Wie ook twee of meer miskramen achter elkaar gehad?

A

ANONYMOUS_USERNAME

Hoi,

Ik heb een gezonde zoon van 3,5 jaar. We zijn sinds medio 2007 bezig voor een tweede kind, maar dit blijkt geen vanzelfsprekendheid te zijn. Bij de eerste was ik binnen 3 maanden zwanger. Inmiddels heb ik twee miskramen gehad en nu ben ik opnieuw zwanger. Omdat ik me niet zwanger voel, ben ik bang dat het weer foute boel is. Bij mijn eerste miskraam had ik ook geen last van zwangerschapskwaaltjes en bij de 1e termijnecho bleek dat de groei van het kindje bij waarschijnlijk al 5 weken was opgehouden. Jullie kunnen begrijpen dat ik bang ben voor een nieuwe miskraam. Bij de twee miskraam hadden we de mogelijkheid om een onderzoek te laten doen naar een eventuele chromosoomafwijking, maar omdat daar toch geen behandelmethode voor is, hadden we zoiets van: 'laat maar'. Ik heb van de gynaecoloog begrepen dat bij een derde miskraam een uitgebreider onderzoek mogelijk is. Mijn man heeft al laten weten dat het voor hem niet meer hoeft als het weer mis zou gaan, maar mijn kinderwens is groter dan de teleurstellingen die het met zich meebrengt. Ik zou graag willen weten of jullie  het e.e.a. hebben laten onderzoeken en of er  een mogelijke oorzaak uit het onderzoek was gekomen?  Hoe hebben jullie het onderzoek ervaren?

Gr. Angie  
 
Hoi Angie,

Wat ontzettend rot voor je dat je inmiddels 2 miskramen mee hebt moeten maken. Helaas weet ik zelf wat het is. Ik heb inmiddels 3 miskramen achter de rug en ben nu weer heel pril zwanger, 4 weken en 4 dagen.
Ik heb in sept. 2008 een miskraam gehad met 5 weken en 4 dagen, in febr. 2009 met 4 weken en 1 dag en in mei met 6 weken en 2 dagen.

Bij mij boden ze een bloedstollingsonderzoek aan en inderdaad een onderzoek naar een eventuele chromosoomafwijking. Dit wilde ik absoluut. Wellicht speelt het ook mee dat ik nog geen kinderen heb en er steeds meer van overtuigd raakte dat ik geen kindje bij me kan houden. Vruchtbaar ben ik wel, 4 keer zwanger in 9 maanden tijd.
De uitslag van het bloedstollingsonderzoek heb ik inmiddels binnen en dit is helemaal in orde. Wat betreft de chromoomafwijking; deze uitslag krijgen we ongeveer in augustus.
Ook mag ik een inwendig onderzoek laten doen waarbij ze met een klein cameraatje je eierstokken, eileiders, baarmoeder en buikholte gaan bekijken.
Hiermee willen ze eventuele poliepen, verklevingen of andere afwijkingen uitsluiten.
Ik moest na mijn laatste miskraam wachten totdat ik weer ongesteld zou zijn om dit onderzoek te ondergaan. Ze willen dit onderzoek direct na je menstruatie doen. Dit komt doordat ze een contrastvloeistof bij je naar binnen brengen. Mocht je net weer pril zwanger zijn dan weet je dit natuurlijk niet en loop je het risico dat een mogelijk bevrucht eitje wordt weggespoeld.
Ik ben zelf weer direct zwanger geraakt dus daarom heb ik het onderzoek nog niet gehad en ik  hoop natuurlijk dat  het ook niet nodig is.

Dat je zo onzeker bent is heel erg herkenbaar. Ik loop zelf ook op de toppen van mijn zenuwen. Woensdag over een week krijg ik mijn eerste echo en dat wachten duurt zo ontzettend lang!

Hoelang ben jij nu zwanger en welke kwaaltjes had je eerst wel en nu niet meer?

Sterkte.
Groetjes,
Phoeby
 
 
Angie,

ik heb "slechts" 1 miskraam gehad, en nu ook weer zwanger, 7 wkn. Ik snap je onzekerheid.
Over verder onderzoek kan ik dus   niet meepraten. Maar er zitten wel veel lotgenoten op het forum "zwanger worden na een miskraam". Heb je daar al gekeken? Ik heb daar veel aan gehad en nog.

heel veel sterkte en hopelijk gaat deze zwangerschap gewoon lekker goed!

liefs Edith
 
Hallo,

nou ik heb zo'n chromosoom afwijking. Trisomie 13.
Gelukkig heb ik er geen last van gehad. 1ste poging meteen zwanger. Maar dat zegt niks. Mijn zus is al 4 jaar bezig en nog niks. Zelf met ivf wil het niet lukken.

Als je zo'n afwijking hebt, lijkt het me beter als je ervan af weet. Stel dat het niet lukt weet je de oorzaak. Maar je kan dan ook kijken wat je verdere mogelijkheden zijn.

Ik vind dat je beter kan weten wat er is, dan gokken wat de oorzaak kan zijn. De pijn wordt er niet minder door, echt niet. Een kind verliezen blijft pijnlijk maar je kan dan wel een betere afweging maken hoe nu verder.

Veel sterkte en succes.

Groetjes Jeanine
 
Hoi,

Voordat ik in verwachting raakte van mijn dochter, heb ik drie miskramen gehad. (waarschijnlijk achteraf meer, maar toen wist ik nog niet dat ik zwanger was)
We waren al ruim 2 jaar bezig en het wilde maar niet lukken.
Mijn huisarts bleef steeds zeggen ach je bent jong,   dat kan gebeuren en je hebt nog tijd genoeg. Na de derde miskraam had ik er schoon genoeg van en ben ik overgestapt naar een andere dokter. Hij verwees me direct door naar het ziekenhuis en ik werd uitgebreid onderzocht. Nu bleek dat ik een vitamine B12 tekort had. Dit zie je vaak bij vegatariers omdat deze vitamine in vlees zit. Ik eet gewoon genoeg vlees dus het bleek dat mijn lichaam deze vitamine op de een of andere manier niet uit zichzelf opneemt.
Ik kreeg eind januari vorig jaar mn eerste B12 spuit en ik bleek zwanger. De spuit werd een week nadat ze verwekt was gezet te zijn en dat was blijkbaar precies op tijd.
Ik heb 31 oktober een gezonde dochter op de wereld gezet en dit jaar rond dezelfde periode kwamen we erachter dat ik weer zwanger ben en dit keer zonder spuiten.
Nu verwacht ik mijn tweede dochter 9 dagen voor de eerste verjaardag van mn oudste.
De oorzaak van de miskramen hoeft dus niet altijd onoplosbaar te zijn!
 
Gerekend vanaf mijn 1e dag van mijn laatste menstruatie zou ik nu 6 weken en 3 dagen zwanger moeten zijn. Ik heb totaal geen last van kwaaltjes en daar maak ik me zorgen over. Bij de 1e miskraam dacht ik ook een kwaalloze zwangerschap te hebben, maar toen bleek dat ik een miskraam droeg. Bij de tweede miskraam had ik redelijk snel last van zere borsten en toen dat afnam en ik bruinverlies kreeg, wist ik dat het mis was. Omdat ik nu ook geen zere borsten heb, vrees ik dat ik weer een miskraam draag. Heb nog geen tekenen van een miskraam, maar ik voel me ook niet zwanger en dat maakt het zo moeilijk. Toen ik zwanger was van mijn zoon had ik ook geen klachten alleen zere borsten. Ik ben dus heel erg gefocust op het hebben van zere borsten, omdat dat zo'n beetje het enige kwaaltje is waar ik last van heb bij een zwangerschap. Als ik zwanger ben, heb ik het ook vaak koud. Gisterenavond had ik daar ook weer behoorlijk last van en ik hou mezelf dan maar voor dat dat een goed teken is. Misschien wel tegen beter weten in. 25 Juni heb ik een echo en ik bereid me maar voor op het ergste. Het is zeker geen onbezorgde zwangerschap.
 
Ik kan je onzekerheid heel erg goed begrijpen en druk maken doe je toch wel.
Maar......denk er ook even aan dat elke zwangerschap weer anders is! Ik had bij de eerste ook zere borsten en veel last van vermoeidheid. Deze zwangerschap had ik eigenlijk nergens last van (nu begin ik erge last aan mn polsen en enkels te krijgen, begin al vocht vast te houden) Ik heb me heel af en toe een beetje misselijk gevoeld, maar dat is misschien hooguit 5x gebeurd en meestal nadat ik wat vets had gegeten als avondeten ipv gewoon aardappels, vlees en groente en dat was pas na de 12e week. Maar ook als je helemaal niets merkt, hoeft het niet per se mis te zijn. Wie weet hoor jij nu wel bij de gelukkige die een vlekkeloze zwangerschap hebben. Ik hoop dat je toch een beetje kan genieten!
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan