diezelfde tijd naar buiten gaan en iets ondernemen.  
 
Wij hebben onze dochter ook ingebakerd en geprobeerd zoveel mogelijk regelmaat in te brengen. Het heeft wekenlang goed gewerkt. Al vrij snel heb ik de bakerdoek overdag vervangen door de bakerzak, zodat ze wel wat meer haar armpjes kon bewegen.
Onze dochter is nu 15 weken en sinds 2 weken ligt ze in een gewoon slaapzakje ipv de bakerzak. Rond die tijd werden haar slaapjes zowiezo korter en ik vind het gewoon een prettiger idee dat ze haar armen nu vrij kan bewegen. Ik merk ook dat ze dat nu nodig heeft omdat ze vaak haar duimpjes pakt en dus tevredener in haar bedje ligt.
De laatste week slaapt ze thuis weer stukken beter (op kdv helaas wat minder), overdag toch elke keer wel 1,5 a 2 uur. Eerst huilde ze zichzelf vaak in slaap, dit duurde altijd maar 10 minuten en het was meer zeuren. Nu gaat ze meestal gelijk tegen haar Nijntje babbelen als ze naar bed gaat. Soms loop ik nog een paar keer naar haar toe om een speentje te geven of haar muziekje nog een keer aan te zetten.
Ik heb veel geleerd van dat boek, maar ieder past het toch wel een beetje op zijn eigen manier toe denk ik. Ik laat mijn dochter dus normaal gesproken steevast in haar bedje slapen en niet in de wagen (natuurlijk wel als we toch wandelen, maar niet alleen om het slapen, meestal ga ik wandelen na het slapen) of in de box slapen.
Als ze na een korte tijd alweer wakker wordt, ga ik bij haar kijken en als er niets is laat ik haar gewoon liggen, dan valt ze meestal voor nog een uur in slaap.
Maar ik zou haar dus nooit 30 minuten kunnen laten huilen. En ik geef haar nu ook niet meer direct de fles als ze uit bed komt. Meestal kroelen we dan tot het tijd is voor de fles en daarna speelt ze nog even alleen.
De beste tip uit het boek is dat je echt goed moet letten op tekenen van vermoeidheid. Als ik haar op het juiste moment in bed leg, dan slaapt ze het best. Ook al is het dan soms kort na haar eerdere slaapje.

Nina

 
Hoi!

Ik heb mijn zoontje ook ingebakerd. Inmiddels is hij 7 maanden oud. Vanaf 6 maanden slaapt hij in de bakerzak want helemaal zonder kan hij niet.
Ik ben met inbakeren gestart toen hij een paar weekjes oud was. Hij sliep overdag nauwelijks. alleen een paar hazeslaapjes op de arm. Niet in de box, niet in de wipstoel en al helemaal niet in bed. 's Nachts sliep hij wel goed. Hij was verder wel vrolijk maar ik kwam zelf nergens aan toe en het leek me ook niet goed, een baby die niet slaapt.
Ik ben toen gestart met inbakeren. Dat werkte ook niet meteen. Hij begon altijd met huilen en dan ging ik beneden zitten. Ik liep in de eerste instantie wel meteen weg. Ik wachtte dan 10 minuten. Dat was voor mezelf een grens omdat hij niet huilde maar krijste. Dan ik 10 minuten al erg lang. Hij had dan altijd rode ogen, wenkbrauwen en een schorre stem. Gelukkig is dit maar een paar keer geweest. Het naar hem toe gaan en praten of aaien of weet ik veel wat hielp niet want dan huilde hij alleen maar harder. Dus dan pakte ik hem toch maar op. Door hem wat heen en weer te wigen en te sussen vile hij na 1 a 2 minuten in slaap en kon ik hem weg leggen. Dan sliep hij ook goed. Dat herhaald ik steeds vaker en toen bedacht ik me dat ik hem na het inbakeren ook al meteen kon wiegen. Dat ging perfect. Inbakeren, wiegen   en hij sliep. En dat binnen een paar minuutjes. Zo ging hij wel slapen. Geen probleem meer.
Na 3 maanden wilde hij een fopspeen. Zijn zuigbehoefte nam toen erg toe. En vanaf die periode ging het helemaal perfect. Toen hij ongeveer 5 maanden oud was vond hij het wiegen niet prettig meer. We konden hem na het inbakeren meteen in bed leggen. Vanaf 6 maanden oud zijn we over geggaan op de bakerzak. De eerste keer was wat vreemd maar de keer daarna ging het al goed.

Ik hoop voor je dat je hier wat aan hebt en volg vooral je eigen hart en gevoel en gebruik de rest als leidraad.

Succes, Claudia.
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan