Zeeer herkenbaar!
Nu ik de baby ook niet meer zo goed voel ben ik zwaaaaaar chagerijnig.
Ik ben zelf btje agressief...Op dit moment ben ik ook geen fijne collega want ik heb absoluut geen zin om te praten/overleggen etc.
Het liefst ben ik alleen thuis met me katten, mijn vriend kan ik wel killen! gewoon, omdat ie me irriteert! (als ik in bed lig met hem en hij ademt heel zwaar ben ik in gedachten bezig om met een kussen zijn ge-adem te smoren! hahaha ) Maar ik heb ook me momenten dat ik zwaar verlieft op hem ben, maar dan moet hij weer niet vragen om sex want daaaar heb ik helemaal geen zin in! en ben ik weer geirriteerd en ga lekker n potje janken! (en dan heeel dramatisch en 5 minuten later is het weer over!)
Gelukkig begrijpt mijn vriend me wel en als ik weer zo'n bui heb, laat hij me maar razen en blijft me gewoon knuffelen.
Hoop dat ut snel weer overgaat (al probeer ik niet te vaak eraan toe te geven) en ik hoop dat ik me baby weer goed voel bewegen...dan zal ik vast een stuk vrolijker zijn!
Groetjes Loesje
