Wie kan me helpen?

Hallo meiden,

Ik zit met een probleempje. Ik zou heel graag voor een tweede kindje willen gaan, maar weet niet hoe ik erover moet beginnen tegenover mijn man.
Dik 3 maanden geleden hebben we het erover gehad en toen had hij echt zoiets van, nu even niet. Onze meid moet eerst wat ouder zijn en noem maar op.
Ik had toen zoiets van oke daar kan ik wel mee leven.
Maar we hebben over onze eerste dik een half jaar gedaan voordat ik zwanger was. Als dat nu ook weer zo gaat dan is onze meid 2 jaar. Ik wil echt niet veel langer wachten hoor. Niet dat ze dadelijk 4 is en er nog een baby bij komt.
Dus ja bij mij is de keuze eigenlijk gemaakt, maarja nu manlief nog. Ik weet niet eens hoe ik erover moet beginnen.
Ik weet dat ik niet kan afdwingen en dat wil ik ook niet, maar ik wil er wel over praten. Normaal gesproken heb ik daar geen problemen mee, maar ik weet niet hoe ik het deze keer moet aanpakken.
Wie van jullie kan me helpen??

Alvast bedankt
Groetjes Anne
 
Shanice is nou 19 mnd en milton word deze maand 4 alweer . Ik moet zeggen dat ik het leeftijdsverschil wel leuk vind. Hij is niet al te groot en zij niet al te klein. Als je ziet hoe ze samen spelen dat is zo leuk. Wij hebben toendertijd ook de beslissing genomen vanwege mijn leeftijd en dat het ziekenhuis hier in Vlissingen plannen had om de kraamafdeling naar goes te verhuizen. WAT denk je wij zijn er op tijd bij geweest anders moest ik 25 km verder bevallen zonder auto en rijbewijs.Maar ja ik zou zeggen praat er goed met hem over en ook over leeftijdsverschil tussen je kindjes en je eigen. Ik moet zeggen dat ik straks blij ben als ik uit die luiers ben en je gaat op een gegeven moment ook weer van genieten als je meer kan gaan doen dat je niet altijd gebonden ben aan de ritme van een baby. Anders moet je weer helemaal opnieuw beginnen nou kan je makkelijk straks de babykamer opschuiven.
Ik zou zeggen veel succes.
groetjes lisette
 
Hoi,

Ook bij mij begint het een beetje te kriebelen. Mijn vriend wacht liever totdat eind vh jaar. Dan is Myrthe dus 2,5 of zelfs ruim 3 als de volgende geboren wordt.
Ik praat er wel met hem over. Vraag gewoon hoe hij tegenover een baby staat en waarom de belangrijk is nog te wachten. Vertel hem ook dat je bang bent dat een zwangerschap nog even op zich kan laten wachten en dat je niet te grote verschil wilt.
Het is moeilijk, maar praten is het belangrijkst.
Doe dit wel als je zelf rustig bent en jullie allebei ontspannen zijn.

Liefs Irene
 
Hey!

Ik sanp je wel hoor! Bij mannen liggen dat soort dingen nu eenmaal anders als bij vrouwen. Ik kreeg GJ ook niet uitgelegd dat " het weer kriebelde"... Na de eerste kriebelde het alweer na 3 maanden! Ik ben toen ook voorzichtig over een tweede begonnen, hij stond er ook wel voor open maar het hoefde niet acuut zal ik maar zeggen, hahaha! Ik heb toen gewoon op een luchtige manier gezegd dat een baby eerst 9 maanden nog in mijn buik zit, en dat ik geen zin had om tegen de klippen op te vrijen om dat kindje te verkrijgen, hihihi! Uiteindelijk duurde het toen nog 6 maanden dus 18 maanden tussen de eerste en tweede. Na de geboorte van Nina Kriebelde het ook al wel voor de derde, maar toen zat ik ook met mijn leeftijd hoor. Ik ben straks 33, en ik voel me niks oud, maar gevoelsmatig... Je snapt me wel. Ik heb toen 8 maanden ruzie gehad met de pil en toen zei Gj zelf: Lief, hou er maar mee op, we willen toch een derde en als ie gelijk gemaakt word ook goed, en als het wat langer duurt ook goed, maar gooi die pil maar weg... Toen was het in 1 maand raak dus tussen Thomas en Nina en Job zitten allemaal 18 maanden, hahaha!
Ik zou er gewoon luchtig over beginnen, dat het inderdaad weer kriebelt voor een tweede. En ik denk dat je ook best kunt zeggen dat het voor mannen heel anders is als voor vrouwen hoor! Als je hem gewoon zijn mening laat geven, niet in discussie gaat en het idee even laat inweken bij hem... ( ook dat zijn typisch mannen, vaak...!) Weet ik zeker dat jullie er vast wel uitkomen, hahahha!

Liefs, Marieke
 
He meiden,

Bedankt voor jullie reacties. Ik denk dat ik er vanavond maar eens over ga beginnen.
Het rare is dat hij de laatste weken wel steeds van die rare opmerkingen maakt. Meestal op een moment dat ik niet direct kan reageren, of me dat later pas weer invalt.
Ik zit inderdaad ook met mijn leeftijd. Maar ook met het feit dat je dadelijk uit de luiers bent. Op een andere manier kunt gaan genieten en ook wat meer tijd hebt. En dan moet je weer opnieuw beginnen.
Ik zie dat bij mijn nichtje die hebben nu de tweede en de oudste is 6. Dat kind weet niet wat hem aan het lijf is. Hij moet zich helemaal aanpassen aan de baby.

Ik ga vanavond met hem in gesprek. Ben zeer benieuwd.
Ik zal jullie op de hoogte houden.

Liefs Anne
 
Hoe is het gegaan ?
Bij ons was het juist mijn man die erover begon of we weer gingen proberen hihihi.
Maar nou roept iedereen tegen me doe het niet meer hoor ivm gezondheid ik heb namelijk een hele dunne baarmoederwand helaas.
Maar 2 is genoeg een jongen en een meid.
Maar ik was dus nieuwsgierig hoe het was gegaan.
Nou ik hoor het wel ik ga zo milton voor het eerst naar school brengen weer een nieuwe fase.
Iedereen loopt hier zenuwachtig te doen hihihih

groetjes lisette
 
heyhey

ook ik ben benieuwd hoe t is gegaan??!!??

bij ons was t juist erwin, die t aan mij vroeg.
hij zei t ook gewoon to the point:
schatje, ik wil nog een kindje van/met je.
(nou heeft hij heel lang lopen roepen, dus heb elke dag wel een andere zin gehoord hahaha)
hij deed t wel heel slim trouwens:
2 van die kleintjes om je heen, weer heel kleine kleertjes aan de waslijn, weer lekker geschop voelen in je buikje enz enz
hahaha heel slim om mij zo'n gevoel aan te praten!!!

nou, ben bnieuwd hoe je gesprek was :D

liefs, do
 
Terug
Bovenaan