Wie laat ook een nekplooimeting doen met 12 weken echo?

Hoi ´Pedagoog ´,
Ik zie het ook vrij simpel, tegenwoordig kan je keuzes maken die bijv. onze ouders/ opa en oma ´s nooit hebben kunnen maken.
Je kan een abortus laten plegen als je je toekomstige kind niet wilt, waarom zou je dan ook niet mogen kiezen of je een kind met Down ´wilt ´.Stel, ik zeg stel, dat je zwanger bent van een zwaar lichamelijk en geestelijk gehandicapt kindje (of je dit nou weet of niet) dan is dat een flinke beslissing die je moet nemen.
Ook een kindje wat minder gehandicapt is is voor ons niet weggelegd.Heb al 3 kindjes en heb zelf een chronische ziekte, weet niet hoe ik mijn leven dan moet indelen.
Maar moet ook zeggen, toen ik 7,5 jaar geleden voor het eerst zwanger was, had ik nog geen ziekte en ook nog geen andere kindjes, wisten wij ook al dat we niet een kindje met Down wilde.
Ik ben heel blij dat we tegenwoordig de keuze hebben om deze beslissing te nemen...
Groetjes Roos.
 
Hallo

Wij hebben er wel voor gekozen een nekplooimeting te doen. Dit is vorige week tijdens de 12 weken echo gedaan. Het blijft lastig. Ik heb jaren met verstandelijk gehandicapten gewerkt en ook veel met ouders gesproken over het omgaan met het krijgen van een gehandicapt kind, Wat me daarvan bij is gebleven is dat de meesten erg geschrokken waren als ze het niet van te voren wisten en dan heb je een baby en moet je gaan verwerken. Dat schijnt nogal verwarrend te zijn. Mocht er iets met mn kindje zijn denk ik niet dat ik de zwangerschap af zal breken (afhankelijk van de ernst van de handicap) maar ik zou het wel  van te voren willen weten. Dat is voor ons de reden geweest.
Vooralsnog was de nekplooi van onze frummel binnen de marge, nu wachten op de uitslag van het bloed enzo. Als het goed is horen we het volgende week.
Succes met de beslissing
Gr Petra
 
Ik zie het ook bij de ouders van clienten. Heb een jaar lang een kind met het Syndroom van Down thuis als ambulant begeleidster begeleiding gegeven, en dan puur om de ouders voor drie uur per week te ontlasten.

Het is gewoon zwaar,loodzwaar, helemaal als je daarnaast ook nog kinderen hebt die ook recht op aandacht hebben. Een "normaal" kind kan soms al een hele uitdaging zijn, laat staan een kind met Syndroom van Down. Het is niet alleen maar kommer en kwel, tuurlijk zijn er ook goede momenten.

Ik hou er wel een dubbel gevoel aan over: er zijn zoveel aandoeningen die je niet kan opsporen met een echo of vruchtwaterpunctie. Syndroom van Down wel. Je moet er ook niet te lang bij stilstaan wat er allemaal wel niet mis kan gaan met het vruchtje.

 
Mijn eerste reactie was NATUURLIJK doen we de nekplooimeting.   Ik ben 33 en heb meerdere kinderen met down in mijn omgeving gezien. Door de reacties voorlichtingen ben ik wel bewuster gaan nadenken. Onze verloskundige had mijn man bijna omgepraat om   het niet te laten doen. Vanwege de stress die het mee kan brengen na een eventuele "slechte" uitkomst, liet zij doorschemeren dat veel vrouwen het niet laten doen.

Ik heb besloten toch wel te gaan.Vanmorgen heb ik bloedgeprikt en vrijdag de echo.
Door alle verhalen, word ik nu erg zenuwachtig.....

 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan