wie ook voor een 2e kindje via mmm?

Hoi allemaal,

Ik zal me even keurig voorstellen. Ik ben Geertje (bijna 27) , getrouwd en moeder van een zoontje van 15 maanden.  

Ons kereltje is via een lange weg geboren.
Voor hem zijn we 21/2 jaar bezig geweest in de mmm.
Om zwanger te raken van hem waren er o.a. veel onderzoeken, een kijkoperatie, 13 maanden clomid en 5 keer IUI nodig.  

EN DAT ALLES WAS HET MEER DAN WAARD!!!!!!!!

Nu ben ik begonnen met puregon en pregnyl voor  een eventueel volgend kindje en ik ben benieuwd of hier meer  mensen zijn die daar mee bezig zijn om ervaringen te delen.  
In ons geval is het dit keer heel relaxt, omdat ze  beginnen waar het de vorige keer mee gelukt is en ik eigenlijk zonder wachttijden direct mocht beginnen. Dat geeft nu al zón beter gevoel dan de vorige keer. Ze geven mij 6 maanden tijd en wanneer er dan nog geen zwangerschap is gaan ze me opereren door gaatjes in mijn eileider te boren (tenminste zo legde de arts mij dat uit). Dus ik hoop natuurlijk dat het VOOR die tijd gelukt is. Maar het is altijd afwachten en zowiezo zal ik blij zijn als het er nog een keer voor ons in zit, want zwanger worden is zo vanzelfsprekend  NIET en dat weten jullie hier als geen ander.  

Groetjes en succes voor iedereen.  

Geertje  
 
Hoi Geertje,

Ik zal me ook even voorstellen. Ik ben Jeannet, 36 jaar en wij hebben een heerlijk mannetje van 16 maanden die na 8 jaar wachten en dokteren uiteindelijk via ICSI is gekomen. En inderdaad, het is het allemaal meer dan waard geweest!
Nu hebben we 24 augustus een nieuwe afspraak staan in het ziekenhuis om te kijken of er nog een kans bestaat dat het een 2de keer mag lukken. Duimen !!!
Hopelijk gaat het voor jou inderdaad binnen het 1/2 jaar lukken. Dat zou geweldig zijn, ik ga ook voor jou duimen.  
 
Hoi Geertje,

Heel veel succes met de tweede.

Ook wij  gaan voor de tweede, ik heet Audrey, bijna 33. Heb een meisje van 14 maanden. ben na 3 jaar ziekenhuis zwanger geworden met IVF (eerste poging). Omdat de inseminaties niets uitgehaald hebben (20 stuks) gaan we nu meteen met IVF beginnen. Moet nu over 3 weken beginnen met decapetyl te spuiten.

succes voor iedereen
groetjes, Audrey
 
Hoi Jeannet,

Wat spannend zeg. Ik hoop dat jullie goed nieuws krijgen en er misschien nog een wondertje bij kan komen. Ik ga zeker voor je duimen!!!!

Wat ik persoonlijk wel heel fijn vind nu ik voor een 2e ga is dat je al die begin onderzoeken niet meer hoeft te doen en dat je meer weet wat er precies gaat gebeuren. Dat geeft ons veel rust en daardoor gaan we er ook positiever in. We weten dat er een kans is dat je uiteindelijk zwanger wordt. Ik weet (en besef me ook heel goed) dat het bij icsi natuurlijk allemaal anders ligt. Daarom hoop ik dat er voor jullie ook positief nieuws komt en dat je uitzicht hebt op nog een kindje erbij. En ik hoop natuurlijk dan dat het niet heel lang hoeft te duren. 8 jaar in jullie geval voelt volgens mij als een hele eeuw.

Groetjes Geertje
 
Hoi Audrey,

Wat spannend zeg!! En wat fijn dat je  nu niet weer inseminaties hoeft te proberen, al is IVF volgens mij ook geen pretje. Ikzelf heb daar natuurlijk geen ervaring mee, maar heb begrepen dat het nog ingrijpender en tijdrovend is dan IUI. Ik wens je heel veel succes en ga voor je duimen dat het weer bij de 1e poging raak mag zijn.

Heel veel succes!!!!

Groetjes Geertje
 
Hallo Geertje,

Ik sluit me ook bij jullie aan. Ik heb een heerlijke zoon van alweer 3,5 jaar geboren na 5 jaar en 9e iui. Ik zat met het probleem dat ik uiteindelijk enorm veel moest afvallen, hierna waren de iui's pas goed mogelijk. Ik heb wel eerst 7 iui's gehad in een streekziekenhuis. Na al het afvallen 32 kg. Ben ik na de 2e IUI zwanger geraakt.
Ik ben inmiddels al weer een behoorlijke tijd bezig om een 2e te krijgen. Ook nu weer eerst afvallen en vervolgens weer IUI. Heb net vorige week zaterdag mijn 5e gehad. Ben dus weer bezig met de spannende ww. Ik ga na 6x over op ivf, al heb ik wel verlenging aangevraagd van de iui, k heb het eigenlijk nog niet toe aan ivf. Maar goed we hopen dat dit niet meer nodig zal zijn.
En ja het klinkt cliche, maar het is het allemaal waard geweest. Al merk ik wel dat nu het weer behoorlij lang uitblijft, ik me wel begin af te vragen hoelang ik hier mee door wil gaan. Onze zoon wordt ook steeds ouder en het verschil dus steeds groter. Begrijp me nie verkeerd hoor, de wens is enorm groot maar ja wanneer is de grens bereikt ????
Nou meid, of eigenlijk meiden heel veel succes met de behandelingen en laten we hopen dat we onze gezinnen binnenkort allemaal kunnen uitbreiden.

Groetjes van Cindy
 
Hallo meiden,

Ik ben mama Peet, ben 32 jaar en ook ik hoop vurig op een tweede wondertje.
Mijn eerste wonder werd 3 1/2 jaar geleden geboren. Een zoon.
Echt een pracht kind. (maar dat vindt waarschijnlijk elke moeder).

Van hem ben ik zwanger geraakt middels clomid. Al in de 4e behandeling.
In januari was ik zwanger van een tweeling, na 8 clomidbehandelingen.
Helaas is dit uitgelopen op een miskraam....

Na de miskraam veel ellende gehad, waar onder een cyste van ruim 9 cm op mijn eierstok.
Nu alweer de 3e behandeling met clomid achter de rug en zit op het wachtbankje....

Ik weet waar ik het allemaal voor doe, maar het valt me soms vreselijk tegen!!!

Liefs,
mama Peet
 
Hoi Cinard en mama peet,

Wat een verhalen ook weer, kippenvel op mijn armen. Ik hoop dat voor jullie ook een tweede wondertje is weggelegd. Ikzelf verlang er ook vurig naar, maar omdat mijn oudste nu nog maar 15 maanden is zou ik er ook vrede mee hebben wanneer het echt die 6 maanden duurt. Het is alleen weer zo verschrikkelijk tijdrovend, telkens weer naar het ziekenhuis, die vreselijke wachtweken en dan weer opnieuw. Soms moet je het ook maar relativeren (Tenminste dat zeg ik dan tegen mijzelf), want wanneer je "gewoon" bezig bent voor een kindje is het ook elke keer maar weer afwachten. Alleen dat medische maakt het allemaal nog moeilijker en dat maakt het zo ingrijpend.
Ikzelf heb er echt alles voor over om een tweede kindje op de wereld te zetten, wij zouden ook doorgaan met ivf. Maar na 3 pogingen zou ik dan stoppen. Dit hadden wij meteen al besloten toen we voor ons eerste kindje bezig waren. We hadden alvast een plan uitgedacht voor wanneer het echt lastig zou worden. Gelukkig is het bij ons nooit zover  gekomen, maar ja we konden er beter al over gesproken hebben dan dat het ons zou overvallen.

Succes allemaal!!!! En ik duim voor jullie allemaal!!!

Groetjes Geertje
 
Terug
Bovenaan